Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кантюк (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кантюк каялла чакса-чакса пычӗ те каллех кутник сакки ҫине ларчӗ.

Кандюк снова опустился на лавку.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк тем сӑмах хушасшӑнччӗ, Селиме виллине асӑрхасан, карнӑ ҫӑварне хупмасӑрах тӑчӗ, Алиме аллине пӗр-пӗринпе чӑмӑртаса кӑкӑрӗ умне тытрӗ.

Кандюк хотел что-то сказать, но, увидев мертвую Селиме, так и застыл с раскрытым ртом; Алиме, испуганно крестясь, молча уставилась на невестку.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Э? — арӑмӗ еннелле пӑхса илчӗ Кантюк.

— Ну? — Кандюк укорно посмотрел на жену.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Таврӑнман-и? — пӑшӑрханнӑ кӑмӑлпа ыйтрӗ Кантюк хурама патне ҫитеспе.

— Не вернулась? — спросил Кандюк недовольно, поравнявшись со сватом.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк уттине Шерккей аякран чухлать: аллисемпе вӑл, арман ҫуначӗ пек, енчен енне сулӑнкалать, урисене сӑрхаласа пусать.

Походку Кандюка Шерккей определил еще издали: он размахивал руками, точно мельница крыльями, при этом умудряясь еще и раскачиваться из стороны в сторону и твердо ступая ногами.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк лаҫҫи патӗнче пӗр ӗне тӑратчӗ.

Возле сарая Кандюка стояла корова.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Килнех кайрӗ пулмалла ҫав, — хыпӑннӑ пек каласа хучӗ Кантюк.

Наверное, домой и пошла, куда ж еще, — подтвердил мысль Шерккея Кандюк.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Нимӗн те ҫук хӑвӑрӑн, ним масӑр та ҫук, ҫапах та пурӑнасшӑн, — тесе шухӑшлать Кантюк.

«Ведь ничегошеньки у самих нет, а все хотят жить, — злорадствует Кандюк.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк урамри ачасем ҫинелле пӑхать, вӗсем пирки пулас тарҫӑсем тесе шухӑшлать.

Кандюк смотрит из темного окна на резвящихся детей и думает о них как о будущих своих работниках.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урамра пӗр чарӑнми шапӑлтатаҫҫӗ, ҫуйӑхаҫҫӗ, кӑшкӑрашаҫҫӗ, пӗр-пӗринпе ут вӗттин чупса, Кантюк ҫурчӗ патӗнченех иртеҫҫӗ.

На улицах слышны ребячьи голоса, дружный топот бегущих наперегонки «лошадей», проносятся мимо дома Кандюка.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ӗне таврӑнмарӗ пирӗн, леш, Кантюк папайсем парса яни… пӗр-пӗр ҫӗрте путса ларман-и тесе, шырама тухрӑм та кӳлӗ хӗррипе иртсе пыраттӑм.

— Корова у нас не пришла из стада, ну та, что нам Кандюк бабай подарил… не утонула ли, думаю, вот и пошел посмотреть.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк ӑна Алимене тыттарчӗ.

Кандюк вручил его Селиме.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Сӑмсинчен кайнӑ, — терӗ Кантюк, — вӑл темӗн мар-ха.

— Из носа, видать, потекла, когда упала… Это ничего, — успокоил жену Кандюк.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккейпе Кантюк Селимене ҫӗклесе сак ҫине вырттарчӗҫ.

Шерккей с Кандюком уложили бесчувственную Селиме на лавку.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Малти пӳртрен Кантюк тухрӗ, ун хыҫҫӑн карчӑкӗ те йӑраланса пыни курӑнчӗ.

Из передней вышел Кандюк, вскоре появилась и старушка.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк пӑрӑнчӗ.

— Кандюк отошел.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ахӑртнех, вӑл Кантюк калаҫнине уйӑрчӗ пулмалла.

Она, видимо, услышала голос Кандюка.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳрт алӑкӗ патне иртес пулсан, виҫӗ картлашкаллӑ пусмапа анмалла, Кантюк хӑтӑшне маларах ирттерчӗ.

Чтобы пройти к двери дома, нужно было спуститься по лестнице в три ступеньки, Кандюк пропустил свата вперед.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫавӑн пирки калаҫу хускатсан, Кантюк, темӗн асне илем пек пулса, шӗвӗр пӳрнине ҫӗклерӗ.

Когда он сказал об этом вслух, Кандюк вдруг вспомнил что-то и поднял указательный палец.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Санпа, мӗн калаҫма санпа! — аллине сулса пӳлчӗ ӑна Кантюк.

— Да чего о тебе говорить-то! — махнул рукой Кандюк.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех