Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Йытӑ сăмах пирĕн базăра пур.
Йытӑ (тĕпĕ: йытӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Федя йытӑ ҫумнерех куҫрӗ, ӑна ҫурӑмӗнчен ачашлама тӑчӗ.

Федя придвинулся поближе к собаке и осторожно дотронулся до спины.

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ку писателӗн йытӑ ҫук.

У того детского писателя нет собаки.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Унӑн йытӑ пур.

У него собака.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Эпӗ йытӑ вӗрнине илтсе вӑрантӑм.

Я проснулся от громкого лая.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Сӑнӗнчен пӑхсан, йытӑ ҫапла каланӑн туйӑнчӗ: «Манӑн ӗҫӗ ҫавнашкал, мӗн тӑвӑн».

Весь вид его говорил: служба есть служба, ничего не поделаешь.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Маҫак ҫумӑрпа йӗпенсен, унран йытӑ шӑрши кӗрет.

Когда Дед попадает под дождь, от него несет псиной.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Пирӗн ялта пӗрне йытӑ ҫыртнӑ та… вӑтӑр хут укол тунӑ!

— В деревне собака покусала одного… тридцать уколов влепили!

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Эп ӑна йытӑ асӑрхиччен патакне пӑрахма хушрӑм.

Я посоветовал ему бросить палку, пока пес не заметил.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Станицӑна йытӑ вилли пек мӗскӗн шӑплӑх хупласа илнӗ.

В станице побитой собакой, приниженно лежала тишина.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Суятӑн, йытӑ ҫури!..

Брешешь, сукин сын!..

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Купарчасӑр йытӑ пек сӗтӗрӗнкелесе ҫитрӗм киле, уншӑн та — турра тав.

Дотянул до дому, как кобель с отбитым задом, и то — слава богу.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Кун пек ҫӗрте йытӑ чӑрмантарать.

А в этом деле собака будет помехой.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Маҫак — ӑслӑ йытӑ.

Куҫарса пулӑш

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Кирек мӗн каласан та, Маҫак — ырӑ кӑмӑллӑ йытӑ: ан тӗкӗн ӑна — вӑл сан ҫине нихҫан та хӑй вӗрме тытӑнмасть.

Дед добродушный пес: его не тронь — он никогда не заворчит первым.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ӑна асӑрхамасӑр иртме ҫук: «Епле селӗм йытӑ, ҫав тери хитре», — теҫҫӗ хӑшӗсем.

Всякий, кто увидит Деда, не может остаться равнодушным, некоторые говорят: «Какой красавец!»

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вӑл ӑратлӑ йытӑ, эрдельтерьер.

Он породистый пес, эрдельтерьер.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Мӗнле лайӑх йытӑ, — йӑл кулчӗ хӗрарӑм.

— Какая прелесть, — улыбнулась женщина.

Пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Маҫак — ӑслӑ йытӑ.

Дед — умный пес.

Пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ун ҫине йытӑ ҫине пӑхнӑ пек пӑхаканни пӗр г-жа Лора кӑна пулман ҫав.

Не одна г-жа Лора смотрела на него, как на запаршивевшую собаку.

VII // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

Анчах Тихон: — Эсӗ ӑна йытӑ ҫурине вӗлернӗ пек вӗлертӗн. Анчах мӗн тума вӗлертӗн? — тесессӗнех ӑнланса илчӗ.

Но он тотчас понял, как только Тихон сказал: — Убил ты его, как Захар кутёнка. А на что убил?

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех