Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

капланса (тĕпĕ: каплан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Елисӑн куҫӗ шывланчӗ, пырне тем капланса килчӗ: паян ку ӗне, вунӑ ҫул ҫемьене тӑрантарнӑскер, картишӗнчен тухса каять вӗт.

Куҫарса пулӑш

Ӗне сутнӑ кун // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7558.html

Пӗр оркестр мар, икӗ, виҫӗ, тен, тата нумайрах вылять, мӗншӗн тесен тепӗр чухне сасӑсен пӗр вырӑнти тӗркӗшӳллӗ хутӑшӑвӗ капланса килет, ҫак тӗлте мӗн тумаллине параппан кӑна пӗлет.

Играл не один оркестр, а два, три… может быть, больше, так как иногда наступало толкущееся на месте смешение звуков, где только барабан знал, что ему делать.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Тӑнлава юн капланса пырса ҫапрӗ те — картах сикрӗм.

Я вздрогнул, — так стукнула в виски кровь.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫапла вӑл икӗ минута яхӑн выртрӗ; кӗлетки сисӗни-сисӗнми, самантлӑх чӗтревпе сиккелет, акӑ шуранкаланнӑ пит ҫӑмартисене юн капланса тулчӗ, — тӳремлӗхе ҫавӑрса хупланӑ пӗлӗт мӗлкисенчен те хӑвӑртрах.

В таком положении он пробыл минуты две; тело его вздрагивало мгновенной, неуловимой дрожью, и кровь приливала к побледневшим щекам быстрей облачной тени, охватывающей равнину.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Горн пӳлӗме кӗрсе тӑчӗ; кунта ҫап-ҫара пекех, тӳпен чӳречерен капланса тухнӑ ҫиҫкӗнчӗк йӑлтӑркки ҫеҫ хӑтсӑрлӑха кӑштах ҫемҫетет.

Неуютная, почти голая комната, куда вошел Горн, смягчалась ослепительным блеском неба, врывавшегося в окно.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Тепӗр кунхине караван айлӑмпа ҫула тухрӗ, ҫул — картлашка пек хысаклӑ-хысаклӑ сӑртсем, тепӗр чухне вӗсен тӑрринчен тахҫан чӗтреннипе капланса тулнӑ капмар чулсем йӑтӑна-йӑтӑна анаҫҫӗ.

Через день караван тронулся по долине, проходящей среди траповых холмов, с которых, оторванные некогда силой землетрясений, сыпались огромные валуны.

X. Мирамбо вӑрӑ-хурах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Кӗтмен ҫӗртен капланса килсе ҫапнӑ пулӑм шывӗнче пурте мӑй таран ишеҫҫӗ.

Все стояли по шею в воде события, нахлынувшего внезапно.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн пӗтӗмпех капланса килчӗ, шӑм-шакӑмран, ӳт-пӗвӗмрен ыйхӑ сивӗ юхӑмсемпе йӑрлата-йӑрлата тухать — вара кӗтменлӗх ӗнтӗркевӗнче, мӗншӗн тесен манӑҫ хыҫҫӑн аса илӳ кисретӳллӗ хӑвӑртлӑхпа таврӑнать, сиксе тӑтӑм та лаштах лартӑм, канӑҫсӑрланса куҫӑмсене сӑтӑратӑп.

Вслед нагрянуло все; холодными струйками выбежал сон из членов моих, — и в оцепенении неожиданности, так как после провала воспоминание явилось в потрясающем темпе, я вскочил, сел, встревожился и протер глаза.

XV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Унтан вара анкӑ-минкӗ пуличчен ҫавӑрӑннӑ хыҫҫӑн, темӗнле япала пырса перӗннипе, шухӑш йӗппи пуҫ мимин кирлӗ вырӑннех пырса кӗчӗ те, нимӗнле те тытса чармалла мар шухӑшсем капланса тухма пуҫларӗҫ.

Потом, навертевшись до одури, от какого-то неслышного толчка острие сознания попало в нужную извилину мозга, и мысли в бурной стремительности понеслись безудержной чередой.

IX сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Блюм ахлатса майӗпен кӑшкӑрнине тӑнласа юлчӗ, ытти пӗтӗмпех ҫухалчӗ, юнӑн вилӗмле кӗрлевӗ чӗри патнелле капланса пырса Блюма хавхан вӗри пӑсӗпе пӗҫертсе илчӗ.

Слух Блюма смутно, как во сне, запомнил глухой крик, остальное исчезло, смертельный гул крови, отхлынувшей к сердцу, обдал Блюма горячим паром тревоги.

V. Шӑплӑх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Блюмӑн антӑхуллӑ ҫурма пӑшӑлтатӑвӗ юлашки сӑмахра ирӗксӗрех капланса тухнӑ кӑшкӑрупа татӑлчӗ.

Задыхающийся полушепот Блюма оборвался на последнем слове невольным выкриком.

I. Чыс тӑватӑп // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Каҫ сӗмлӗхӗн тӗлӗнмеллерех ӑнланулӑхӗнче Скапӑн хӑватлӑ шыв сиккисен ахрӑмӗ илтӗнет, ҫеҫкеленекен айлӑмсен тутлӑ шӑрши сарӑлнӑ, Жиль пуҫӗ тӗлӗнче пин-пин ҫӑлтӑр капланса пухӑннӑ та — каҫ сӗмлӗхне аякри армадӑсен вучӗпе хавхалансах ҫунтарать.

Странная восприимчивость мрака доносила эхо могучих водопадов Скапа, чувственные благоухания цветущих долин неслись в воздухе, и тысячи звезд вдохновенно жгли тьму огнями отдаленных армад, столпившихся над головой Жиля.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Ван-Конета илес тӗк — унӑн пуҫне юн капланса тулчӗ, чӗри сиксе тухасла тапать, куҫӗсем вичкӗннӗн йӑлтӑртатаҫҫӗ, вара вӑл хыпалансах каҫару ыйтрӗ те тарҫӑ хыҫҫӑн — шалти пусмапа — пӳрте кӗнӗ ҫӗрте ларакан телефон патне чупсах кайрӗ.

Что касается Ван-Конета, то кровь кинулась ему в голову, сердце забилось, глаза живо блеснули, и, торопливо извиняясь, взбежал он вслед за служанкой по внутренней лестнице дома к телефону проходной комнаты.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Баскаков хӑйӗн карланкине темӗскер капланса ларнӑ пек хыттӑн ӳсӗрчӗ, чӗлӗмне кӗсьине чикрӗ те икӗ енне уйӑрӑлса тӑнӑ сиввӗн пӑхакан халӑх умӗнчен иртсе урапа патнелле утрӗ.

Баскаков кашлянул, как будто у него в горле разорвалось что-то, сунул трубку в карман и вперевалку мимо расступающейся озлобленной толпы пошел к телеге.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

«Ай!» — кӑшкӑрчӗ юпа пек хытса тӑнӑ карчӑк, вара унӑн кӑшкӑравне ҫул ҫине капланса тулнӑ ҫынсем пӗр шухӑшлӑн: «Ах!» — тесе хуравларӗҫ.

«Ай!» — вскричала остолбеневшая женщина, и крик ее был подхвачен единодушным — «Ах!» — толпы, запрудившей улицу.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Шамполион темле тӗсесен те хӗрарӑмӑн чунне, шала, капланса кӗнӗ туйӑмӗсене, вӗсен вӑрттӑн вӑййин йӗрне туймасть-сисмест.

И Шамполион, взглянув снова, не заметил и следа тонкой игры страстей, схлынувшей в глубину женской души.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Ан ыйт; кайран, ҫак ӑссӑрлӑх — санӑн чӗр куҫҫисен, ӳтӳн, санӑн куҫусен, сакӑр ҫул иртсен илтнӗ пӗрремӗш сӑмахусен ӑссӑрлӑхӗ, санӑн ӑссӑрлӑху — капланса ҫухалсан эпӗ сана юмах ярса парӑп, вара эсӗ макӑрӑн.

Не спрашивай; потом, когда схлынет это безумие — безумие твоих колен, твоего тела, тебя, твоих глаз и слов, первых слов за восемь лет, — я расскажу тебе сказку — и ты поплачешь.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫумӑр пӗлӗчӗсем капланса килчӗҫ, ҫил вӑйлӑ, ҫӑра варкӑшсемпе авӑкланса вӗрме пикенчӗ.

Тучи сгустились, ветер стал ударять сильными густыми рывками.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Калюков сулахай хул калакки айӗнчен тем пӗҫертсе илнине, ҫав ӑшӑ пӗтӗм шӑмшака капланса сарӑлнине, шалта ӑшчик шӗвекпе («Юнпа!» — тавҫӑрса илчӗ самантрах) тулнине туйрӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Крапивин пырне тем капланса ҫитрӗ, куҫӗ тулса килчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех