Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрача сăмах пирĕн базăра пур.

хӗрача (тĕпĕ: хӗрача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Хӗрача!
Куҫарса пулӑш

54 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӗрача!
Куҫарса пулӑш

— Хӗрача!
Куҫарса пулӑш

— Ӑҫтан пӗлетӗр? — ыйтрӗ лешӗ, хӗрача еннелле ҫаврӑнса.
— Откуда знаете? — тоже полушепотом спросил офицер, обернувшись.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— А эпӗ сире паллатӑп! — шӑппӑн илтӗнчӗ хӗрача сасси офицер хыҫӗнче.
— А я вас знаю! — прозвучал за спиной офицера приглушенный девичий голос.

— Пуринпе те мар, — кӑшт шухӑшланӑ хыҫҫӑн сӳрӗккӗн ответлерӗ хӗрача, мӑкӑр тутине тӑсарах ҫӑмӑллӑн кулса.
— Не по всем предметам, — немного подумав, небрежно ответила девочка, выпятив вперед верхнюю пухлую губу и чуть улыбнувшись.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Эпӗ сире отличник пулӗ тенӗччӗ, — пӗлтерчӗ хӑй шухӑшне хӗрача.
— А я думала, вы отличник, — произнесла она.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Юлашки переменӑра хӑйпе юнашар ларакан хӗрача тӳссе тӑраймарӗ, шӑппӑн кӑна ыйтрӗ:
После перемены не выдержала и тихонько спросила:

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Макаровкӑра пурӗ те икӗ хӗрача кӑна, иккӗш те пӗр шкултан, эпӗ илсе каятӑп вӗсене.
— В Макаровке только две девочки, я заберу их…

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Марина Ивановна фашистсен пулисем шӑтарса тухнӑ аллипе хӗрача кӑкрине хупласа выртать.
Рука Марины Ивановны, пробитая фашистскими пулями, закрывает грудь девочки.

49 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Чӗрӗ! — терӗ хӗрача савӑнӑҫлӑн, ачасен пӑлхануллӑ пичӗсем ҫине пӑхса.
— Живой! — радостно сказала девочка, оглядываясь на встревоженные лица ребят.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӗрача Ваҫҫук ҫине пӑхса илчӗ:
Девочка посмотрела на Васька:

Тенкел ҫинче ларакан хӗрача сасартӑк пуҫне ҫӗклерӗ те савӑнӑҫлӑн йӑл кулса ячӗ:
Девочка на скамейке вдруг подняла голову и радостно улыбнулась:

Хӗрача нимӗн те чӗнмерӗ, пӑшӑрхануллӑн алӑк ҫине ҫеҫ пӑхса илчӗ.
Девочка молча, с беспокойством в глазах, глядела на дверь.

Чӑлантан пӗр вунӑ ҫулхи ҫаруран хӗрача тухрӗ.
Из-за перегородки вышла босая девочка лет десяти.

Митя, унпа пӗрле тухса, ӑна грузовик ҫинче пӗчӗк ачасемпе пӗрле виҫӗ хӗрача пулни ҫинчен каласшӑн пулчӗ…
Митя хотел выйти вслед за ним, хотел сказать, что в грузовике вместе с малышами ехали девочки…

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тата унта грузовик ҫинче пӗчӗк ачасемпе пӗрле виҫӗ хӗрача пулнӑччӗ… —
Там еще три девочки на грузовике… с малышами были…

Хӗрача, тӑшмансем ҫинчен илтсен, лашана тивертсе илчӗ.
Девочка, услышав про ворогов, хлестнула лошадь.

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӗр вунӑ ҫулхи хӗрача тилхепе тытса пырать.
Девочка лет десяти правила лошадью.

Темиҫе хӗрача машина ҫине кӗрсе ларчӗҫ.
Несколько девочек сели в машину.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика