Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тухсан (тĕпĕ: тух) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кун пирки вӑл Аньӑпа калаҫса пӑхнӑччӗ те, вӗсем иккӗшӗ сапла татӑлнӑччӗ: аппӑшӗн ссылка вӑхӑчӗ тухсан, вӗсем — упӑшки, амӑшӗ, Митя тата Маняша — Мускава каяҫҫӗ, Владимир Ильич — Петербурга.

Об этом он не раз говорил с Аней, и они решили, что, когда кончится срок ее ссылки, она с мужем, мамой, Митей и Маняшей поедет в Москву, а Владимир Ильич — в Петербург.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Суд ҫуртӗнчен тухсан, сывпуллашса уйрӑлчӗҫ.

У выхода из здания суда распрощались.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Анчах ҫав хушӑра вӑл хӑйсем ҫакӑнтан хӑтӑлса тухсан мӗн тери телейлӗ пуласси ҫинчен, хамсин текен ҫил вӑйланса пыни, каҫ пулса килни, тӗттӗмре самолета унӑн мар, Дэвинех антарса лартмалла пуласси ҫинчен шухӑшларӗ…

Да и мальчику повезет, если он вернется назад; но, теряя почву под ногами, теряя самого себя, Бен еще успел подумать, что хамсин крепчает и надвигается мгла, а сажать самолет уже придется не ему…

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Тӑна кӗрсен, Бен хӑйӗнпе мӗн пулса иртнине пӗтӗмпех аса илчӗ, анчах хӑй мӗн вӑхӑт ним пӗлми пулса выртнине, вӑл шывран тухсан мӗн пулнине пӗлме пултараймарӗ.

Когда Бен пришел в себя, он сразу вспомнил, что с ним случилось, хотя и не понимал, долго ли был без сознания и что произошло потом, — все теперь, казалось, было уже не в его власти.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

— Акулӑсем епле пулсан та санӑн ӳтӗнтен пӗр татӑк ҫыртса илме тӑрӑшаҫҫӗ акӑ, пуринчен ытла — вӗсем шыв ҫинелле тухсан.

— Акулы непременно постараются отхватить от тебя кусок, особенно если подымутся на поверхность.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Вӑл ача ҫуратма килекен хӗрарӑмсене йышӑнса илекен ҫӗрте дежурить тунӑ, анчах халь ҫӗр хутах снарядсем ҫурӑлнӑ ҫӗре урама тухмалла, ача ҫуратма пикеннӗ хӗрарӑма шыраса тупса кирек мӗн килсе тухсан та пулӑшу памалла пулнӑ.

Она дежурила в приемной для рожениц, но теперь должна была выйти на улицу, где разрывались снаряды, найти женщину, которая пыталась родить ребенка, и оказать помощь в любом случае.

3. Ҫӗнӗ ҫын // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Анчах эпир вӑрман урлӑ тӳррӗн тухсан, ҫул пӗр сакӑрвунӑ мильӑна яхӑн кӗскелет.

Но если мы пойдем напрямик, через лес, дорога сократится по меньшей мере миль на восемьдесят.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унӑн пӗр куҫ кӑна, вӑл та уйӑх тухсан ҫеҫ ҫунма тытӑнать.

У него один глаз, и тот загорается, когда восходит луна.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Карап лоцмана е ҫырана пӗлекен пулӑҫа тупма май ҫук пушӑ ҫыран патне пырса тухсан, мӗн тӑвӗ-ха вӑл?

Как он поступит, если судно очутится в виду пустынной земли, где нельзя найти лоцмана или рыбака, знающего берега?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унӑн гарпун ывӑтмалла, гарпун ҫумне ҫыхнӑ вӑрӑм вӗрен мӗнле сӳтӗлнине асӑрхамалла, унтан, юлашкинчен, аманнӑ кита, вӑл чӑмса океан ҫине каялла тухсан, тепӗр гарпунпа вӗлермелле.

Он должен был метнуть гарпун, следить за разматыванием длинной веревки, привязанной к концу гарпуна, и, наконец, добить раненого кита копьем, когда тот всплывет на поверхность океана.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Урама тухсан, Наташа никама та курмарӗ, нимӗнле сас-чӗв те илтӗнмерӗ, ачасем патне вӑл чупнӑ пек кайрӗ.

Выйдя на улицу и увидев, что кругом тихо, безлюдно, Наташа чуть не бегом помчалась к ребятам.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫӗрпӳртрен тухсан, Саша хӗвел питтинче ӑшӑнса тӑчӗ.

Выйдя из землянки, Саша погрелся на солнышке.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫав ҫынсене шыраса тупма хӑтланса, Наташа, ҫул ҫинче темӗн те пӗр курса асапланса пӗтнӗскер тата тетӗшӗ сутӑнчӑкла ӗҫсем тунинчен хытӑ тӗлӗннӗскер, урама тухсан, Егор Астахов пекех, ҫакна тӗл пулчӗ: ытти ачасем ун ҫине те, тӑшман ҫине пӑхнӑ пек, шанмасӑр пӑхрӗҫ, унпа асӑрханса, сыхланса калаҫрӗҫ.

Пытаясь отыскать этих людей, Наташа, измученная дорожными приключениями и сильно пораженная предательством дяди, вышла на улицу и, как и Егор Астахов, тоже наткнулась на подобное: другие дети смотрели на нее с подозрением, как на врага, разговаривали с ней осторожно, чего-то боясь.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ачасем, райкомран тухсан, кайма пултаракан хула халӑхӗ пурте хамӑрӑн каялла чакакан ҫарсемпе пӗрле, ҫуран е машинӑсем ҫине ларса, хуларан тухса кайнине курчӗҫ.

Выйдя из райкома, ребята увидели: из жителей все, кто мог, уходили и уезжали с войсками.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӑл васкаса алӑк патнелле пычӗ те, крыльца ҫине тухсан, ӳсӗрсе илчӗ.

Он поспешно идет к двери и кашляет на крыльце.

55 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӗррехинче вӑл, килти пахчине тухсан, ывӑлӗ кӗреҫе тытса тӑнине курчӗ.

Однажды, заглянув к себе на усадьбу, он заметил сына с лопатой в руках.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Саша акӑ, агронома вӗренсе тухсан, колхозра ӗҫлеме тытӑнать, тетчӗ ашшӗ.

Выучится Саша на агронома и станет работать в колхозе.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Крыльца ҫине тухсан, хӗвел пайӑркисем Саша куҫне йӑмӑхтарса ячӗҫ!

Выйдя на крыльцо, Саша зажмурился от обильного солнечного света,

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пӗр ҫӗре пухӑнса тӑшман мӗнле ашкӑннине пӑхса тухсан, Сашӑн пичӗ ҫуталса кайрӗ.

Когда собрались горцы и осмотрели причиненные врагом разрушения, лицо Саши прояснилось.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Чулсем сиксе тухсан, вӗсене ҫиеле йӑвантарса кӑларчӗҫ.

Попадались камни, их выворачивали на поверхность.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех