Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Киле (тĕпĕ: кил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Курас килчӗ чунтанах Тӑван киле, салана Курас килчӗ Вовӑна — Чӗкеҫ чунлӑ ачана.

Куҫарса пулӑш

Партизан // Степан Аслан. «Тӑван Атӑл». — 1946, 20№ — 55-63 с.

Григорьевӑн ҫывӑх тусӗ пулна Иванов Дементий, хӑй те салтак хӗсметне пӗтерсе киле таврӑннӑ ҫын, унтер-офицер, Тепте ялне Мерлин исправник пырсан ӑна Григорьев Ваҫук ҫинчен вӑрттӑн элеклесе парать.

Близкий друг Григорьева — Дементий Иванов донес на него, сообщив исправнику Мерлину, что он собирается ехать в Питер к царю с просьбой запретить общественную запашку под магазейный хлеб.

Юнлӑ юнкун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Е 1812 ҫул аслӑ вӑрҫа тухса кайнисенчен чӗрӗ юлнисем киле таврӑнни-и?

А может быть, это было влияние героев, вернувшихся живыми с войны 1812 года?

Юнлӑ юнкун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӑшман пирӗн аслӑ тӑван киле — Раҫҫее «урӑхла» тапӑнса кӗнӗ пулнӑ, уншӑн ӑна явап тыттармалла.

Коль враг напал на нашу родину, ему следует за это отомстить, заставить за все ответить.

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пурӑна киле Григорьев та ҫавна ӑнланма тытӑнать.

Понимание этого пришло к Григорьеву, конечно, не сразу.

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ну, эппин, вӑхӑт ҫитсен киле ыра-сывӑ таврӑнмалла пултӑр.

— Что ж, желаю вам вернуться живым-здоровым, как настанет срок.

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Е йывӑр аманса киле таврӑннӑ.

Взять, к примеру, Швецова.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Киле илсе пынӑскере — тытса чараймарӑн-и?

Тебе ее в дом доставили — и ты ее не удержал!

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ҫук, аманса сывалнӑ хыҫҫӑн ҫеҫ, — терӗ вырӑс — Лазаретран мана пуҫӗпех киле янӑччӗ.

— Нет, после того, как из лазарета выписался, — отозвался русский.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Аманнӑ хыҫҫӑн пуҫӗпех киле янӑскер, Коротков сывалса ҫитмесӗрех, ухмах, строя таврӑннӑ теҫҫӗ ӑна.

Говорили, его после ранения под чистую списали из армии, но он по своей воле, не долечившись, вернулся из госпиталя в строй.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗтрӗ вара Ваҫукӑн хӑҫан та пулин киле таврӑнасси.

И не воротится Василий никогда в родимый дом.

II // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӳсӗмӗ ҫуккисем, «нумай пӗлекеннисем» таврӑнайман киле.

Те, кто не умел терпеть, «много знали», не вернулись домой.

II // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

А тен, пӗтӗм Раҫҫей халӑхӗ оккупантсене хирӗҫ ҫӗкленнине кура чӑваш ҫамрӑкӗсем те киле юлма май пур ҫинчех ҫара каяссинчен пӑрӑнса юлас темен?

А возможно, молодые чуваши, как и другие народы России, не хотели оставаться в стороне, когда на страну нападали оккупанты?

I // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Салтака каяканнине киле юлаканни лешӗ мӗн ыйтнӑ — памалла пулнӑ: инҫе ҫула тухса кайичченех — тен, ик-виҫӗ уйӑх — ҫитернӗ ӑна, ӗҫтернӗ, тумлантарнӑ.

Кроме того, уходящему в солдаты остававшийся дома юноша должен был отдать все, что тот ни попросит, а также кормить, поить и одевать его три-четыре месяца до ухода в армию.

I // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Киле ҫитсен ури тӗпне хытӑ сӑтӑрма хушас», — шухӑшлать Михапар.

«Как дойдем, надо ей подошвы ног растереть как следует, иначе простудится», — думает Михабар заботливо.

Пӑлхавҫӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Киле ҫитсен пӗлен, — терӗ Михапар.

— Дома узнаешь.

Пӑлхавҫӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Карӑмӑр киле! —

— Идем домой! —

Пӑлхавҫӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Виҫӗ талӑк киле таврӑнмастӑн, тӗнче каскӑнӗ.

Ты же трое суток не появлялся, бродяга эдакий!

Пӑлхавҫӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кайран, нимере савӑшнӑ хыҫҫӑн, Уккапа Микулай, улах кӗтессенче-мӗнте — ҫырлара, кӑмпара, хӑмлара-и унта, киле таврӑнман выльӑх-чӗрлӗхе шырама кайсан-и тӗл пулкаланӑ пулсан та, ытла нумаях курнӑҫайман пуль вӗсем.

После свидания во время ниме Укка и Мигулай изредка встречались или в лесу, когда все ходили за ягодами и грибами, или когда искали заблудившихся овец, коров. Но случалось это нечасто.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эпӗ чылайранпа ҫуллахи ниме кунӗнче пулса иртнӗ ӗҫ-пуҫ пирки сӑмах хускатманнипе Укка ӑна манӑҫа тухрӗ терӗ-ши, калама хӗн, — аттепе ачасем ҫак калаҫу тапраниччен «выляма» пус киле (кӳрше) кайнӑччӗ, — юр ӳкни самай вӑхӑт пулатчӗ ӗнтӗ, тепрер уйӑхран ҫуркунне шӑрши кӗме тытӑнмаллаччӗ; эпӗ ҫӑпата хуҫаттӑм, Укка пир тӗртетчӗ; вӑл, Укка ӗнтӗ, ӑсине шӑкӑрт тутарса урайне ӳкерчӗ те тӳрленсе ларчӗ.

С того летнего дня, когда состоялось ниме, прошло довольно времени — миновала снежная зима, уже пахнет весной; Укка, видимо, решила, что Михабар все забыл и все простил — они мирно, молча занимались каждый своим делом: Михабар плел лапти, Укка ткала холст. Дети с дедушкой ушли к соседям — поиграть с их ребятишками. Вот Укка уронила на пол челнок, выпрямила уставшую спину, потянулась.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех