Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

питӗрсе (тĕпĕ: питӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑна ҫурчӗ хупӑ, ӑна вырӑнти полици питӗрсе илнӗ, санӑн тарҫусем эсӗ Фирса панӑ укҫана чиксе тухса тарнӑ.

Гостиница закрыта и заперта местной полицией, твои работники исчезли, захватив деньги, данные тобой Фирсу.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Алӑка уҫнӑ-уҫманах хут таткине хыпаланса ярса тытсан Давенанта каллех питӗрсе илчӗ.

Открыв дверь, он быстро схватил записку и снова запер Давенанта.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Эпӗ пӗтӗмпех хӑрӑмланса сӑррӑн курӑнакан пӗчӗкҫӗ ҫуртсем ҫине, заводсен кирпӗч стенисем ҫине, халиччен курман япаласем ҫине тӗлӗнсе пӑхкаласа пыратӑп: заводсен хура чӳречисем витӗр вут ҫулӑмӗн чӗлхисем ялтӑртаткаланисем курӑнаҫҫӗ тата шалта питӗрсе лартнӑ машинӑсем йывӑррӑн кӗмсӗртетсе кӗрлени илтӗнет.

С удивлением и любопытством поглядывал я на серые от копоти домики, на каменные стены заводов, через черные окна которых поблескивали языки яркого пламени и доносилось глухое рычание запертых машин.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫавӑнтах эпӗ ҫакна астуса илтӗм: ӗлӗк пӗрре, тахҫанах, анне аптекӑран сулемаран хатӗрленӗ шупка-хӗрлӗ пӑрҫа пек эмел илсе килсен, хӑрушлӑхран сыхланса вӗсене ҫав ещӗке питӗрсе хунӑччӗ.

И тут я вспомнил, что когда-то, давно еще, мать принесла из аптеки розовые шарики сулемы и для безопасности заперла их в этот ящик.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Сторож пусма тӑрӑх анса ман хыҫҫӑн алӑкне питӗрсе те ӗлкӗреймерӗ, эпӗ хама тахӑшӗ пӗр еннелле вӑркӑнтарса ярса пуҫӑмпа кӗрт ӑшне кайса тӑрӑннине сисрӗм.

Не успел еще сторож спуститься и закрыть за мной засов, как я почувствовал, что кто-то отшвырнул меня в сторону с такой силой, что я полетел головой в сугроб.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпӗ, Федька, Тимка тата Яшка Цуккерштейн городкилле выляма анчах тытӑнсаттӑмӑрччӗ, пахчаран атӑ-пушмак ҫӗлекенӗн ачи чупса ҫитсе, пирӗн ҫыран хӗррине вӑрттӑн Пантюшкисеннипе Симаковсен икӗ сулли пырса чарӑнни ҫинчен каласа пачӗ: халӗ ҫав тӑшманла адмиралсем пирӗн сулӑсене хӑйсен енне илсе тарма хатӗрленсе, питӗрсе хунӑ ҫӑрисене ватма тытӑннӑ, терӗ.

Я, Федька, Тимка и Яшка Цуккерштейн только собрались играть в городки, как прибежал из сада сапожников мальчишка и сообщил, что к нашему берегу причалили тайно два плота Пантюшкиных и Симаковых; сейчас эти проклятые адмиралы отбивают замок с целью увести наши плоты на свою сторону.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпӗ сана питӗрсе лартнӑччӗ!

Был заперт!

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

— Эпӗ сана кунта питӗрсе хӑваратӑп, ирхи апат пулмасть, — терӗ Карл кабинет алӑкӗнче чарӑнса лӑпкӑн.

— Я тебя запру здесь и оставлю без завтрака, — сказал дядя Карл, спокойно останавливаясь в дверях кабинета.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

Вӗсем — тем те пӗрпе питех те пуян, анчах ҫӑрапа питӗрсе хунӑ иртнӗлӗх ҫыннисем, вӗсен сӑн-питне намӑссӑрлӑхпа пӑсӑклӑх тата кичемлӗх туйӑмсӑр эмальпе витнӗ тейӗн.

То были люди с богатым, запертым на замок прошлым, с лицами, бесстрастно эмалированными развратом и скукой.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Вӑл самантрах урӑлчӗ, Астарота питӗрсе хучӗ, унтан пуҫне ярса тытса телефон патне лӗпӗстетрӗ.

Он мгновенно протрезвел, запер Астарота, схватился за голову и побежал к телефону.

III. Ҫӗнӗ «таркӑн» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Ҫитсен те алӑкне сӑмса умӗнчех шакӑрт питӗрсе хурӗҫ…

Куҫарса пулӑш

Ял кӳлли аслӑ // Василий Алентей, А. Андреев. «Капкӑн», 1962, 1№.

Типе галет, тӗтӗмленӗ сысна какайӗ, типӗ шӑккалат хӗн-асапа тӑсаҫҫӗ ҫеҫ; ҫирӗм литра яхӑн шыв юлнӑ пичкене Гетчинсон ҫӑрапах питӗрсе хучӗ пулин те — повар ӑна тупса шӑтарчӗ, шыва пӑхӑр трубкӑпа ӗмсе кӑларса литрлӑх кӗленче савӑта тултарчӗ, ҫак саппаса хӑйӗн арчине пытарчӗ.

Сухие галеты, копченая свинина и сухой шоколад лишь усиливали мучения; хоть бочка, в которой еще осталось литров двадцать воды, была заперта Гетчинсоном на замок, повар, просверлив бочку, сосал ночью воду через медную трубку, а затем, наполнив изо рта литровую бутылку, прятал этот запас в свой сундук.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Мунча алӑкне тул енчен вӗрлӗк хуҫӑкӗпе тӗкӗлесех питӗрсе илнӗ иккен, эппин, хӑрамалли нимех те ҫук.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Мина алӑка хупса хучӗ, шалтан питӗрсе илчӗ, ҫенӗке ухтарма тытӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кил хуҫи ӑна итлемерӗ курӑнать, унтан та кунтан ҫакланма тӑрӑшакан хӗрарӑма урама вӑйпах тӗксе кӑларчӗ, ҫавӑнтах калинккене шалтлаттарса хупрӗ те сӑлӑп ярсах питӗрсе илчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ну, ҫекӗл вӑл питӗрсе илнӗ ҫӑра мар…

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пурте шӑппӑн тухрӗҫ те алӑка каллех питӗрсе илчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑхӑт ҫитсен, поляксен хурала юлнӑ пӗртен-пӗр салтакӗ, винтовкине кӑкӑр умӗнче тытса, пурне те строя тӑратса тӗрӗслерӗ те ҫывӑрма выртмашкӑн хушрӗ, барака питӗрсе илсе, караул ҫуртне кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тӳрккес Йӑкӑнат, парӑнас вырӑнне, халӑх хушшинчен тухса сирпӗнет те, свинарнике чупса кӗрсе, алӑкне питӗрсе ҫаклатсах лартать.

Вместо того, чтобы сдаваться, упрямый Игнат вылетает из толпы и, вбежав в свинарник, заперев дверь.

Ӗҫ паттӑрӗ // М. Андр.. «Капкӑн», 1935, 2№, 6 с.

Командирӑн хӑрах айӑккинче тӗрлӗрен ут хатӗрӗсем — йӗнер, йӗвен выртаҫҫӗ, тӑркӑч ҫинче — кӗмӗлпе эрешленӗ кукӑр сабля туратран ҫакӑнса тӑрать, унӑн тепӗр енче пӗрене пуҫӗсем ҫине айлӗн-ҫийлӗн хунӑ хӑмасем ҫинче — темиҫе ҫӗр е ытларах та пулӗ, питӗрсе лартнӑ пӗчӗк кӗленчесем, ахӑрнех таҫти аптекӑран илнӗскерсем пулас, лараҫҫӗ.

По одну сторону командира лежала всякая сбруя — седла и уздечки, на стояке, на сучке висела кривая сабля в серебре, по другую сторону от него на досках, положенных на чурбашки — одна над другой, — стояло несколько сот — если не больше — закупоренных пузырьков, взятых, видимо, где-то в аптеке.

7 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех