Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫумӑр сăмах пирĕн базăра пур.

ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫурхи ӑшӑ ҫумӑр мар, март уйӑхӗн вӗҫӗнче пулаканни пекки ку — юрпа хутӑш.
Не теплый весенний дождь, а такой, какой бывает в конце марта, — со снегом пополам.

7 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Тулта ҫумӑр ҫӑвать.
На дворе дождь.

Календарь тӑрӑх шутласан, асар-писер ҫил-тӑман вӗҫтермелле, анчах Украинӑри хӗл пӗр тикӗс тӑмасть — чӳречерен те юр, те ҫумӑр сапать, ҫавӑнпа та кӗркуннехи пек йӗпе кантӑксем, ҫил пырса ҫапнипе, хурлӑхлӑн янӑраса чӗнеҫҫӗ.
По календарю полагается бушевать метелям, но украинская зима нестойкая — в окно бьет не то снег, не то дождь, и стекла, по-осеннему мокрые, простуженным дребезжаньем отзываются на удары ветра.

Пролог вырӑнне // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ӑна лапчӑтса ҫумӑр пек анакан чышкӑсен айне пытарса хунӑ.
Он был погребен под лавиной кулачных ударов,

IV // В.Г. Шильдяков. Джек Лондон. Мексикенец: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 52 с. — 6–51 с.

— Ҫулӗсем ман кӗрхи ҫумӑр вӑхӑтӗнчи ҫырмари шыв пекех нумай.
Годы у меня большие-большие, как вода в реке в осенние дожди.

Кэргыль патӗнче хӑнара // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Малтан ҫил вӗрчӗ, ҫумӑр ҫурӗ, унтан юр ҫуса тултарчӗ.
Сначала дул ветер, шел дождь, потом выпал глубокий снег.

Хӗл хӑрарӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Хӗвел йӑлтӑртатнине, уйӑх кӗмӗлленнине курас, ҫумӑр ташланине, ҫил кашланине илтес килет. Тархасшӑн, аннеҫӗм-анне, кӑтарт мана кӑнтӑр ҫутине», — тесе тархасламӗ-ши йӑлӑнса?
Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тыткӑна лекнисем, тӑвӑллӑ ҫумӑр айне лекнӗ сурӑхсем евӗрлӗ, пӗр-пӗрин ҫумне таччӑн ҫыпҫӑнса тӑраҫҫӗ.
Пленные, словно овцы, застигнутые бурей, стояли, тесно прижавшись друг к другу.

XV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр будкӑран тухнӑ чухне ҫумӑр чарӑннӑччӗ ӗнтӗ, ҫил лӑпланнӑччӗ, пӗтӗм тӳпене хупӑрласа хунӑ хура пӗлӗтсем сирӗлсе кайнӑччӗ.
Когда Ильсеяр вышла из будки, дождь уже перестал, ветер утих, тучи, застилавшие все небо, рассеялись.

Тен, чашлама ҫумӑр витӗр кӑна вӑл халтан кайнӑ старикшӗн инҫе пек туйӑннӑ пуль.
Возможно, из-за дождевой завесы она показалась тогда далекой выбившемуся из сил старику.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Хӗрлӗ бакенӑн ҫути чашлаттарса ҫӑвакан ҫумӑр витӗр сӳне пуҫланӑ шӑши куҫ пек ҫеҫ курӑнать.
И красный огонек бакена, словно угасающий свет коптилки, чуть виднелся сквозь густую пелену дождя.

Ҫакна Ильсеяр та сисрӗ, вӑл бакен ҫинчен кимӗ тӗпне илсе лартнӑ хунарӑн тӗксӗм, тӑтӑшах карӑннӑ ҫумӑр ҫипписем витӗр мӗлтӗртетекен ҫутинче те аслашшӗ кӑмӑллӑн кулкаланине курчӗ.
И она даже в скупом свете прихваченного с бакена фонаря, мерцавшего сквозь сплошные дождевые нити, разглядела довольную ухмылку деда.

Ҫӗр ҫине шултра ҫумӑр тумламӗсем ӳкме тытӑнчӗҫ.
На землю упали крупные капли дождя.

Вӑл, Ильсеяр йӗрӗсене шӑршласа, малалла шуса кайрӗ, анчах чӗреслетсе ҫунӑ ҫумӑр шывӗ йӗр шӑршине юхтарса кайнӑ, вара унӑн ирӗксӗрех каялла таврӑнма тиврӗ.
Он пополз вперед, принюхиваясь к следам Ильсеяр, но следы смыло ливнем, и ему пришлось повернуть обратно.

IX // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫил, ҫумӑр.
Ветер, дождь.

VI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫумӑр та ҫума чарӑнчӗ.
И дождь перестал.

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Сивӗ ҫумӑр пӗрӗхет.
Сыплет холодный дождь.

Ильсеяр Актуша хӑй ҫумӗнчен хуллен уйӑрчӗ те ҫумӑр айӗнче шӑнса хытӑрканӑран тӳсеймесӗр тапӑртататакан лашасем хушшинче тӑракан аслашшӗ патнелле хуллен утрӗ.
Ильсеяр осторожно отстранила от себя Актуша и побрела туда, где между нетерпеливо переступавшими, продрогшими под дождем лошадьми стоял дед Бикмуш.

Вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе тӳрӗ, вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе Ильсеяра пур енчен те пыра-пыра ҫапса, хӑяккӑн ҫӑвакан ҫумӑр самантрах унӑн тумтирне витӗр йӗпетрӗ.
Холодный дождь лил то прямо, то косо, подстегивал ее со всех сторон и вмиг промочил одежду до нитки.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Шултра ҫумӑр тумламӗсем чӳрече кӗленчисене шавлӑн шапӑртаттараҫҫӗ.
Стучал крупными каплями дождя в стекла…

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика