Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Феня (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Петенька, чунӑм, ылттӑнӑм! — кӑшкӑрса йӗрсе ячӗ Феня, Боринӑн шурса кайнӑ пуҫне кӑкри ҫумне чӑмӑртаса.

— Петенька, милый, родной! — то шептала, то кричала Феня, прижимая бледную голову Борина к груди.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Феня, аманнисем патне юлса, обозпа пӗрле партизансем туртса илнӗ Михайловска карӗ.

Феня же осталась при раненых и вместе с обозом шла за головным отрядом в Михайловское, занятое партизанами.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Боринпа Феня партизансене пытарнӑ ҫӗрте пулмарӗҫ.

Борина и Фени на похоронах не было.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Пӑшалсӑр Феня вӗсен хушшинче тӑрать.

А Феня, обезоруженная, стояла между ними.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Сасартӑк Арон кунта, ҫапӑҫура, хӑйсемпе пӗрлех, Феня та пуррине аса илчӗ!

Арон вдруг вспомнил, что здесь в бою находится Феня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Феня аллинче браунинг.

Феня держала в руке браунинг.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӗсем хыҫҫӑн, нимӗн сӑмахсӑр, Борин, Михеев тата Феня чупаҫҫӗ.

За ним, почти рядом бежали молча Борин, Михеев и Феня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Темшӗн вӑл Феня ҫинчен, хӑй ӑна юратни ҫинчен аса илчӗ.

Неизвестно почему, он вспомнил о Фене, о своей любви.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Малта Фроловпа Хветӗр хушшинче Феня пырать.

Между Фроловым и Федором ехала Феня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Унтан командир ҫитрӗ, ун хыҫҫӑн Фролов, Михеев, Борин тата Феня чупса килчӗҫ.

Вторым пришел командир, а за ним Фролов, Михеев, Борин и Феня.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Анчах ҫавӑнтах вӑрмана юлнӑ Феня ҫинчен аса илчӗ.

Но тут же вспомнил о лесе, где находилась Феня.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Феня, шурса кайса, чӗнмесӗр ларать, куҫӗсем унӑн ҫурри хупӑ, тутисене чӑмӑртанӑ, пуҫне каялла янӑ.

Феня сидела побледневшая, но молчала; глаза у нее были полузакрыты, губы плотно сжаты, а голова откинута назад.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Арон Феня ыйтуне хирӗҫ, вӑл: — Феня сывӑ мар. Кунсӑр пуҫне тата вӑл хӗрарӑм, апла пулсан кун пек ӗҫе юрасах каймасть, — тет.

Возражал Арон: — Она больна, — говорил он, — и к тому же она женщина, стало быть, для этой работы непригодна.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Феня хӑйне ирӗк пама пикенсех ыйта пуҫларӗ.

Феня стала настаивать, чтобы разрешили ей.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Каҫхине Феня землянкинче революциллӗ ҫар отрячӗн штаб заседанийӗ туса ирттерчӗҫ.

Вечером в Фениной землянке устроили заседание штаба военно-революционного отряда.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Петенька, чунӑм! — кӑшкӑрса ячӗ Феня.

— Петенька, милый, — кричит Феня.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Феня чӗри хӗпӗртет.

Сердце у Фени ликует.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

«Ах! — пӑвӑнса кӑшкӑрса ячӗ Феня. «Чӑнах-ши? Ҫук, пулма пултараймасть».

«Ах!» — сдавленно кричит Феня. — «Неужели? Не может быть».

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Аронпа Михеев, тата палламан икӗ юланутлисем лашисем ҫинчен анчӗҫ те Феня землянки патнелле утрӗҫ.

Арон и Михеев слезают с лошадей, за ними командир и наконец, четвертый; поворачиваясь, идут к землянке Фени.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Феня унӑн таткаланчӑк сассине илтет, анчах сӑмахӗсене тавҫӑрса илеймест.

Феня слышит его отрывистые крики, но слов не разобрать.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех