Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тепӗр карап — «Ӗнчӗ» — Англири Ливерпуль хулине кӗҫ-вӗҫ ишсе каясса пӗлсен, — Гартӑн тӑлӑх арӑмӗ шӑпах унта пурӑнать, — Смит ӗҫрен тухрӗ те «Ӗнче» ҫине вырнаҫрӗ.

Узнав, что другой корабль — «Жемчуг» — отплывает в английский город Ливерпуль, где жила вдова Гарта, Смит взял расчет и нанялся на «Жемчуг».

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Ҫак самантра Гленау арӑмӗ хыпаланса сиксе тӑчӗ те — картишне ҫакнӑ кипкесене вӑрласа каясран пӑхмашкӑн халех тухмаллине пӗлтерчӗ.

Тут жена Гленау вспомнила, что со двора могут украсть пеленки, и вышла взглянуть на них.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Гленау арӑмӗ, шӑрӑхпа ӗшеннӗскер, чӗнмерӗ, анаславне тытса чарчӗ.

Жена Гленау, утомленная жарой, молчала, сдерживая зевоту.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

— Ку ҫав тери пӗлтерӗшлӗ-и вара? — хушса хучӗ арӑмӗ.

— Разве это так важно? — подхватила жена.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Хӗр ачине ҫавӑтса Гленау арӑмӗ кӗрсе тӑчӗ.

Вошла жена Гленау, ведя девочку.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

— Эсир камӑн та пулин арӑмӗ пулатӑр.

— Вы будете чьей-нибудь женой.

Ҫӗлен // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 381–386 с.

Упӑшки Филипп, арӑмӗ вара Анни.

Мужа звали Филипп, а жену — Анни.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Ҫак ҫуртра упӑшкипе арӑмӗ — ҫав тери килӗшӳллӗ мӑшӑр — пурӑнаҫҫӗ.

В этом доме жили муж и жена — пара на редкость.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Рениор ман патӑмра икӗ уйӑх пурӑнчӗ, унӑн арӑмӗ вара, эпӗ урана хуҫсан, мана ҫур ҫул тӑрантарса усрарӗ.

Рениор жил у меня два месяца, а его жена кормила меня полгода, когда я сломал ногу.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Портран инҫех мар темӗнле Пакута, хӑйне ирӗклӗ тытма хӑнӑхнӑскер, почтальонӑн тӑлӑх арӑмӗ, пурӑнать.

Неподалеку от порта жила некая Пакута, женщина вольного поведения, вдова почтальона.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Ӑшшине хӑлха ҫунаттисене пӗҫертмеллех пара-пара, лайӑх кӑна исленчӗ вӑл унта, ҫӑвӑнчӗ, хырӑнчӗ, Ехвин арӑмӗ мӑртӑха-мӑртӑха ҫуса-тасатса панӑ тумтире тӑхӑнса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Апата сӗтел хушшине пӗрле ларма тивнӗ чухне кил хуҫи арӑмӗ йӗрӗннипе пуҫне айккинелле пӑра пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Кай, мӗнле вара вӑл, калӑпӑр, ӗне киле ҫӗрлене килмесен? — ӑнланмарӗ ял Совет председателӗн Шикки Ваҫҫин арӑмӗ Матӗрне.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Мӗнле пек, сасартӑк арӑмӗ килӗнчен ҫухалсан, Калюков ӑна шырама тытӑнӗ-и?

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Арӑмӗ йӗрет-и ун умӗнче, Кӑтра Машук-и е ылтӑн-кӗмӗле пытарма тӑрӑшакан кил хуҫи хӗрарӑмӗ — пурте пӗрех.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ара, мӗн калаҫан эс, Василь Егорчӑ! — хыпӑнса ӳкрӗ кил хуҫи арӑмӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Арӑмӗ ӑмӑрткайӑк пек Крапивина юратнине пӗлсен, хӑй те ӑмӑрткайӑкран кая мар иккенне кӑтартма шут тытнӑ, ҫав тӗллевпе тарса килнӗ Экеҫ ҫывӑхне, мӑшӑрӗ патне…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Арӑмӗ умӗнче Хӗлимуна пеме Веня хӑяймарӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӳрте кӗнӗ-кӗмен, тунсӑхласа ҫитнӗскер, арӑмӗ ҫумне пырса ларчӗ, ӑна ачашшӑн ыталаса пӑчӑртарӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ӑна тепӗр тӗлӗнмелле хӗр, каярах Веня арӑмӗ пулса тӑнӑскер, амалантарса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.