Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Выльӑхсене апат пачӗ.

Задал корму скотине…

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан апат ҫирӗҫ тӑрса.

Спустя некоторое время встали, поели.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Апат та ҫирӗ хӑй, шыв та виҫеллӗ ҫеҫ ӗҫрӗ.

Вроде и поел с утра в меру, и попил.

Янтул несӗлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ҫӗр выртрӑм, апат ҫирӗм…

— Ну, спасибо за ночлег, за еду.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хура таракана чӑвашсем тивмеҫҫӗ, телей кӳрет теҫҫӗ, анчах хӗрлине пурте тенӗ пекех шӑнтаканччӗ-ҫке, кунта апат параҫҫӗ ав.

Чуваши не трогают черных тараканов — считается, что они приносят счастье в дом, а вот рыжих истребляют всеми способами. Здесь же вон черных даже подкармливают.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Апат хыҫҫӑн старик яшка юлашкине чӳлмек катӑкӗ ҫине ячӗ те кӑмака ҫине йӑтса хӑпарса кайрӗ.

После обеда старик слил остатки супа в глиняный черепок и забрался с ним на печку.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Апат ҫинӗ чух хӗрсенчен тӗлӗнсе ларчӗ Янтул.

Сидя за столом, Яндул не переставал удивляться.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Патӑмӑр апат, — терӗ пӗр хӗрӗ.

— Задали уже, — отозвалась одна из дочерей.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Тухса выльӑхсене апат парас.

— Корму скотине задать надобно…

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тукмаксем выҫӑ тесен, Янтул та ӗнер кӑнтӑрларанпах апат ҫимен.

Что ж, коль волки голодны, так ведь у Яндула тоже со вчерашнего дня во рту маковой росинки не было.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Апат ҫинӗшӗн сӑмахла.

Попрекай куском хлеба изо дня в день…

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗр пайӗ кунта, Чикмере, пурӑнать — апат ҫиять, эреке ӗҫет, ӗҫлет выльӑх пек.

Один «я» живет здесь, в Козьмодемьянске, ест, пьет водку, работает как вол.

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Калаҫнӑ чухне кӑна мар — калаҫасса вӑл яланах тенӗ пек ҫӗтӗлсе те чӗрре кӗрсе, ҫынтан мӑшкӑлласа калаҫать, — апат ҫинӗ вӑхӑтра та, шухӑша кайса урамалла пӑхнӑ самантсенче те пичӗ ҫинчен хаяр сӑн каймасть, ҫаплах чунӗ тулашни, вӗчӗрхенни сисӗнсе тӑрать.

не только в разговоре или во взгляде глубоко посаженных острых глаз, но и в резких и частых движениях:

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫынсем калаҫма чарӑннӑ хушӑра хуҫа часрах мӗн тумаллисене тума васкать, ӑна-кӑна илсе кӗрет, апат лартса парать.

Когда интересующие его посетители умолкли, хозяин успел быстро переделать все что нужно — принести одно-другое, унести порожнюю посуду.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫав укҫапах апат ҫиес пулать, тум-тир те илмелле, хваттер укҫи те тӳлемелле.

На эти деньги надо и поесть, и одежду купить, и за квартиру заплатить.

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ку апат ман чӗре патне пымарӗ.

— А то эта кулебяка ни то ни се…

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Тен, апат ҫиме тесшӗнччӗ пуль эсӗ?

— Ты хочешь сказать, пойдем пообедаем?

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Апат хатӗрлесе парас-и? — тесе ыйтрӗ тӗпелте кӑкӑр умӗнчи ал лаппи ҫине чавсаланса питне тытса тӑракан карчӑк.

— Поесть что приготовить? — спросила хозяйка.

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пӗлетӗн-и, апат анакан пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Ҫав кун, каҫхи апат хыҫҫӑн, вӑл мана каллех, ирӗксӗрлесех чечек пахчине илсе тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.