Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫырса (тĕпĕ: ҫыр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Стэнли пекех — Гент та кун кӗнеки ҫырса пырать.

Гент, подобно Стэнли, вел дневник.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Наҫилккеҫӗсемпе салтаксем пухать, ӗшентерекен хӑрушӑ сӗм тӗттӗмлӗхсене чӑмать, инҫете-инҫете ҫул тытать, — ҫапла палаткӑра ҫӗрле ҫырса йӑлӑхичченех.

Набрав носильщиков и солдат, он погружается в ужасы томительных переходов и идет далеко-далеко, пока ему не надоест писать ночью в палатке.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Клебен хӑйӗн шӑпи пирки ҫемйине ҫырса та, урӑхла та хыпарламан, хӑй вара Занзибар пасарне килсе лекнӗ те техӗмлӗхсемпе суту-илӳ тума пуҫланӑ.

Клебен не написал и не дал знать семье о своей участи, сам же он появился на Занзибарском рынке, торгуя пряностями.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫисе тӑрансан Гент вырнаҫтармӑшне таврӑнчӗ, каҫ пултти тӗлнелле хаклӑ япаласене тӗплӗн тата тӑм савӑтсенчи мула ҫывхартуллӑн шутласа ҫырса тухрӗ.

Кончив есть, Гент вернулся в тайник, где составил к вечеру подробную опись драгоценных вещей и приблизительную — содержимого глиняных сосудов.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑл мӗн пур япалана хӑйӗн тикӗс почеркӗпе ҫырса тухрӗ, мул мӗн чухлӗ тайнине тата виҫине, паллах, ҫывхартуллӑн ҫеҫ палӑртрӗ.

И составил опись всего своим ровным почерком, указав приблизительно вес и меру сокровищ.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Сирӗнпе килӗшсе эпӗ сирӗн пирки тата эсир ҫул ҫӳреве хутшӑнни ҫинчен никама та пӗлтерместӗп — ҫырса та, сӑмах вӗҫҫӗн те.

Согласно вашему желанию, я не упомяну о вас и вашем участии в путешествии никому — ни устно, ни письменно.

II. Стэнлипе Гент // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эпир каҫа чаплӑ ирттертӗмӗр, маларах ҫырса кӑтартнине пӗтӗмпех аса илтӗмӗр, мӗн пур вак-тӗвек пирки калаҫрӑмӑр.

Мы провели славный вечер и обо всем, что здесь рассказано, вспомнили и переговорили со всеми подробностями.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Чӗрипе мар, ӑсӗпе ҫеҫ ҫитӗнсе ҫитнӗ ҫын вунӑ ҫулта ӳкернӗ портретне ку эпех тесе йышӑннӑ пекех, — темиҫе ҫул каяллахи ӗҫсем-пулӑмсем те пирӗнпе пӗрлех улшӑнаҫҫӗ, вара, кун кӗнекине вуласа тухсан, нумай сыпӑка тепӗр хут халӗ туйнӑ пекрех ҫырса хурас килет.

Как человек, выросший лишь умом — не сердцем, может признать себя в портрете десятилетнего, — так и события, бывшие несколько лет назад, изменяются вместе с нами и, заглянув в дневник, многое хочется переписать так, как ощущаешь теперь.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Майӗпен-майӗпен «Ылтӑн сӑнчӑра» янӑраса сӳннӗ юрӑ пек аса илме пуҫларӑм, анчах нимӗн те манас мар тесе ҫав кунри мӗн пур калаҫу, ӑнсӑрт тӗл пулусем ҫинчен ҫырса хӑвармашкӑн темиҫе кун ирттертӗм: кивӗ ҫак тетраде пула эпӗ халӗ пӗтӗмпех туллин те тӗплӗн каласа кӑтартаятӑп.

Постепенно я стал вспоминать «Золотую цепь» как отзвучавшую песню, но, чтобы ничего не забыть, потратил несколько дней на записывание всех разговоров и случаев того дня: благодаря этой старой тетрадке я могу теперь восстановить все доподлинно.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Тепӗр уйӑхран Поп ҫырса пӗлтерчӗ: чӗри ҫурӑлнипе Ганувер виҫӗ кунран вилнӗ иккен, вӑл вара, Поп, Европӑна тухса каять, анчах мӗншӗн, нумайлӑха-и, ҫавӑн пекех Моллипе тата ыттисемпе мӗн пулса иртнӗ — ҫаксем ҫинчен вӑл нимӗн те евитлемен.

Через месяц мне написал Поп, — он уведомлял, что Ганувер умер на третий день от разрыва сердца и что он, Поп, уезжает в Европу, но зачем, надолго ли, а также что стало с Молли и другими, о том ничего не упомянул.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Унӑн алли ҫине хитре сӑмахсем ҫырса хунӑ, — эпӗ хам курман пулин те — илтнӗ.

У него есть на руке такая надпись, — хотя я и не видела, но слышала.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Анчах эпӗ алӑк тӗлӗнчи хӑма ҫине ҫырса хуратӑп: Дегуст архитектор, вӑхӑтлӑх ӑсран тайӑлнӑскер, тӑнлӑ-пуҫлӑ ӑссене ӑна виҫӗ уйӑх тӑршшӗ чӑрмантармасса шанать».

Но только я припишу на доске у двери: архитектор Дегуст, временно помешавшись, просит здравые умы не беспокоить его месяца три».

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ну, санӑн паттӑрлӑхусен шутне тепӗр сыпӑк ҫырса хуратпӑр та… сых ятне вӑрманалла пӑрӑнатпӑр.

Ну, впишем еще страницу в твои подвиги и… свернем-ка на всякий случай в лес!

XI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Итлерӗм те — Дюрокӑн кашни сӑмахне яланлӑхах ас туса юлтӑм, анчах пӗтӗмпех ҫырса кӑтартмастӑп, унсӑрӑн ҫулсен тӳпемӗнче ҫав сехете каллех уҫҫӑн аса илӗп те — манӑн, ахӑртнех, пуҫӑм ыратма пуҫлӗ.

Я слушал — и каждое его слово запоминал навсегда, но не буду приводить всего, иначе на склоне лет опять ярко припомню этот час, и, наверно, разыграется мигрень.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Кирек мӗнле пулсан та — Моллин ыранхи уява пымалла, анчах унран икӗ уйӑх пӗр хыпар та ҫук, ҫавӑн умӗн вара вӑл ҫырса пӗлтернӗ: Ганувер арӑмӗ пулма килӗшмест-мӗн, таҫта тухса каять…

По крайней мере, на завтрашнем празднике она должна была быть, однако от нее нет ни слуха ни духа уже два месяца, а перед тем она написала, что отказывается быть женой Ганувера и уезжает.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл Касторуччио сӑвӑҫа хӑйӗнпе пӗрле илсе ҫӳренӗ теҫҫӗ, — мӗн пур ҫапӑҫӑва, ӗҫкӗ-ҫике ҫырса кӑтарттарас йӳтӗмпе; ну, паллах, чипер хӗрарӑмсене те — вӗсем алла ҫакланнӑ чухне.

Говорят, что он возил с собой поэта Касторуччио, чтобы тот описывал стихами все битвы и попойки; ну и красавиц, разумеется, когда они попадались.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫак самантра манпа хамӑн кӑмӑлӑмран килмен темӗскер тӗлӗнмеллереххи пулса иртрӗ (кунашкалли каярахпа пӗр вунӑ ҫул мана пӗртте аптӑратмарӗ), унтан вара хамшӑн хӑнӑхнӑ туйӑма-сисӗме-ӑнкарӑва куҫрӗ; ку темӗскер — халӗ эпӗ ҫырса кӑтартакан тӑрӑм.

Тогда со мной произошло странное, вне воли моей, нечто, не повторявшееся долго, лет десять, пока не стало натурально свойственным, — это состояние, которое сейчас опишу.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Джон, пӑхса киленсем, кунта намӑссӑртан та намӑссӑррӑн ҫырса хунӑ:

Джон, взгляни сюда, тут ведь написано бесстыднейшим образом:

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Манӑн шалӑвӑмран тытса юлнине пӗтӗмпех унта ҫырса пынӑ.

Я сам записал на ней все вычеты из моего жалованья.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Нумаях пулмасть «Мелузина» ҫинчи йӗкӗтсем темӗнле коктейльпе сӑйласа манӑн сылтӑм ал ӳтне пӑсрӗҫ, — виҫӗ сӑмахлӑ татуировка ҫырса хучӗҫ: «Эпӗ пӗтӗмпех пӗлетӗп».

Недавно парни с «Мелузины», напоив меня особым коктейлем, испортили мне кожу на правой руке, выколов татуировку в виде трех слов: «Я все знаю».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех