Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗлмен (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Украинӑри большевиксем хӑйсен халӑх геройӗ ҫинчен, Украинӑри регулярнӑй Хӗрлӗ Ҫара тӑвакан, хӑрама пӗлмен полководец тата пӗтӗм чӗрипе Ленин — Сталин партине парӑннӑ большевик ҫинчен пур асаилӳсене те пухма тытӑннӑ.

Большевики Украины начали бережно собирать каждую крупинку воспоминаний о своем народном герое, об одном из создателей регулярной Красной армии на Украине, бесстрашном полководце и всем сердцем преданном партии Ленина-Сталина большевике.

Авторсенчен // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Вӗсенчен маларахра икӗ сунарҫӑ пынӑ пулнӑ, кусем пирӗн ҫинчен пачах та пӗлмен.

Случайно впереди него шла еще одна улимагда с двумя орочами-охотниками, которые ничего не знали о нашем путешествии.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Хӑна уҫма пӗлмен чухне ҫеҫ кил хуҫи алӑк уҫма пулӑшать.

Если нужно, хозяин помогает открыть парадную дверь.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑнана кайнӑ чухне ҫын патне вӗсем пӗлмен ют ҫынна илсе каймаҫҫӗ.

Идя в гости, как правило, не берут с собой чужих людей, если об этом предварительно не было договорено.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫын сире мӗнпе те пулин пулӑшрӗ пулсан, анчах эсир ку таранччен пӗр-пӗрне пӗлмен пулсан та, ҫынна тав тумалла.

Он возможен даже тогда, когда с человеком лично не знакомы, но ему чем-то обязаны.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Инҫетри вырӑнсене кайсан, пӗлмен, палламан ҫынсене те сывлӑх сунмалла, мӗншӗн тесен ялсенче кашни тӗл пулнӑ ҫынна сывлӑх сунас йӑла пур.

В отдаленных местах следует здороваться и с теми, кого вы не знаете, вежливо отвечать на приветствия деревенских жителей и детей, так как в деревнях принято здороваться со всеми встречными.

Уҫӑ сывлӑшра канни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Чара пӗлмен чӗлхерен юха тӑран хыҫ ирттерет тесе ахальтен каламаҫҫӗ пуль ҫав.

Не зря, видать, говорят, несдержанный язык хуже поноса.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗлмен пулсан калас пурччӗ-и сана?

Ежели бы это были сказки, неужто я тебе их за правду бы выдал?

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хамӑртан хӑпа пӗлмен асапӑмӑр пӗрехмай пусса тӑнине пула эпир ҫавна тӳссе курма хӑнӑхнӑ.

И даже привыкает к своему бедственному положению.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑрана пӗлмен ӗмӗт, ҫунатсӑр пулсан та, вӗҫӗ-хӗррисӗр вӗҫет.

Хоть и бескрылы, а летят, несут вместе с собой мечтателей.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ун асӗнче иртнӗ кунсенче кӑна ҫакӑн майлӑ чӑрсӑр шухӑшсем ҫукчӗ-ха, халь тесен каҫӑха пӗлмен ӗмӗчӗ юмахри пек сӑхлантарать.

До приезда в город у него не было таких залихватских помыслов, а вот приехал, увидел — и покоя лишился.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Нимӗн тӑва пӗлмен Шерккей хӑй ҫитсе чарӑннӑ ҫӗртех урисене куҫаркаласа тӑпӑртатса тӑчӗ.

Шерккей, не зная что делать, переминался с ноги на ногу.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ывӑлӗ килӗнче пулнӑ-и, ҫук-и — вӑл пӗрре те ыйтса пӗлмен, кирлӗ пулман вӑл ӑна.

Дома ли сын, нет ли его — он никогда не интересовался: не нужен он ему…

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ара, ӗнтӗ Элентей ӑна-кӑна пӗлмен ҫын мар-ҫке, унпа мӗн ҫавӑн майлӑ сӑмахламалли пултӑр.

Конечно, Элендей знал об этом не хуже — на его глазах все делалось.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑхӑтра чарӑна пӗлмен Кӑптӑрмӑш Кӑрмасун юла юпма тытӑнать: эпӗ маттур, эпӗ чаплӑ, мана хӗрлӗ кӗпе тӑхӑнма та юрать, эсӗр, тет вӑл ыттисене, ман хӳтӗре пурӑнакан вӗт-шакӑрсем, пурсӑр та йӗксӗксем, тесе евитлет.

И тут Кыптырмыша как прорвало: начал он на себя наговаривать, мол, я красивый, достойный; мне красную рубаху только и носить, а вы, мол, остальные, мелюзга желторотая, мерзавцы и негодяи, живете под моим крылом…

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ним тӑва пӗлмен Шерккей чӳрече патӗнчен шикленсе пӑрӑнчӗ.

Не зная что делать, Шерккей в страхе отступил от окна.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑпри ҫемҫе, ӗҫӗ пӗлмен ӗҫ мар, иккӗн шӑтӑк алтаҫҫӗ, иккӗн юпа лартаҫҫӗ, вӗрлӗкпе хӑма тиесе килнӗ Иҫливан ачисем те Шерккей патнех ӗҫлеме юлчӗҫ.

К тому же дело для всех не новое, да и земля мягкая, податливая, двое копают ямы, двое столбят столбы, а сыновья Исливана, что привезли доски и жерди, остались возле Шерккея.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӗнчере унран урӑх, Шерккейрен урӑх, никам та пӗлмен мул.

О богатстве не знает ни одна душа, кроме него, Шерккея.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сергей каллех ахаль япаласене те пӗлмен пӗчӗк ача пулса тӑчӗ.

И Сергей опять превратился в маленького мальчика, который не знает самых простых вещей.

7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— Пур, — Сергей, пуррипе ҫуккине лайӑхах пӗлмен пирки, татӑклӑнах ответлеймерӗ.

— Есть, — нерешительно ответил Сергей, не зная, так ли это.

6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех