Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗҫсе (тĕпĕ: вӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Карап аяларах анчӗ, тӗтӗмлӗ ту хушӑкӗ урлӑ вӗҫсе каҫрӗ, кӗҫех тӗксӗм, капӑр вӗтлӗхелле сӗвекленсе анакан ҫаран ҫине ларчӗ.
Корабль снизился, пролетел над дымным ущельем и сел на луг, покато спускающийся к тёмным и пышным зарослям.

Сенкер ӗшнере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Карап ҫакӑнчӑк садсем ҫийӗн вӗҫсе каҫрӗ те ҫаврака пысӑк лапама тикӗссӗн анса ларчӗ.
Корабль проплыл над висячими садами и плавно опустился на большую, круглую площадь.

Соацера // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Чи малтан шӑрчӑк пек тӑватӑ ҫунатлӑ, йӑлтӑркка ылтӑн тӗслӗ ансӑр сигара вирхӗнсе ҫитрӗ, чӑнкӑн вӗҫсе ҫаврӑнчӗ те карап ҫийӗн ҫакӑнса тӑрать.
Первой домчалась, описала крутой заворот и повисла над кораблём сияющая, золотая, четырехкрылая, как стрекоза, узкая сигара.

Вӗсем ҫав тери пысӑк цирк патне вӗҫсе ҫитрӗҫ.
Они подлетали к гигантскому цирку.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсем аялалла вӗҫсе аннине сӑнанӑ май Лось ҫавра кӳллӗн хура шывне курать, — вӑл та чакӑл тусен хушшинче тарӑннӑн тӑсӑлса выртать — ҫыранӗсен хӗррипе кӑтра тӗмсем лӑпчӑннӑ.
Следя за их снижающимся полётом, Лось увидел чёрную воду круглого озера, глубоко лежащего между скал, кудрявые кусты лепились по его берегам.

Акӑ вӗсем сарӑ ҫунаттисемпе ҫиҫкӗнчӗҫ те тӳпенелле вӗҫсе улӑхрӗҫ, унтан каялла ҫаврӑнчӗҫ.
Вот, они взмыли, сверкнув жёлтыми крыльями в тёмной синеве, и повернули.

Карап мӗлки таткаланчӑк ҫырансем тӑрӑх, тимӗр тӑприн хӗлхемленекен ҫурӑкӗсемпе металл тӑрӑх, мӑк курӑкӗпе витӗннӗ хӗвел тайлӑмӗсем тӑрӑх вӗҫсе тӗтреллӗ тӗпсӗрлӗхелле ыткӑна-ыткӑна анать, алмаз пек ҫиҫекен пӑрлӑ тӑрӑсене, тӗкӗрле глетчерсене пӗлӗтлесе хуплать.
Тень от корабля летела внизу по рваным обрывам, искрящимся жилами руд и металлов, по крутым склонам, поросшим лишаями, срывалась в туманные пропасти, покрывала тучкой сверкающие, как алмазы, ледяные пики, зеркальные глетчеры.

Ахаль ҫак этем тӑван ҫӗр-шывне сутман, аякка-аякка тӑххӑрмӗш тӳпене вӗҫсе хӑпарнӑ пулин те, мӗн те пулин тупасси, ӑна килне, Маша патне, илсе каясси пирки кӑна шухӑшлать.
Этот простой человек не предал родины, прилетел за тридевять земель, на девятое небо, и только и смотрит, что бы ему захватить, привезти домой, Маше.

Лось ҫӗре сӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Сывлама чарӑнса — Лось ҫӗрӗкпе пӑнтӑх шӑршиллӗ ҫак мул пухмачне тишкерет; кунта Марс ҫийӗн вӗҫсе иртнӗ пин ҫуллӑхсен кӗнекисене сӑнчӑрласа лартнӑ ӑс-пӗлӳ чӗмсӗррӗн упранать.
Затаив дыхание, Лось оглядывал эту, с запахом тления и плесени, сокровищницу, где молчала, закованная в книги, мудрость тысячелетий, пролетевших над Марсом.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫӗр ҫинчен вӗҫсе улӑхас умӗн вӑл ҫакнашкал маскӑсен ӳкерчӗкӗсене курнӑччӗ ӗнтӗ; вӗсене нумаях пулмасть Нигер ҫыранӗсен хӗрринчи ҫав тери пысӑк хуласен ишӗлчӗкӗсен хушшинче тупнӑ.
Незадолго до отлёта с земли он видел снимки подобных масок, открытых недавно среди развалин гигантских городов по берегам Нигера.

Анчах Петербургри ахаль ҫыннӑн чӗре таппипе, Петропавловск соборӗн сехет йӗппин куҫӑмӗпе — эпир вӗҫсе улӑхнӑранпа виҫӗ эрне ытла кӑна иртнӗ.
Но по биению сердца петербургского обывателя, по движению стрелки на часах Петропавловского собора — прошло со дня нашего отлёта три с лишком недели.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫулӑн ҫуррине эпир ҫутӑ хӑвӑртлӑхӗпе тенӗ пек вӗҫсе иртрӗмӗр.
Половину пути мы пролетели почти со скоростью света.

Эпир ҫичӗ сехетре вӗҫсе улӑхрӑмӑр.
Вылетели мы в семь.

Анчах та, Лосьпа Гусев ун еннелле утма пуҫласанах, йӗнерӗ ҫине йывӑррӑн сиксе хӑпарчӗ, унтан вӑрӑм пӳрнипе юнарӗ, чупса каймасӑрах вӗҫсе ҫӗкленсе каллех ҫӗре анса ларчӗ, чӑйӑлти-йӑнкӑрти, ҫинҫе сассипе татах кӑшкӑрашать, хуҫса пӗтернӗ ӳсен-тӑран ҫинелле кӑтартать.
Но, когда Лось и Гусев двинулись к нему, он живо вскочил в седло, погрозил оттуда длинным пальцем, взлетел, почти без разбега, и сейчас же опять сел на землю, и продолжал кричать писклявым, тонким голосом, указывая на поломанные растения.

Аппарат тӗлӗнче ларакан чӗр чун айккинелле куҫрӗ, кактус тӗмӗсен хушшинче сиккелет, картах тепре сиксе ҫурхахлӑ вӑрӑм ҫунаттисене сарчӗ, шӑтӑртатса ҫӗкленчӗ, унтан, ҫур ункӑ туса, ҫынсем ҫийӗн ҫӳлелле вӗҫсе улӑхрӗ.
Существо, сидевшее около аппарата, двинулось в сторону, запрыгало между кактусами, подскочило, раскинуло длинные, перепончатые крылья, с треском поднялось и, описав полукруг, взмыло над людьми.

Анчах кайӑк ҫӳлелле вӗҫсе хӑпарчӗ, ҫӑра сенкерлӗхре ҫиҫкӗнсе ҫып-ҫывӑх горизонтра ҫухалчӗ.
Но птица взмыла, сверкнув в густой синеве, и скрылась за близким горизонтом.

— Марс ҫине вӗҫсе каяҫҫӗ ак-ак…
— На Марс сейчас полетят.

Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пуҫӗ ҫийӗн телейлӗ пепкесемлӗ хаваслӑ хӗрарӑм вӗҫет, вӗҫсе каяймасть.
Над головой летела, не могла улететь весёлая женщина с весёлыми младенцами.

Ҫав ҫӗрлех // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫӗртен вӗҫсе ҫӗкленме пӗтӗмпех хатӗр.
Всё было готово к отлёту с земли.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗҫсе ҫитетпӗр те куратпӑр…
Приедем, увидим.

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика