Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хаяр сăмах пирĕн базăра пур.
хаяр (тĕпĕ: хаяр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫапла, хирург лӑпкӑ, анчах ман тавра тӑракан ҫынсем хаяр, — хирӗҫ тавӑрса каларӗ Говэн.

— Хирург не теряет хладнокровия, — возразил Говэн, — а вокруг нас все ожесточились.

VII. Чӑнлӑхӑн икӗ енӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Кун ҫумне тата ҫакна хушса калас пулать: икӗ ҫынтан пӗри, халӑх хушшинче «хаяр» тесе ят панӑскер, ҫав вӑхӑтрах чи ырӑ кӑмӑллӑ ҫын пулнӑ: вӑл хӑй аллисемпе ҫынсен суранне ҫыхать, чирлисене пӑхать, кунне-ҫӗрне пӗлмесӗр лазаретсенче, сурансене ҫыхакан пунктсенче ирттерет, ҫара уран тата выҫӑ ачасене хӗрхенсе макӑрма хатӗр, унӑн нимӗн те ҫук, мӗншӗн тесен вӑл хӑйӗн мӗн пуррине пӗтӗмпех чухӑнсене валеҫсе панӑ.

Добавим, что тот, кого именовали «жестоким», был также и самым мягкосердечным из людей; он собственноручно перевязывал раненых, выхаживал недужных, сутками не выходил из походных госпиталей и лазаретов; не мог без слез видеть какого-нибудь босоногого мальчонку и ничего не имел, так как раздавал бедным все, что у него было.

VII. Чӑнлӑхӑн икӗ енӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл Париж Коммунин: «Нимӗнле хӗрхенӳ те! Нимӗнле ҫӑмӑллӑх та памалла мар!» текен хаяр приказӗпе килнӗ.

Он привез грозный наказ Коммуны Парижа батальонам Сантерра: «Ни пощады, ни снисхождения!»

VII. Чӑнлӑхӑн икӗ енӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вандейӑри хаяр ҫапӑҫу малаллах пырать, анчах Вандейӑн ҫӗнтерес шанчӑк пӗтме пуҫларӗ ӗнтӗ.

Еще длился кровавый вандейский поединок, но под ногами вандейцев уже горела земля.

VII. Чӑнлӑхӑн икӗ енӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Республиканецсем ҫавӑн пек хаяр кӑшкӑрни шуррисене калама ҫук хытӑ хӑратрӗ.

Такие страшные крики республиканцев сильно напугали белых.

III. Пӗчӗк ҫарсемпе пысӑк ҫапӑҫусем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Чӑнах та ӗнтӗ Иманус калама ҫук хаяр ҫын пулнӑ.

И верно, в жестокости Иманус не знал соперников.

II. Доль // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл чун-чӗререн парӑнма та, чи хаяр кӑмӑллӑ пулма та пултарнӑ.

Сердце его млело в собачьей преданности и пылало лютой яростью.

II. Доль // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Гостиница хуҫи чӑнах та тӗрӗс каланӑ иккен: ун чухне Дольре пит хаяр ҫапӑҫу пынӑ.

Трактирщик не ошибся: в то время в Доле происходила ожесточенная схватка.

II. Доль // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Виконт — паттӑр та лайӑх кӑмӑллӑ ҫамрӑк ҫын, старик — ҫав тери хаяр

Виконт — храбрый и прекрасный молодой человек, но старик — настоящий изверг.

I. Граждан вӑрҫипе ҫемье вӑрҫи // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Унӑн сӑнӗ хаяр, кӑвакарнӑ ҫӳҫӗ усӑнса аннӑ.

И увидел перед собою лицо спокойное, серьезное и даже строгое, обрамленное седыми волосами.

I. Граждан вӑрҫипе ҫемье вӑрҫи // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хӗл хаяр сивӗпе пуҫланчӗ.

Зима началась крепкими морозами.

Пӑрлак вӑхӑтӗнче // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 27–29 с.

— Епле хӑй илемлӗ, анчах та ҫав тери хаяр! — тет Микинь.

— Такая красивая и такая злая! — говорит Микинь.

Вӑрман хуралҫи // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 23–24 с.

Тепӗр чухне ҫав тери хытӑ аркантаракан хаяр ӗҫсем те лайӑххи патне илсе пыма пултараҫҫӗ.

И исторические катастрофы по-своему могут приносить известную долю пользы.

VI. Вандея Бретане тӗп туни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӗсем хаяр та нимрен хӑраман чӑн-чӑн салтаксем пекех пулнӑ.

Это были странные, смелые и страшные бойцы.

V. Вӗсен вӑрҫӑри пурнӑҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Хама сӑнаса тӑма панӑ республика ҫарӗн начальникне пӗрремӗш йӑнӑш ӗҫ тусанах асаплантарса вӗлеретӗп, — терӗ вӑл хаяр сасӑпа.

Проговорил строгим голосом: — Если республиканский военачальник, за которым я должен наблюдать, сделает хоть один сомнительный шаг — смертный приговор ему обеспечен!

III. Чи вӑрттӑн шухӑшсем хускални // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Лантенак хаяр ҫын — эпӗ те хаярланатӑп.

Лантенак свиреп — и я буду свиреп.

III. Чи вӑрттӑн шухӑшсем хускални // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Вӑл чӑнах та хаяр, — терӗ Робеспьер, — вӑл ялсене вут тӗртсе ҫунтарать, суранланнисене тӗп тӑвать, тыткӑна лекнисене тата хӗрарӑмсене персе пӑрахать.

— Поистине свиреп, — подтвердил Робеспьер, — он сжигает дотла селения, добивает раненых, умерщвляет пленных, расстреливает женщин.

III. Чи вӑрттӑн шухӑшсем хускални // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл ларнӑ чухне курпун ҫын пек курӑннӑ; унӑн ҫӑварӗ пысӑк, хаяр пулнӑ.

Когда он сидел, казался горбатым; рот был громаден и безобразен.

I. Виҫҫӗн // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хӑйсен вӑхӑчӗсенче ҫавӑн пек хаяр пулнӑ паллӑ мар ҫынсем историре сахал мар.

В истории встречаются подобные таинственные незнакомцы.

II. Симурден // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ку ӗнтӗ унӑн ырӑ кӑмӑлне ӑнланса илмелле мар енӗ пулнӑ: ҫавна пула вӑл ытла та хаяр пек туйӑннӑ.

Это была добродетель недоступная и ледяная, это был праведник, способный навести ужас на всякого.

II. Симурден // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех