Шырав

Шырав ĕçĕ:

сывласа (тĕпĕ: сывла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— «Курайманлӑх» текен сӑмах пур, — йывӑррӑн сывласа илсе каларӗ Васильев.
— Есть такое слово: ненависть, — тяжело дыша, говорил Васильев.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Анчах ӑнланӑр, Мариам, нумай ҫулсем хушши эпӗ шарламасӑр пурӑнтӑм, эпӗ ассӑн сывласа куляннине нихҫан та никам та курман-ха…
Но поймите, Мариам, долгие годы я молчал, никто и никогда не слыхал от меня ни жалоб, ни вздохов…

Акӑ, тинех тухрӗ! — тесе вӑл ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ те, Каспи тинӗсӗн картти ҫине пластмассӑран тунӑ коробка кӑларса хучӗ.
Вот, наконец-то! — облегченно вздохнул он и положил на карту Каспийского моря пластмассовую коробочку.

Мӗскӗн Ибрагимӑн мӗн тумалла-ха ӗнтӗ халь? — юла юпнӑ пек ассӑн сывласа илчӗ вӑл.
Что делать бедному Ибрагиму? — Он притворно вздохнул.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Йывӑррӑн сывласа илсе, сторож тутӑр таткисем кайса илчӗ те каллех чертежсемпе цифрӑсене хуратса тӑкрӗ…
Вздохнув, сторож возвратился за тряпкой и снова стер чертежи и цифры…

— Пырасса пычӗ те вӑл, — йывӑррӑн сывласа, директор аллипе чӗри патӗнчен ярса тытрӗ.
— Шел-то шел, — тяжело вздохнул директор и взялся за сердце.

Урӑм-сурӑм тӗлӗнмелле пысӑк чӗрчун, йывӑррӑн сывласа тата чаплаттарса, тӑварлӑ та йӳҫӗ шыва ҫӑварӗнчен сурса кӑларнӑн туйӑнать.
Казалось, что какое-то огромное чудовище, тяжело дыша, с чавканьем и всхлипываньем выплевывает соленую, горькую воду.

Каютӑран тетрадь илсе, вӑл васкамасӑр унӑн пӗрремӗш страницине уҫрӗ, унтан каллех шеллесе ассӑн сывласа илчӗ те ҫапла пӗлтерчӗ:
Взяв из каюты тетрадь, он не спеша открыл ее на первой странице, еще раз с сожалением вздохнул и сообщил:

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Тӗрӗс, — ҫирӗплетрӗ Степунов, ассӑн сывласа илсе.
— Правда, — вздохнув, подтвердил Степунов.

Вӑл йывӑррӑн сывласа илчӗ те йӑвашшӑн ҫапла ыйтрӗ:
Он вздохнул и робко спросил:

— Кунта та чертежсем пур-и? — йывӑррӑн сывласа илчӗ инженер.
— И здесь чертежи? — вздохнул инженер.

Мариам йывӑррӑн сывласа илчӗ те чертежа таса хут листипе витрӗ.
Мариам вздохнула и закрыла чертеж чистым листом бумаги.

Саида йывӑррӑн сывласа илчӗ.
Саида вздохнула.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫӑмӑллӑн сывласа ярса, Васильев йӗри-тавра тӑракансем ҫине савӑнӑҫлӑн пӑхса илчӗ, вӗсене вӑл свидетеле чӗннӗ евӗрех, тата ҫапла каланӑ майлах туйӑнчӗ:
Облегченно вздохнув, Васильев весело посмотрел на окружающих, словно приглашая их в свидетели:

Вуннӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вӑл ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ.
Он облегченно вздохнул.

— Инженер йывӑррӑн сывласа илчӗ те ывӑннӑ пек каларӗ:
— Инженер вздохнул и устало сказал:

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

«Ҫапах та каялла каяс пулать, — ҫӑмӑллӑн сывласа илсе, шутларӗ вӑл, унтан каялла ҫаврӑнчӗ. — Кунта якорь пулмалла, унтан вара тӳрех каймалла».
«Надо все-таки возвращаться, — облегченно вздохнув, решил он, поворачивая обратно. — Здесь должен быть якорь, а от него надо идти напрямик».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вӑл сывласа кӑларакан ҫутӑ сывлӑш хӑмписем ҫӳлелле ярӑнса хӑпараҫҫӗ, вӗсем кӗленчерен тунӑ пӗчӗк ампулӑсем пекех туйӑнаҫҫӗ.
Блестящие пузырьки выдыхаемого им воздуха взвивались вверх, похожие на маленькие стеклянные ампулы.

Саида йывӑррӑн сывласа ячӗ.
Саида вздохнула.

Ҫӑмӑллӑн сывласа ярса, Саида савӑнӑҫлӑн та туслӑн Синицкие аллинчен ярса тытрӗ.
Облегченно вздохнув, Саида весело, совсем по-приятельски взяла Синицкого под руку.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика