Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кукуруза сăмах пирĕн базăра пур.
кукуруза (тĕпĕ: кукуруза) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗнех, тӗрӗс калать вӗт-ха ҫак кукуруза редакторӗ!!

А ведь, смотри-ка, резонно рассуждает этот кукурузный редактор!

13 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Кукуруза ҫинчен.

О кукурузе.

13 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Хайхискер, тӗттӗм пулчӗ те эпӗ ӑна шалашран чӗнсе тухрӑм, вара калаҫа-калаҫах кукуруза ани ҫине кӗтӗмӗр.

А когда стемнело, вызвал я ее из шатра, и пошли мы с разговором к кукурузе.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Машинине тухса каяс пек ҫавӑрчӗ те, каям пек туса, кукуруза ани ҫинелле пӑрчӗ, эпӗ, хай, Мариула ашшӗпе ларнӑ та пирус туртатпӑр.

Сделал он маневр вроде уехал, а сам завернул в кукурузу, а я сижу да покуриваю с отцом Мариулы.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кукуруза типӗтмелли ҫатан хуралтӑ ҫумӗнче, хӑваран авса тунӑ кунтӑк ҫинче ҫара урисене хӑй айне куклетсе, янахӗпе чӗркуҫҫисем ҫине таянса старик ларать, анакан хӗвел пайӑркисем граб ҫулҫисем витӗр ун ҫине ӳкеҫҫӗ.

Возле плетеной кукурузной сушильни, на фоне будто отчеканенных закатными лучами червонных листьев граба, на ивовой корзинке сидел старичок, поджав под босые ноги и упираясь бородкой б коленки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӗвел ҫав юмансен хыҫне анса пытансан, салпетка патне, кукуруза типӗтекен хуралтӑ умне пыр, вӑл пӳртрен сулахайра ларать, сукмакпа пырсан часах тупатӑн.

Как солнышко зайдет за те вон дубы, приходи к сапетке, кукурузной сушилке, левее от дома, по тропке сразу найдешь.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унта кукуруза ӳсет.

В огородах росла кукуруза.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӗвелҫаврӑнӑшсем ҫеҫке кӑларма пуҫларӗҫ, кукуруза ҫеҫкере, анчах курланкисене тӗш кӗме тытӑнман-ха…»

Начали цвести подсолнухи, кукуруза цветет, но еще не наливает початки…»

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вылясса унпа эпир яланах лӑпкӑ та уҫӑ вырӑнта, станицӑри вулав ҫуртӗнче, ӑҫта та пулин ялхуҫалӑх кӗтесӗ ҫывӑхӗнчи сӗтел ҫинче, тулӑ, кукуруза тата ытти тӗрлӗрен типӗтнӗ курӑк тунинчен тутлӑ шӑршӑ кӗрсе тӑракан ҫӗрте выляттӑмӑр.

Играли мы обычно в тихом и уютном месте, в станичной избе-читальне, где-нибудь на столике, возле сельхозуголка, где пряно пахли пшеничные стебли, кукуруза, травы.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӗсенчен пӗрне ханша шӑрши ҫапакан кукуруза пуҫӗпе пӑкӑласа хунӑ.

Одна из них заткнута кукурузным початком, пропитанным самогонкой.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кукуруза тунисем хушшинчен пӗр-пӗр пысӑк тискер кайӑк сиксе тухассӑнах туйӑнать.

Казалось, среди стеблей кукурузы прилег для прыжка какой-то огромный зверь.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кашниех хӑйӗн кӳршинчен, тӑватӑ енчен те, е вир, е кукуруза, е хӳме пек ҫӳллӗ пулакан сорго тростник акса пӳлсе ҫавӑрнӑ.

Каждый отгораживался от соседей со всех четырех сторон либо просом, либо кукурузой, либо высоким, как забор, тростником — сорго.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫулӑн икӗ аяккипе юлашки ҫеҫкисене тӑкайман хӗвелҫаврӑнӑшсем лараҫҫӗ, тулли тӗшлӗ кукуруза курланкисем кӗҫ-вӗҫ хуҫӑлса анас пек усӑнса аннӑ.

По обеим сторонам дороги стояли подсолнухи в последнем своем цвете, подламывались налитые зерном кукурузные початки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫак салтаксем панӑ ята вӗсем Венгри столицине ҫитиех илсе килчӗҫ, — кунта ӗнтӗ, паллах, нимӗнле кукуруза та ҫук, чул куписем кӑна йӑтӑнса выртаҫҫӗ.

Это солдатское прозвище они пронесли до венгерской столицы, где нет уже под ними никакой кукурузы, а высятся лишь каменные громады.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тахҫан ҫак учебнӑй самолетсем Курск патӗнчи тата Украинӑри кукуруза уйӗсенче фрицсем ҫине бомбӑсем пӑрахнӑ, боецсем вӗсене унта чух «кукурузниксем» тесе ят панӑ.

Они когда-то бомбили фрицев в курских и украинских кукурузных полях и там получили от бойцов кличку «кукурузников».

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вара вӗсене кукуруза кӗлтисенчен уйӑрса илме те йывӑр.

Тогда их трудно было отличить от кукурузных снопов.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӗсем хушшипе боецсем васкамасӑр утса пыраҫҫӗ; хӑмӑлпа, иҫӗм ҫырли лаптӑкӗсемпе, кукуруза уйӗпе пӗр тӗслӗ пулнӑран, вӗсене уйӑрма та кансӗр.

Между ними, не торопясь, двигались фигуры бойцов, почти сливаясь с бесцветным фоном стерни, виноградников и кукурузных полей.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кӑвак уйра пӗр-пӗрин ҫумне тӑратнӑ кукуруза кӗлтисем, пӗчӗк ҫуртсем евӗр курӑнаҫҫӗ.

По седому полю, словно курени, торчали составленные вместе снопы кукурузы.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӗттӗмре хӑйсен окопӗсем валли кукуруза ҫӗклемӗсем йӑтнӑ румын салтакӗсем тӑтӑшах тӗл пулаҫҫӗ.

То и дело в темноте встречались румынские солдаты с охапками кукурузы для своих окопов.

XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Иҫӗм ҫырли лаптӑкӗсем, кукуруза, хӗвелҫаврӑнӑшсем ура айӗнче чӑштӑртатаҫҫӗ кӑна.

Виноградники, кукуруза, подсолнухи трещали под ногами.

XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех