Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кантюк хӑй сӑмахне малалла калать:

И Кандюк продолжил сам:

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Килни юрӗ-ха вӑл, — ытлах хапӑл тумасӑр каласа хучӗ Кантюк, хӑтӑшӗ пӳрте кӗрсен.

— Хорошо, что пришел, — сухо проговорил Кандюк.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халь Кантюк патне кайса килмеллех ӗнтӗ: Селимене курмалла — мӗнлерех-ши вӑл, ҫӗнӗ ҫын пулнӑ май…

Сейчас надо непременно побывать у Кандюков — Селиме повидать, как она там в молодухах-то…

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Малтан, иртерех тесе, Кантюк хӑйсем патне пыма канаш памарӗ, унтан ака-суха пуҫланса кайрӗ.

Вначале его отговаривал сам Кандюк, мол, рановато еще; потом начались пахота, сев.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк хӑтӑшсенчен вӑхӑтлӑха пӗр акапуҫ илнӗччӗ, ҫавӑнпа Тимрук ялти хире хӑех сухаласа пӗтерчӗ.

Сват Кандюк дал ему соху, и Тимрук один вспахал деревенский надел.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Уссине тӑкӑн, инкекне пуҫтапса пӗтереймӗн, Элентей Кантюк патне ҫӗр хӳттипе мар, кӑнтӑр ҫутипе кайса килме шут тытрӗ.

В то же время Элендей знает, что толку от этого будет мало, и решает пойти к Кандюкам при дневном свете.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӑмах урлӑ тухас-тӑвас пулсан, Элентей хӑй те хӑй мар — чӑтса тӑраймасть, курасси-мӗнӗ, е Кантюк ҫуртне вут тӗртсе ярӗ, е пӗр-пӗр айӑпсӑр ҫыннах алӑ хурса тем кӑтартӗ.

Элендею что-либо сделать поперек совести — то же самое, он тогда перестанет быть самим собой, вот и сейчас он едва владеет собой, чтобы не поджечь дом Кандюка или не изметелить любого, кто попадется ему под горячую руку.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эп пӗрре калатӑп, Кантюк папай.

— Я один раз говорю, Кандюк бабай.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ара, — каллех йӑвашланчӗ Кантюк, аллисем сиксе чӗтреме тытӑнчӗҫ, — Селиме кине эпӗр хупса усрамастпӑр-ҫке?

— Дак мы ее и не держим, Селиме-то, — изо всех сил стараясь бодриться, сказал тихо Кандюк, но руки его предательски дрожали.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк папай!

Кандюк бабай!

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк ҫак хушӑра Элентее тем пек килӗштересшӗн пулчӗ.

Кандюк всячески старался умилостивить Элендея.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк, хӗпӗртенӗ пек пулса, ура ҫине тӑчӗ.

— Кандюк с радостной улыбкой на лице поднялся из-за стола.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пурте аптраса тӑчӗҫ, Кантюк ҫеҫ ҫакӑн пек чух мӗн тӑвасса ҫийӗнчех тӗшмӗртсе илчӗ:

Все растерянно замолчали, но Кандюк, как всегда, нашелся первым:

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах Кантюк ун шухӑшне пӳлме ӗлкӗрчӗ:

И тут Кандюк опередил его мысли:

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сире те, ваттисем, манас ҫук, тавӑм ҫиттӗр, — Кантюк эрехне тумлатрӗ.

И вас, наших дорогих предков, мы всегда помним и пьем за вас, — Кандюк пригубил ковш.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк курка ҫӗклерӗ.

Кандюк готовно принял ковш.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей хӑйсен куркине эрех тултарса Кантюк умне лартрӗ.

Шерккей наполнил ковш пивом и предложил его Кандюку.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Нямаҫ ашшӗ Кантюк та пӗрлех.

Из-за спины Нямася высматривал ястребиными глазами и отец Кандюк.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ун пек йӑлана хамӑр шухӑшласа кӑлармастпӑр-ҫке, — терӗ Кантюк.

Не мы же придумали этот обычай, — сказал Кандюк.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ҫавӑнтах Кантюк сӗннӗ укҫана ярса илчӗ, алли пӗр самантра чӗтреве ӳкрӗ.

Шерккей схватил тяжелый кисет с деньгами, руки его дрожали.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.