Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туршӑн (тĕпĕ: тур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кайсам эсӗ пирӗн патӑмӑртан, туршӑн… тата… текех ан ҫыпӑҫ.

Уйди ты от нас, Христа ради… и того… и не приставай.

IV // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Туршӑн та-и? — хавхаланса ыйтрӗ Сергей.

— Ей-богу? — радостно удивился Сергей.

II // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Туршӑн та ылтӑн, мучи, ҫӗр ҫӑттӑрах! — кӑшкӑрать Сергей, пысӑк бассейнлӑ сад тавра карнӑ решетке ҫумнерех хӗсӗнсе.

Ей-богу, дедушка, золотые, умереть мне на месте! — кричал мальчик, прижимаясь лицом к решетке, огораживающей сад с большим бассейном посредине.

II // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

— Пӗлместӗп, тупата туршӑн пӗлместӗп, хӑвӑр шырӑр.

— Бог его знает, где он, ищите.

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ҫӑнӑх, тупата туршӑн, ҫук манӑн, хам та кивҫен илтӗм.

— Ей-богу, нет у меня муки, сама заняла.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Тупата туршӑн пӗлместпӗр…

— Да ничего мы не знаем, ей-богу.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ҫук, пичче, тупата туршӑн, ҫук…

— Не вру, дяденька, ей-богу, чтоб мне умереть!

14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Туршӑн та, пӗлместӗп!

Клянусь, не знаю!

1 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Туршӑн та, вӑл ленчешкеленнӗ!

Ей-богу, он плох!

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Пӗр сана ҫеҫ хӗрхенетӗп, унсӑрӑн ман пуҫӑм тахҫаа… нах ирӗкре пулмалла, туршӑн та, туршӑн та.

— Одну тебя жалею, а то бы уж даа…вно моя головушка на воле была, ей-богу, ей-богу.

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Пӗр вӗҫлӗ тӑватӑпах эпӗ, — терӗ малалла Василий, Надёжа тухсанах Маша ҫывӑхнерех куҫса ларса, — е графиня патне кайса, «ҫапла та ҫапла» тесе калатӑп, е… йӑлтах пӑрахатӑп та тӗнче хӗрне таратӑп, туршӑн та.

— Да и сделаю ж я один конец, — продолжал Василий, ближе подсаживаясь к Маше, как только Надежа вышла из комнаты, — либо пойду прямо к графине, скажу: «так и так», либо уж… брошу все, убегу на край света, ей-богу.

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кукамая вӑл эпӗ ниме юрӑхсӑр, тесе каларӗ; кукамай халь чирлӗ, вӑл ман пирки вилет, эпӗ … унпа… туршӑн та, ҫаптар… мӗн… шӗн… асап… лан… та… раҫҫӗ.

Он сказал бабушке, что я негодный; она теперь больна, она умрет от меня, я… с… ним… ради бога, высеки… за… что… му…чат.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мана пурте кураймаҫҫӗ, ун ҫинчен пӗлетӗп эпӗ, анчах, туршӑн та, итлесем эсӗ ман сӑмахсене, хӳтӗле мана е килтен хӑваласа кӑлар.

— Все ненавидят меня, я это знаю, но, ради бога, ты выслушай меня, защити меня или выгони из дома.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Туршӑн та, ахаль те пуҫ ҫаврӑнса кайрӗ, тата эсир хӑвӑрӑн щикатулкӑрсемпе минрететӗр, — хушса хучӗ вӑл, картусне хӑпартнӑ май хӗвелпе пиҫӗхнӗ ҫамки ҫинчи шултра тар тумламӗсене шӑлса.

— Ей-богу, голова и так кругом идет, а тут еще вы с вашими щикатулками, — прибавил он, приподняв фуражку и утирая с загорелого лба крупные капли пота.

XIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Павӑл юлташ, мӗн пулать ӗнтӗ малашне, кала-ха, тупата туршӑн.

 — Товарищ Павле, что же с нами будет, скажи, ради бога?

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Туршӑн та, тӑратӑп ухмах пек.

Ей-богу, стою, понимаете, как дурак.

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

— Акӑ, туршӑн та, Семен Афанасьевич!

— Вот ей-богу, Семен Афанасьевич!

55 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Лапчӑтса хураҫҫӗ ҫавсем пире, туршӑн та ӗнтӗ!

Сомнут они нас, ей же богу!

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Киревсӗр сӑввисемшӗн, туршӑн та ҫаплах, тӑвансем!

За поганые его стихи, ей-богу, братцы!

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

— Ытла та иртӗнеҫҫӗ ара, пурте ӗнтӗ, арҫыннисем те, хӗрарӑмӗсем те кукшаланса ларнӑ пекех, туршӑн та!

— Такое идёт, как будто все, и мужчины и бабы, плешивые стали, ей-богу!

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех