Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Уншӑн (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах вӑрман витӗр пӗччен каясси уншӑн ҫак лапама юлассинчен те хӑрушӑрах туйӑнчӗ.

Но бежать одному по лесной дороге было еще страшнее, чем оставаться в яме.

X сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Улӑхра ӗнер пулнӑ ӑнӑҫусӑр ӗҫ те халӗ уншӑн нимех те мар пек туйӑнчӗ.

Даже вчерашняя неудача на пожнях показалась ему не такой уж серьезной.

IX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Уншӑн пулсан нимӗн те мар! — хирӗҫлерӗ Серега.

Ему-то всё равно! — возразил Серега.

VIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Подрядчик мана уншӑн ыттисенчен виҫӗ тенкӗ ытлашши панӑччӗ.

Подрядчик мне за то лишнюю трешницу накинул.

VI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Уншӑн приказчика анне темиҫе ҫӑмарта та пӗр кӑкшӑм сӗт ӗҫсе пачӗ.

За то, конечно, мать яичек приказчику отнесла, молочка крынку.

VI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Корольпе чылай рыцарьсем, ӑспа тата чун аталанӑвӗпе нумай мала кайнӑскерсем, капла тискер наказани пани козак нацийӗ уншӑн ытларах тавӑрасси патне ҫеҫ илсе пырать тесе шутлани нимӗне те пӗлтермен.

Напрасно король и многие рыцари, просветленные умом и душой, представляли, что подобная жестокость наказаний может только разжечь мщение козацкой нации.

XI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Эпир сире уншӑн нихӑҫан курман чухлӗ тӳлетпӗр: эпир сире икӗ, ылттӑн червонец паратпӑр».

Мы уж вам за это заплатим так, как еще никогда и не видели: мы дадим вам два золотых червонца.

XI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ухмахсем, пӗлеҫҫӗ вӗсем уншӑн хак хума!

Знают же, они, дурни, цену ей!

X // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

«Ӑна пирӗнсӗр те пытарӗҫ!» терӗ Тарас: пулӗҫ уншӑн макӑракансем, ӑна йӑпатакан хӗрарӑмсем те!»

— Погребут его и без нас! — сказал Тарас, — будут у него плакальщики и утешницы!

IX // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

«Эпӗ ӗҫтеретӗп сире, пансем-тӑвансем!» терӗ Бульба: «Эсир мана атаман туни тем пек пысӑк чыс пулсан та, уншӑн мар, хамӑр юлташсемпе сывпуллашнӑ ятпа мар ӗҫтеретӗп сире: тепӗр чухне уншӑн та, куншӑн та ӗҫме пулатчӗ, халӗ пирӗн умра ун пек минут мар.

— Я угощаю вас, паны-братья, — так сказал Бульба, — не в честь того, что вы сделали меня своим атаманом, как ни велика подобная честь, не в честь также прощанья с нашими товарищами: нет, в другое время прилично то и другое; не такая теперь перед нами минута.

VIII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ӑслӑ каларӗ кошевой, казак ҫарӗн пуҫлӑхӗ, уншӑн тӑрӑшма, ҫарӑн вӑрҫӑ хатӗрӗсене сыхлама лартнӑ ҫын унтан ӑслӑ нимӗн те калама пултараймӗ.

Мудро сказал кошевой; и, как голова козацкого войска, обязанный приберегать его и пещись о войсковом скарбе, мудрее ничего он не мог сказать.

VIII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Амӑшӗ ҫапла калани уншӑн та аван мар пулса кайрӗ.

Ему тоже стало не по себе оттого, что мать заговорила об этом.

III сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Чучело уншӑн сӑмсалӑхпа пӗрех вӗт.

Чучело для него, что намордник.

III сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Тин ҫеҫ пулса иртнӗ ҫак ӗҫ халӗ ӗнтӗ уншӑн питех хӑрушӑ пек туйӑнмарӗ.

После всего пережитого ему казалось теперь, что все это было не так страшно.

II сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

«Вӑл ҫав хӗршӗн мӗнпурне тунӑ, уншӑн вӗсем патне каҫнӑ».

— Он для нее и сделал все и перешел.

VII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӑл лав патнех пырса хулхушшине темиҫе хура ҫӑкӑр илчӗ; анчах ҫавӑнтах ку нимӗне тиркемен вӑйлӑ запорожец ҫиекен апат уншӑн, ачашскершӗн, хытӑ та юрӑхсӑр апат пулмӗ-ши тесе шутларӗ.

Он бросился к возу и схватил несколько больших черных хлебов себе под руку, но подумал тут же, не будет ли эта пища, годная для дюжего, неприхотливого запорожца, груба и неприлична ее нежному сложению.

V // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Кунсӑр пуҫне, пансем, сире малтанах ҫакна каласа хуратӑп: походра кам та пулин ӗҫсе ӳсӗрӗлсен, уншӑн нимӗнле суд та пулмасть: кирек кам пулсан та, пӗтӗм ҫарти чи маттур козак пулсан та, ӑна йытта кӑкарнӑ пек мӑйӗнчен обоз ҫумне ҫыхса лартма хушатӑп; ӑна ҫавӑнтах йытта пӗрсе пӑрахнӑ пек персе пӑрахатпӑр, унтан шӑтӑк чавса пытармасӑрах кайӑксене ҫиме ывӑтатпӑр, мӗншӗн тесен, походра ӗҫсе ӳсӗрӗлекен ҫын христиана пытарнӑ пек пытарнине тивӗҫлӗ мар.

Да вот вам, панове, вперед говорю: если кто в походе напьется, то никакого нет на него суда; как собаку, за шеяку повелю его присмыкнуть до обозу, кто бы он ни был, хоть бы наидоблестнейший козак изо всего войска; как собака, будет он застрелен на месте и кинут безо всякого погребенья на поклев птицам, потому что пьяница в походе недостоин христианского погребенья.

IV // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӗсем пӑшалпа питӗ хӑвӑрт та тӗл переҫҫӗ, шыв юххине хирӗҫ ишсе Днепр урлӑ каҫаҫҫӗ, ку вара чаплӑ ӗҫ шутланать, уншӑн ҫӗнӗ ҫынна чыслӑн козаксен ушкӑнне илеҫҫӗ.

Бойко и метко стреляли в цель, переплывали Днепр против течения — дело, за которое новичок принимался торжественно в козацкие круги.

III // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӑл вара унта кам та пулин унӑн парӑмне уншӑн тӳлесе татичченех ларать.

Где должен был он сидеть до тех пор, пока кто-нибудь из товарищей не решался его выкупить и заплатить за него долг.

III // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӑл мӗскӗн амӑшӗ куҫҫульпе макӑрнӑшӑн чӗререн пӑшӑрханнӑ, уншӑн пӑшӑрханнипех вӑл шухӑша кайса пуҫне усса пынӑ.

Он душевно был тронут слезами бедной матери, и это одно только его смущало и заставляло задумчиво опустить голову.

II // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех