Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Ҫӗҫӗпе пусмалла сана! — Янӑн сылтӑм питҫӑмартине чӑрмаласа, ҫуйӑхашрӗ кӗҫӗнни.

— Ножом тебя зарезать! — вторила ей младшая жена, проделывая ту же операцию над его правой щекой.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Шухӑшсем ҫапла, Бай тӑванӑм, пуҫа ҫӗҫӗпе касса пӑрахсан та коммунистсен партийӗпе пӗрле пулатӑп.

— Мысли, брат Бай, такие, что вот отрежь мне ножом голову, а я все равно буду с коммунистической партией.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫинӗ хыҫҫӑн ӑш тулса каять, ҫӗҫӗпе каснӑ пекех ыратма пуҫлать.

Как поешь, живот раздувается и словно ножами тебя режут.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Акӑ хӗрсемпе ачасен таткаласа йӗркерен кӑларнӑ ӳт-пӗвӗсем выртаҫҫӗ, вӗсен ӳчӗсем ҫинче кӑвакара-кӑвакара тухнӑ е ҫунтарнипе хуралса кайнӑ пӑнчӑсем; хӑш-пӗрисен кӑкӑрӗсем ҫине, ҫӗҫӗпе касса, ҫӑлтӑрсем тунӑ.

Девушки и ребята лежали изуродованные, в синих подтёках, с чёрными от огня пятнами; у некоторых на груди ножом были вырезаны звёзды.

Ҫитрӗҫ! // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Хулӑн туя илнӗ те вӑл, унтан ҫӗҫӗпе пӗр вӗҫне, шӗвӗр пултӑр тесе, чутланӑ, кайран вара туяна алӑ пӑчкипе касса татнӑ.

Он взял толстую палку. А потом ножиком застрогал на конце, чтоб было остро. А потом он пилкой отрезал от палки этот кусочек.

Гриц епле кӑмӑллӑ ача // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӑл ҫӗҫӗпе пӗр татӑк касса илчӗ те, унтан ӑна ҫурмаран хуҫрӗ.

Он отрезал ножиком кусок, потом поломал пополам.

Дыня // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Опанас пичче ҫӗҫӗ илчӗ те, кавуна ҫӗҫӗпе шаккарӗ — кавун ҫавӑнтах ҫурӑлса та кайрӗ.

Дядя Опанас как взял ножик, как стукнул кавун ножиком — кавун сразу лопнул.

Кавун // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Асанне чи пысӑк пӗремӗкне илчӗ те, ҫӗҫӗпе касрӗ, вара икӗ пӗремӗк пулчӗ.

Бабушка взяла пряник, самый большой, ножиком разрезала, и вышло два пряника.

Кушаксем ҫинчен тата эпӗ асаннене кӑмпа кӑтартни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ систермесӗрех хамӑр пурнӑҫ ҫинчен ҫырнине ҫӗҫӗпе хырса тасатӑттӑм та пӗр-икӗ ҫул хушса хурӑттӑм.

Я подчистил бы стеклышком свою жизнь и прибавил годика два.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вара Сулла ӑмӑрткайӑкӑн мӑйӗпе хырӑмне ҫӗҫӗпе касса ҫурчӗ.

Сулла вскрыл ножом живот и шею орла.

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ун пек тумасан какайӗ шӑмми ҫумне шӑнса ларать те вара ӑна ниепле те ҫӗҫӗпе касма ҫук, виҫҫӗр кӗрепенкке туртакан упа тушкине ҫуна ҫине хурса, ӑна яка мар пӑр тӑрӑх турттарасси ҫӑмӑл ӗҫ мар.

В противном случае — мясо замерзнет так, что его не берет самый острый нож; положить же на сани трехсотфунтового медведя в замерзшем состоянии и везти его по неровному льду — не легкое дело.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Акӑ вӑл темиҫе хутчен Талцетл терӗ те — чӑмӑрӗпе хӗстерсе тытнӑ хут тӗркиллӗ аллине ҫӗҫӗпе чикнӗн сулса ячӗ.

Вот, он повторил несколько раз, — Талцетл, — и опустил, как бы поражая ножом, руку со стиснутым в кулаке свитком.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Чӑнах та, Ихошка кӗҫех карҫинккапа тата ҫӗҫӗпе таврӑнчӗ.

Действительно, Ихошка скоро опять явилась с корзиночкой и ножиком.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Вӑл путсӗр Буратинона ҫӗҫӗпе касса вакласа пӗтерӗп, — тесе мӑкӑртатса илчӗ Карабас Барабас.

— Этого негодяя Буратино разрежу перочинным ножом на кусочки! — ворчал Карабас Барабас.

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратинона хӑваласа пынӑ вӑхӑтра вӗсем ҫӗҫӗпе пистолетне ӳкерсе хӑварман пулсан, мӗскӗн Буратино ҫинчен каласа кӑтартассине ҫакӑнпа пӗтерме те юранӑ пулӗччӗ.

Если бы во время погони они не обронили ножа и пистолета — на этом месте и можно было бы окончить рассказ про несчастного Буратино.

Вӑрӑ-хурахсем Буратинона йывӑҫ ҫине туртса ҫакаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Лутрарах вӑрӑ-хурахӗ сарлака ҫӗҫӗпе унӑн ҫӑварне хирсе уҫмашкӑн пикенчӗ.

Разбойник — тот, что пониже, — принялся широким ножом разжимать ему зубы.

Буратино ҫине вӑрӑ-хурахсем тапӑнаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӗсенчен пӗри, пӗчӗкреххи, ҫӗҫӗпе сулкаласа пырать, тепри, ҫӳллӗреххи, пистолетпа юнаса чупать.

Один, пониже ростом, размахивал ножом, другой, повыше, держал пистолет.

Буратино ҫине вӑрӑ-хурахсем тапӑнаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Кӗлте, сенӗк юппине тирӗнсӗ, малтан аялти кусласем ҫинчи хӑма утрава, унтан тепӗр утрава, варринчине, вара тин чи ҫӳле хӑпарса ҫитет те, пӑрнӑ ҫыххи ҫӗҫӗпе шатӑрт касӑлсан, барабан умне хыпаланать.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эпӗ астуса илтӗм: хӑйне-хӑй ҫӗҫӗпе чиксе вилнӗ извозчик Петӗр те господасем ҫинчен ҫавӑн пек калатчӗ, Уҫӑпӑн шухӑшӗсем ҫав усал старикӗн шухӑшӗсемпе пӗр пекле килсе тухни маншӑн пит лайӑх мар туйӑнса карӗ.

Я вспомнил, что вот так же говорил о господах извозчик Петр, который зарезался, и мне было очень неприятно, что мысли Осипа совпадают с мыслями того злого старика.

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Салтак прислуга каютин алӑкӗ умӗнче аллисене пысӑк ҫӗҫӗ тытса тӑратчӗ — ҫав ҫӗҫӗпе чӑхсен пуҫӗсене каса-каса тататчӗҫ, хӑйӑлӑх вута ҫуратчӗҫ, ҫӗҫҫи мӑкаччӗ, пӑчкӑ пек катӑлса пӗтнӗччӗ.

Солдат стоял в двери каюты для прислуги, с большим ножом в руках, этим ножом отрубали головы курам, кололи дрова на растопку, он был тупой и выщерблен, как пила.

VI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.