Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӳрте (тĕпĕ: пӳрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах вӑл каллех пӳрте каясшӑн туртӑннӑ.

Но Боб рвался опять в дом.

Вут-кӑвар таврашӗнче ӗҫлекен йытӑсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫавна, ҫавна, пӳрте илсе кӗнӗскерне, ӳкӗте кӗртеймен те вӑл.

Домой привел, да уговорить не смог.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Йывӑҫ пӳрте кӗчӗ, самаях хӗрӗнкӗленме ӗлкӗрнӗ упӑшкине сӗтел хушшинчен танкӑлтаттарса кӑларчӗ те хулӗнчен ҫавӑтса, Турчӑкасен кӳрши-арши курмаллипех курса ан юлтӑр тесе, улах тӗлсемпе, пахча хыҫӗсемпе килнелле ярӑнтара пачӗ..

Зашла в деревянный дома, вытащила из-за стола успевшего изрядко накидаться мужа и, чтобы соседи Кочергиных ничего не заметили, устремилась огородами домой..

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хвеччис, тӗксе тенӗ пекех, арҫынсене йывӑҫ пӳрте кӗртсе ячӗ, упӑшкине вара: «Эс асту унта, ху сӳтӗлсе ан кай, Матвие ӗҫтерсе ӳсӗрт», тесе хӑлхивчен пӑшӑлтатса хӑварма ӗлкӗрчӗ.

Хвечис почти затолкала мужчин в старый дом, успев шепнуть мужу: «Смотри, растяпа, не болтай много… Да Матвея, Матвея напои. Может, подобреет».

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Чӗнесчӗ, ак, Матви хӑтана («халь епле, хӑта пуль ӗнтӗ эсӗ, Матви?») пӳрте.

Пригласил бы свата Матвея («ты теперь сват же, Матвей?») в избу.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

И-и-и, ҫывӑрччӑр, ара, ма чӑрмантарас ҫамрӑксене, — ҫав-ҫавах чул пӳрте мар, йывӑҫ пӳрте илсе кӗресшӗн тӗмсӗлчӗ Хвеччис Матвипе Кӗҫение, — харкашнин мӗн усси…

И-и-и, пусть поспят, зачем беспокоить молодых, — говорила Хвечис, стараясь Матвея и Ксению отвести в деревянный дом, а не каменный, — что толку ругаться…

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Атьӑр-ха пӳрте, атьӑр…

Айдате-ка в избу…

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Атьӑр-ха, атьӑр, мӗн тӑратпӑр-ха эпир кунта, пӳрте кӗрер, — майне-шывне, пӗлсе, чӗлхи ҫине пыл сӗрчӗ чее хӗрарӑм.

Пойдемте в избу, чего на улице-то стоять? — говорила хитрая женщина медовые слова.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

«Капла ҫутӑличченех хӗвӗшме пулать, картишӗнче сӗнксе ларнинчен мӗн усси, луччӗ, пӳрте кӗрсе, тепӗр ыйхӑ ҫывӑрса илем», тесе, аллине лаш сулчӗ те Турчӑка Кули, каска ҫинчен тӑрса, йывӑҫ пӳртнелле лапӑстатрӗ…

«Так и до петухов сидеть можно… Пойти доспать, что ли?» Мигулай махнул рукой и пошел в старый дом…

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хуҫи чылай вӑхӑт пӳрте кӗменрен, сас туманнипе капла ятлаҫма пултарӗ тесе, йытӑ выртнӑ ҫӗртен кӑмӑлсӑррӑн лӗпӗстетсе тухрӗ те Турчӑка Кули ури ҫумне йӑпӑлтин пырса сӗртӗнчӗ, хӳрине пӑлтӑртаттарчӗ, пӗр кана, ҫӗрлехи шӑплӑха хуйхантарса, ӳркевлӗн вӗрсе ячӗ.

Мигулай долго сидел на крылечке, размышляя о своей жизни, собака, видно, почуяв, как неладно и муторно хозяину, вылезла из конуры, неслышно подошла и потерлась о его ноги, повиливая хвостом, потом лениво тявкнула.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Алкум алӑкне тултан ҫӑрапах питӗрсе хӑварнине асӑрхасан, савӑнса («аха, ниҫта та тухса тараймастӑн, Динуля, манӑнах пулатӑн. Ах, маттур та ҫав манн анне!») чӑлана, хӑйӗн ҫуллахи яланхи вырӑнӗ ҫине (сивӗтсен тин Виталий йывӑҫ пӳрте куҫать), лаш! тӑсӑлса выртать.

Но обнаружил, что дверь и снаружи заперта, обругав в сердцах и мать, и «невесту», он, шатаясь, добрался по стенке до чуланчика в сенях и свалился на свое место, где обычно спал летом.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Дина, ҫакӑнпа усӑ курса, тулалла ыткӑнать, ҫӗнӗке чупса тухать, ҫенӗк алӑкне пырса тӑрӑслаттарать, лешӗ уҫӑлманпине тата хӑй хыҫҫӑн Виталий вирхӗнсе тухнине асӑрхасан, каялла варт ҫаврӑнать те, йӗкӗт тӗлӗнчен вӑшт пӑрӑнса иртсе, пӳрте йӑшт кӗрсе тарать.

Воспользовавшись его минутной беспомощностью, Дина кинулась прочь из комнаты, выбежала в сени, дернула ручку, но дверь не поддалась, Виталий выскочил за ней следом, но в сенях было темно, и он всем телом ударился прямо в закрытую дверь, Дина молниеносно прошмыгнула мимо него обратно в комнату.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Питӗрсен, кӑмӑлӗ тулнӑн, сивӗ ҫӑрана алӑ тупанӗпӗ ҫат ҫапса илчӗ те усӑллӑ ӗҫ тунипе ҫырлахнӑн, хӑй те ҫамрӑксемпе паҫӑр ҫуттине самаях сыпнӑскер, ӗшеннӗ пек анасласа, тинех йывӑҫ пӳрте упӑшки ҫумне тутлӑн та чеен кӗрсе тӳнчӗ.

Пусть помилуются, сама была когда-то молода… вздохнула Хвечис и, довольная, будто сделала доброе дело, пошла в старый деревянный дом, где спал муж.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ури утайми пуласпа, «ҫул курки» текелесе, тепӗр ҫӗр грамм пек ҫуттине ҫӑварне чӳшкӗнтерчӗ те, тайкалана-тайкалана, йывӑҫ пӳрте каҫса выртрӗ.

Выпил еще сто грамм, «на посошок», поднялся на неверных ногах и пошел спать в старый деревянный дом, что стоял во дворе поодаль.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кӗҫӗр хӑюлланаймасан та, е ыран ирпе, е хӑҫан та пулин урӑх чух, сӑлтав тупса та — тупмасӑрах, килетчех Матви ку пӳрте тепре, килетчӗ те калаҫса пӑхатчех Кӗҫенипе чунне уҫса, тем тесен те, калаҫса пӑхатчех…

И если бы не отважился сегодня вечером, то или завтра утром, или когда-нибудь еще, и с поводом и без, пришел бы Матвей в этот дом еще раз, пришел бы и рассказал Ксении, что творится на душе, непременно рассказал бы…

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

(Пӳрте, хӑмапа пӳлсе, икӗ пая уйӑрнӑ.

(Дом был разделен перегородкой на две части.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Анне, пӳрте кӗр, шӑнатӑн! — терӗ хӑвӑртрах Владимир Ильич.

— Мамочка, иди в дом, простудишься! — воскликнул Владимир Ильич.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Полици тумне курсан, вӑл шӑлне шатӑртаттарма тытӑнчӗ, куҫӗсем унӑн хаяррӑн ҫуталса илчӗҫ, исправник вара васкасах пӳрте кӗчӗ.

Увидев полицейскую форму, она оскалила зубы, глаза ее грозно засверкали, и исправник поспешил уйти в дом.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӑл, шав витрине кухньӑна хӑварнӑ та, ӑшӑнас тесе, тӳрех пӳрте кӗнӗ.

Оставив ведро с водой на кухне, она сразу, чтобы погреться.

9. Ҫемье // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Унӑн пуҫӗ тӗлӗнчех снаряд ванчӑкӗсем пӳрте пыра-пыра ҫапӑннӑ.

И над ее головой осколки ударили в дом.

6. Хӗр // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех