Шырав

Шырав ĕçĕ:

санӑн (тĕпĕ: сан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ан ӳркен кӑна, тата стрелукран ан хӑра — хайхи санӑн утӑ пулать те…
Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Санӑн халь ҫемйӳне тӑрантарса усрамашкӑн май паракан тӗрӗс ҫул суйласа илмелле.
Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ӗҫрине те, килтине те лайӑххи-япӑххине вуҫех вӑхӑтлӑха манатӑн вара, пӗтӗм тимлӗх вӑлта шакки ҫинче кӑна санӑн.
Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хӑй пӗрехмай калатчӗ: «Вӗрен, ачам, хӑвӑртрах вӗрен. Хресчен ӗҫпе ялта халӗ санӑн тытса пымалла. Пӗлӳсӗр вара колхоз тӑваймӑн, хамӑр пек чухӑнсене пуян-куштан танатинчен хӑтараймӑн», — тетчӗ.
Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Е суять вӑл санӑн ывӑлу, е…
— Или лжет он, сын твой, или…

«Курма» килсен // Алексей Резапкин. «Капкӑн», 1935, 2№, 2 с.

— Иппат Андрейча районра ӗҫлекенсем ӗҫ паттӑрӗ тесе чыслаҫҫӗ пулсан, санӑн нимӗн тӗшне те тӑман сысна кӗтӳҫин ҫӑварна уҫса хирӗҫ тӑрас марччӗ.
— Если Иппата Андрейча районные работники наградили званием героя труда, открывая рот как бесполезный свинопас, не стоит сопротивляться.

Ӗҫ паттӑрӗ // М. Андр.. «Капкӑн», 1935, 2№, 6 с.

— Санӑн тӑван ҫӗр-шывушӑн манӑн мӗн ӗҫ пур, — йӗрӗнсе хуравларӗ Тарт.
— Какое дело мне до твоей родины, — презрительно сказал Тарт.

IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Тен, санӑн канӑву вӗҫленчӗ, эсӗ, тен, пирӗнпе пыратӑн?
Может быть, отпуск твой кончился, и ты пойдешь с нами?

Санӑн кӑмӑлу тулчӗ.
Твое желание исполнилось.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ку шӳт мар, санӑн мана пӗлсе ҫитмеллехчӗ ӗнтӗ.
Это не шутка, тебе пора бы уж знать меня.

Манӑн шухӑшӑмпа вара — тӗрӗс мар калаҫҫӗ, эпӗ санӑн чиркӳ-кӗлӗ кӗнекине хамӑн куҫпа хам куртӑм.
А я думаю — неправда, я сам своими глазами видел у тебя церковный молитвенник.

Унӑн та ҫӗнӗ чун пулӗ, санӑн та — ҫӗнӗ.
Новая душа будет у него и новая у тебя.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Эпӗ: «Ну, Ассоль, тетӗп, санӑн ӗҫӳ ҫавнашкал-ҫке, ҫавӑнпа та шухӑшусем унпа тӗл килеҫҫӗ тетӗп, анчах йӗри-тавра пӑхсам: ҫапӑҫури евӗр — пурте ӗҫре».
Я говорю: — «Ну, Ассоль, это ведь такое твое дело, и мысли поэтому у тебя такие, а вокруг посмотри: все в работе, как в драке».

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Санӑн эпӗ илтнӗ пек илтесчӗ: хӑлху ҫумне рак хуранӗ тытсамччӗ — унта ӗмӗрхи хум шавӗ; санӑн эпӗ юратнӑ пек — пӗтӗмпех юратасчӗ, вара ҫырӑвунта, юратупа этемсӗр пуҫне, телейлӗ кулӑ та тупӑттӑмччӗ».
Если бы ты слышала, как я: приложи к уху раковину: в ней шум вечной волны; если бы ты любила, как я — всё в твоем письме я нашел бы, кроме любви и чека, — улыбку…»