Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл нумай ҫул хушши ялти Культура ҫурчӗн пултарулӑх ушкӑнӗн тата хӗлӗхлӗ инструментсемпе калакан «Виана» ансамблӗн ертӳҫи пулса ӗҫлерӗ.

Куҫарса пулӑш

Аслӑ ҫул // Валери Туктар. «Сувар», 2010.01.15, 3№(837), 5 стр.

В.Д. Поленов ячӗллӗ халӑх пултарулӑхӗн Раҫҫей патшалӑх ҫурчӗн директорӗн ҫумӗ, ЮНЕСКО ӗҫӗсен Раҫҫей Федерацийӗн комиссийӗн ҫумӗнчи культура еткерлӗхне упраса пыма витӗм кӳрекен РФ Комитечӗн яваплӑ секретарӗ Андрей Беляев Олег Николаева проекта хапӑл тусах йышӑннӑшӑн мухтаса тав сӑмахӗсем каланӑ.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш Енре пуҫласа Пӗтӗм Раҫҫейри ача-пӑча фольклориадине ирттереҫҫӗ // Влаҫ органӗсен порталӗ. https://chuv.cap.ru/news/2022/05/13/chav ... -pacha-fol

РФ Культура министерстви, халӑх пултарулӑхӗн Раҫҫей патшалӑх ҫурчӗн тата ЧР Правительствин вӑйӗпе йӗркелекен ача-пӑча уявне — фольклориадӑна — 78 регионти 10-17 ҫулсенчи ачасем хутшӑнӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш Енре пуҫласа Пӗтӗм Раҫҫейри ача-пӑча фольклориадине ирттереҫҫӗ // Влаҫ органӗсен порталӗ. https://chuv.cap.ru/news/2022/05/13/chav ... -pacha-fol

Ҫутӑ ҫутмасӑр, тарӑн шухӑша путса ҫутӑличченех лартӑм, тахӑш авӑкра кантӑкран пӑхрӑм та куратӑп: хӑна ҫурчӗн хапхи умӗнче ҫӳллӗ йӗнерлӗ кӑвак юлан ут тӑрать, ӑна тарҫӑ чӗлпӗрӗнчен тытнӑ.

Глубоко задумавшись, просидел я, не зажигая огня, до рассвета, когда, посмотрев в окно, увидел перед воротами гостиницы серую верховую лошадь под высоким седлом и слугу, державшего ее в поводу.

IV. Астарот // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Хӑна ҫурчӗн ҫутӑ алкумӗнчен иртсен Фильспа иксӗмӗр ҫавӑтӑнса Гладиатор урамне тухрӑмӑр, пӗр вӑхӑт юхан шыв ҫыранӗсене сыпӑнтаракан канал хӗррипе пытӑмӑр.

Покинув освещенный подъезд гостиницы, я и Фильс, взявшись под руку, спустились на улицу Гладиатора и шли некоторое время вдоль канала, соединяющего рукава реки.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Эпӗ санӑн хушаматна хӑна ҫурчӗн хӑми ҫинче вуларӑм, — терӗ Фильс.

— Я прочитал твою фамилию на доске гостиницы, — сказал Фильс.

II. Зурбаган // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

«Замбези» хӑна ҫурчӗн алӑкӗ умӗнче алла вӗрентнӗ гепард тӗлӗрсе выртать.

У входа в гостиницу «Замбези» дремал ручной гепард.

IV. Слон сунарҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Араб ҫурчӗн тачӑ питӗрнӗ хайхи тӗлӗнче ҫӗр ҫине ларсан чирлӗскер темӗнле хӑяв мӑкӑртатрӗ те стена ҫумне лаштах выртрӗ, ырхан йытӑсем пӗр-пӗрне ҫырткаланине кахаллӑн сӑнать.

Опустившись на землю у наглухо закрытых ворот арабского дома, больной пробормотал проклятие и лег у стены, лениво наблюдая грызню тощих собак.

III. Сив чир // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эпӗ «Ылтӑн сӑнчӑр» ҫинчен те ыйта-ыйта тӗпчерӗм, унта иртнӗлӗхпе тӗл пулма каяс шухӑшлӑччӗ, анчах хӑна ҫурчӗн хуҫи лару-тӑрӑва уҫӑмлатрӗ: капмар ҫав ҫуртра хула влаҫӗсем лазарет уҫнӑ-мӗн, унта халӗ эпидемиксене йышлӑн вырнаҫтарнӑ.

Я навел также справки о «Золотой цепи», намереваясь туда поехать на свидание с прошлым, но хозяин гостиницы рассказал, что этот огромный дом взят городскими властями под лазарет и там помещено множество эпидемиков.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Кунсӑр пуҫне карантинӑн ҫирӗп йӗрки, тӗрлӗ-тӗрлӗ сӑлтава пула, пире караппа пӗрле портран виҫӗ эрне иртмесӗр тухма ирӗк памасть, ҫавӑнпа та, Канье ҫыранӗ хӗрринчи хӑна ҫуртне вырнаҫнӑскер, пӗр вӑхӑт кичемленсе пурӑнтӑм, тепӗр чухне вӑхӑта хӑна ҫурчӗн буфетӗнче хӗсметҫӗсемпе ирттеретӗп, ҫапах та ытларах хулара ҫӳретӗп; «Ылтӑн сӑнчӑр» керменри пилӗк ҫул каяллахи ӗҫ-пуҫа хутшӑннӑ ҫынсенчен хӑшӗ-пӗринпе ӑнсӑртран тӗл пулайӑн-и тен…

Кроме того, строгие карантинные правила по разным соображениям не выпустили бы нас с кораблем из порта ранее трех недель, и я, поселившись в гостинице на набережной Канье, частью скучал, частью проводил время с сослуживцами в буфете гостиницы, но более всего скитался по городу, надеясь случайно встретиться с кем-нибудь из участников истории, разыгравшейся пять лет назад во дворце «Золотая цепь».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вилмелли ҫынна вӑл хӑна ҫурчӗн номерне чӗнсе кӗртрӗ, Гонаседа пӗр ҫын, Гонаседпа Бевенер лайӑх пӗлекенскер, тепӗр ҫынна — каллех Гонаседпа Бевенер пӗлӗшне — вӗлерме хатӗрленнине епле майпа чарас ыйтӑва сӳтсе явма сӗнчӗ.

Он пригласил жертву в номер гостиницы, предложив Гонаседу обсудить вместе, как предупредить убийство, подготовленное одним человеком, известным и Гонаседу и Бевенеру, — убийство человека, также хорошо известного Гонаседу и Бевенеру.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 363–369 с.

— Мери, пикеҫӗм! — чунне витермелле хыттӑн пӑшӑлтатать унӑн ҫурчӗн картиш тасатуҫи.

— Барышня Мери! — проникновенно сказал дворник ее дома.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

— Джемс Гравелот, Тахенбак ҫулӗ ҫинчи хӑна ҫурчӗн хуҫи.

— Джемс Гравелот, хозяин гостиницы на Тахенбакской дороге.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫапла пулмасан — эсир 304-мӗш номере вырнаҫатӑр, — эпӗ хӑна ҫурчӗн управляющийӗпе килӗшсе татӑлтӑм, машинӑна гаража лартатӑр.

Если же этого не случится, вы займете номер 304-й, как я условился с управляющим гостиницей, а машину отведете в гараж.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Лавккаҫӑ Кивӗ Форта трамвайпа ҫитрӗ, унтан унӑн чул шӑтӑкне шырама ҫуран каймалла; Галеран вара автомобильпе — ӑна унӑн шоферӗ Груббе тытса пырать — Тахенбака ҫул тытрӗ; унта унӑн чи малтанах Давенант пӑрахса хӑварнӑ хӑна ҫурчӗн тарҫисене ыйтса тӗпчемелле.

Лавочник уехал в трамвае к Старому Форту, откуда пешком должен был идти разыскивать камень, а Галеран на автомобиле, управляемом его шофером Груббе, отправился в Тахенбак, прежде всего стремясь расспросить слуг гостиницы, брошенной Давенантом.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тӗпчев кӑтартса пачӗ: суя Гангрей Джемс Гравелот иккен — ҫыран хӗрринчи контрабанда хытӑ сарӑлнӑ пунктсенчен пӗринчи хӑна ҫурчӗн хуҫи.

Следствие установило, что мнимый Гантрей есть Джемс Гравелот, владелец гостиницы при одном из береговых пунктов, отчаянно зараженных контрабандой.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хӑна ҫурчӗн ҫамрӑк хуҫин лару-тӑрӑвне вырӑнти хаҫатсен хӗрӳ-капӑр сӑмахӗсем те кӑткӑслатаҫҫӗ, вӗсем «Упа амипе» пулса иртнине контрабандистсен халиччен пулман чӑрсӑр та тискер хирӗҫ тӑрӑвӗ тесе хаклаҫҫӗ.

Положение молодого хозяина гостиницы ухудшалось еще страстным тоном местных газет, находивших случай с «Медведицей» исключительным по дерзости и свирепости сопротивления контрабандистов.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тахенбак ҫулӗ ҫинчи хӑна ҫурчӗн хуҫи.

Содержатель гостиницы на Тахенбакской дороге.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тепӗр кун вара — ирхине вун пӗр сехетре — кӗпӗрнаттӑр ҫурчӗн чаплӑн капӑрлатнӑ залӗн алӑкӗ патне ҫамрӑк хӗре ертсе кӗртрӗ, ӑна, Консуэлӑна, пурнӑҫ тӑршшӗпех тус та упӑшка пулма сӑмах пачӗ.

А через день в одиннадцать утра подвел к двери торжественно убранной залы губернаторского дома молодую девушку, которой обещал всю жизнь быть другом и мужем.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хӑна ҫурчӗн тем те пӗр тӳссе курнӑ, опытлӑ хуҫинче арҫын ача ҫирӗп ларать-ха; ӑна трюм шӑрши килӗшет — нӳрлӗрех, сухӑрлӑрах; тавар куписен хушшинчи хунарӑн ҫурма ҫути те, таҫта «Манах» сӑмсахпа Гринленд юшкӑнӗсен хушшинчи, бортсемпе карап хатӗр-хӗтӗрӗн хашакинчи ҫӗкленӳллӗ шухӑшсен чупӑвӗ те килентереҫҫӗ.

Мальчик еще крепко сидел в опытном, видавшем виды хозяине гостиницы; ему нравился запах трюма — сыроватый, смолистый; полусвет фонаря среди товаров и бег возбужденной мысли в раме из бортов и снастей, где-то между мысом «Монаха» и отмелями Гринленда.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.