Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗмӗ сăмах пирĕн базăра пур.

тӗмӗ (тĕпĕ: тӗмӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Юлташ темӗншӗн ҫывӑрман, вӑл йывӑҫ тӗмӗ патӗнче тӑрса, йӗри-тавра пӑхкаласа, мана шырама тытӑннӑ пулас.
Товарищ почему-то не спал и стоял возле куста, осматриваясь по сторонам и, по-видимому, разыскивая меня.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Акӑ вӑл йывӑҫ тӗмӗ патнех ҫитрӗ, сасартӑк сыхланса, эпӗ ҫине тӑрсах хӑваланинчен аптӑраса, мӑйне авса ман еннелле пӑхрӗ.
Вот он почти поравнялся с кустом и вдруг, насторожившись, изогнул шею и посмотрел в мою сторону, как бы озадаченный настойчивостью моего преследования.

Йывӑҫ тӗмӗ хыҫӗнчен, пӗр вунӑ утӑмран, ман ҫинелле пытанса тӑнӑ пӗр ҫын куҫӗсем тинкерсе пӑхаҫҫӗ.
Из-за куста, в десяти шагах в стороне, на меня пристально смотрели глаза притаившегося там человека.

Пӗр улахрах йывӑҫ тӗмӗ айӗнче типӗ вырӑн тупса, пуҫ айне йывӑҫ пулени хутӑм та выртрӑм.
Выбрав укромное сухое местечко под кустом, положил под голову чурбан и лег.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑрӑ васкаса чӳречене уҫрӗ, пысӑках мар шкатулкӑна ҫула май ҫаклатса тытрӗ те пахчаналла чӑмрӗ, унта кашкӑр ҫырлин хытӑ тӗмӗ ҫине лекнипе ҫӗкленсе илчӗ.
Вор быстро открыл окно, схватил по пути небольшую шкатулку и прыгнул в сад, попав на подбросившие его упругие кусты жимолости.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 314–319 с.

Халь-халь перессе асӑрхасанах ишевҫӗ кӗсменне сӗклерӗ, пуҫне калпакӗпе хупларӗ, кӗсмене шӑтарнӑ пуля тростник тӗмӗ еннелле вӗҫнӗ самантра шухӑшламасӑрах пӗкӗрӗлчӗ.
На линии выстрела гребец поднял весло, прикрыв его лопастью голову, и невольно нагнулся, когда, дернув весло, пуля унеслась в тростник.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Унтан чӳречерен тухрӗ, кӑштах урӑлнӑскер — шурӑ чечек тӗмӗ патне стена ҫумӗпе утса иртрӗ, чечеке татрӗ те пӳлӗме таврӑнчӗ, хывӑнса вырӑн ҫине ӳкрӗ, утиялпа витӗнчӗ, малтан ун ҫине шкапра тупӑннӑ мӗн пур шӑлавар-пиншакне купаланӑччӗ.
Затем он перелез подоконник, прошел, несколько трезвея, вдоль стены, к кусту белых цветов, оборвал их, вернулся и лег, раздевшись, под одеяло, бросив предварительно на него все брюки и пиджаки, какие нашел в шкафу.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 58–65 с.

Дюк унпа юнашар кӑткӑ тӗмӗ ҫине йывӑррӑн вырнаҫрӗ.
Дюк грузно сел рядом на муравейник.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Манӑн пуҫӑмра халӗ — вӑрман тӗмӗ евӗр темӗн…
У меня в голове теперь что-то вроде лесного кустарника.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Пӗри шӗшкӗ тӗмӗ ҫумӗпех иртрӗ, алла тӑсса ярсан, тупата, уринчен туртса антарма та пулатчӗ.
Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сӑпани шӗшкӗ тӗмӗ патне ҫывхарчӗ.
Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Телегин, мунча патнелле кайса, шӗшкӗ тӗмӗ хыҫне ларчӗ, Сӑпанипе Мӗтри тухасса кӗтрӗ.
Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сӑпани мунчана Сидор пӳрчӗ енчен хупласа тӑракан шӗшкӗ тӗмӗ патне ҫывхарчӗ.
Куҫарса пулӑш