Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Вячеслав сăмах пирĕн базăра пур.
Вячеслав (тĕпĕ: Вячеслав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл Вячеслав Семеновичпа таҫта кайрӗ.

Ушел куда-то с Вячеславом Семеновичем.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Вӗттисене эпӗ каялла яратӑп, — терӗ Вячеслав Семёнович.

— Я отпускаю мелочь, — сказал Вячеслав Семенович.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Анчах пуллине Вячеслав Семёнович темшӗн сахал тытса таврӑнать.

Только вот рыбы Вячеслав Семенович привозит мало.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Кун пирки мана Вячеслав Семёнович каласа панӑччӗ.

Это мне Вячеслав Семенович сказал.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Алёнка, Гарик тата Вячеслав Семёнович «Волгӑпа» ирех район центрне ҫӑкӑр, ытти апат-ҫимӗҫ туянма кайрӗҫ.

Аленка, Гарик и Вячеслав Семенович укатили на «Волге» в районный центр за хлебом и продуктами.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Гарикпе Вячеслав Семёнович курӑнмаҫҫӗ.

Вячеслава Семеновича и Гарика не видно.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вячеслав Семёнович Островитинӑна мӗнле каймаллине ыйтса пӗлчӗ.

Вячеслав Семенович расспросил отца про дорогу на Островитино.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Атте Вячеслав Семёновича хамӑр пӳртре пурӑнма сӗнчӗ, анчах лешӗ килӗшмерӗ, вӗсем отпуска машинӑпа ҫул ҫӳресе ирттерме шутланӑ-мӗн.

Отец предложил Вячеславу Семеновичу перебраться в наш дом, но тот отказался — дескать, у них тоже уговор: весь отпуск провести на колесах.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вячеслав Семёнович Гарика чӗнсе илчӗ: шыв патне каймалла, шанкӑ йӑтса килмелле тата ҫӗрулми шуратмалла иккен.

Вячеслав Семенович позвал Гарика: нужно было сучьев натаскать, почистить картофель, принести воды.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Пирӗн васкамаллах мар, — терӗ Вячеслав Семенович.

— Нам не к спеху, — ответил Вячеслав Семенович.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Аякри хурӑнташсем, — терӗ Вячеслав Семёнович, арӑмӗ ҫине пӑхса.

 — Дальние… — взглянув на жену, сказал Вячеслав Семенович.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Пире амфибиччӗ халӗ, — кулса ячӗ Вячеслав Семёнович.

— Нам бы амфибию, — засмеялся Вячеслав Семенович.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Островитинӑна ҫитме инҫе-и? — ыйтрӗ Вячеслав Семёнович.

— До Островитина далеко? — спросил Вячеслав Семенович.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вячеслав Семёнович арӑмӗн отпуск.

У Вячеслава Семеновича и у его жены отпуск.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вӑл Вячеслав Семёновичӑн шӑллӗ иккен.

Он, оказывается, брат Вячеслава Семеновича.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Арҫыннине Вячеслав Семёнович тесе чӗнеҫҫӗ, хӗрарӑмне — Лариса Ивановна.

Мужчину звали Вячеслав Семенович, женщину — Лариса Ивановна.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пьеса авторӗ тата спектакле лартаканӗ – Чӑваш Республикин искусствӑсен тава тивӗҫлӗ ӗҫченӗ Вячеслав Оринов.

Автор пьесы и постановщик спектакля — заслуженный работник искусств Чувашской Республики Вячеслав Оринов.

Ҫамрӑксен театрӗнче премьера кӑтартӗҫ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/27790.html

— Анечка, хаклӑ хӗрӗм, Вячеслав Александрович Володьӑн алҫырӑвне илсе килчӗ.

— Анечка, дорогая, Вячеслав Александрович привез Володину рукопись!

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Ну-с, — йӑл кулса илчӗ кӑмӑлӗ хумханнӑ Вячеслав Александрович, — халӗ ӗнтӗ эпӗ хамӑн тӳрӗ тивӗҫӗме пурнӑҫлама тытӑнатӑп.

— Ну-с, — улыбнулся растроганный Вячеслав Александрович, — теперь я приступлю к исполнению своих прямых обязанностей.

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тем тӗрлӗ пысӑк тав сире, хаклӑ Вячеслав Александрович.

Великое спасибо вам, дорогой Вячеслав Александрович! —

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех