Шырав
Шырав ĕçĕ:
Мужиксен пӗр пайне хӗрлӗ ҫӗленсен чеелӗхне сыхлама хӑварса, Ромаҫ ӗҫлекенсен пысӑк ушкӑнне сулахай енне хӑваласа кайрӗ; пуянсен ушкӑнӗ патӗнчен чупса иртнӗ чух эпӗ тахӑшӗ ҫиллессӗн кӑшкӑрнине илтрӗм:
Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.
Вӑл тем пирки пит хумханса ӳкнӗ пулнӑ, хӗрелсе кайнӑ, унӑн мӑйӑхӗ ҫиллессӗн шӑртланса тӑнӑ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.
Карчӑк, ҫиллессӗн мӑкӑртатса, пурте кӗнӗ те пӗр кӑкшӑм илсе тухнӑ.Старуха, сердито ворча, вошла в избу, вынесла крынку молока.
Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.
Люся, шуралса кайса, Марья ҫине ҫиллессӗн ҫаврӑнса пӑхрӗ.
XXXVII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.
«Ан шарла, теҫҫӗ сана, шуйттан ачи!» хӑйӗн чарӑна пӗлмен найкӑш ачине чӑтаймасӑр кӑшкӑрнӑ пек ҫиллессӗн кӑшкӑрса пӑрахрӗ Товкач.
X // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Аллисене ҫиллессӗн чӑмӑртарӗ, куҫӗсенче питӗ ырӑ мар хӗлхем курӑнчӗ: эпӗ вӑл ун пек пулнине курман та, курасса та сунман.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
Алӑ айне пулнӑ хут таткине лӳчӗркет вӑл, унтан, ӑна ҫиллессӗн тӑваткал хуҫлатса, якатма пуҫлать.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
Вӑл ҫиллессӗн пуҫне сулса илчӗ, ҫӳҫӗсем пичӗ ҫине ӳкрӗҫ те, унӑн куҫӗсем курӑнми пулчӗҫ.Она тряхнула головой, волосы упали ей на лицо и скрыли от нее меня.
Улттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
— Кафель шӑршине тахҫанах сиснӗччӗ вӑл, — унчченхи пекех ҫиллессӗн каларӑм эпӗ.— Он давно к кафелю принюхивался, — добавила я тем же тоном.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
Анчах, пуҫ мимине кӑштах хускатса, кӑштах тертленсе пӑхас вырӑнне, вӑл, юлташӗсем еннелле пӑхса, сӑмсине ҫиллессӗн те чиперккеленсе хускаткалать, аялти тутине кӳренчӗклӗн пӗркелет.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
Кун пирки хӗрхенӳ куҫҫулӗ юхтарма кирлех-ши вара? — хуравлать вӑл, алӑпа сулнӑ пек, ҫиллессӗн, нимӗн шухӑшламасӑр каланӑн.Стоит ли ронять слезы сочувствия по этому поводу? — говорит она зло и беззаботно, будто рукой машет.
Иккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
Нина сӑнӗ ҫавӑнтах ҫиллессӗн улшӑнчӗ: калӑн, ӑна кӑмӑллакан пилӗк ача мар, ырӑ сунман тӑшмансем унпа алӑк умӗнче кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ…
Пӗрремӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
Василий Иванович ман пата пӗшкӗнчӗ те, куҫне хӗссе: «Ӑҫта сана? Эс кам пулатӑн?» — терӗ ҫиллессӗн.Василий Иванович нагнулся ко мне, прищурился и сердито так проговорил: «Куда тебя? Кто ты такой?»
Аташ // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Вӑл шӑпланчӗ, пианино ҫине ҫиллессӗн пӑхса илчӗ.
Пианино // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Урапа ҫинче, хыҫаларах, тӗттӗмре курӑнсах кайман мӗлке хускалчӗ, плащпа чӑштӑртаттарса илчӗ те, вырӑсла начартарах калаҫаканскер ҫиллессӗн: — Эпӗ чехословаксен полковникӗ. Эпӗ хамӑн полкпа Николаевска каятӑп, — терӗ.
Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
— Хӗвелӗ те пулин часрах анса ларинччӗ, пӗреххут, — терӗ Тихон ҫиллессӗн.— Хотя бы солнышко, что ли, скорее закатилось, — проворчал Тихон.
Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
— Кӗтсех тӑр! — кӑшкӑрса ячӗ Демин; унтан чӳречерен тулалла уртӑнса ҫиллессӗн сурчӗ.— Как бы не так! — воскликнул молчавший до того Дёмин. Высунувшись в окно, он зло плюнул.
Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
— Кай кунтан! — ҫирӗппӗн каланӑ Фома, ун ҫине ҫиллессӗн чалтӑртаттарса пӑхса.— Пошел прочь! — твердо сказал Фома, блеснув на него гневными глазами.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Кай эс шуйттан шӑтӑкне! — ҫиллессӗн кӑшкӑрнӑ Ежов, Фома патӗнчен пӗҫертеннӗ пек сиксе ӳксе.— Пошел ты к чёрту! — злобно крикнул Ежов, отскакивая от него, как обожженный.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Анчах ун айӗнчи чикмек сасартӑк шӑвӑнса кайнӑ, хунарҫӑ, юпана ыталаса тытса, ҫиллессӗн, янӑравлӑн вӑрҫса илнӗ.А она вдруг поехала под его тяжестью, и он, обняв фонарный столб, сердито и громко обругался.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.