Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыттӑн сăмах пирĕн базăра пур.
хыттӑн (тĕпĕ: хыттӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл вара, аялалла хыттӑн янӑратса: — Ачсемӗр! акӑ хуҫа икҫӗр пӑт парнелет… — тесе кӑшкӑрнӑ.

И он громко крикнул вниз: — Ребята! Вот хозяин жертвует двести пудов…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мӗншӗн? — сӑмси ҫинчен куҫлӑхне илсе, чирлӗ сасӑпа хыттӑн кӑшкӑрнӑ лешӗ.

— За что? — болезненно громко вскричал приемщик, срывая с носа очки.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Игнат, ахӑрнех, ачин кӑмӑлне куҫран пӑхсах туйса илнӗ пулас: вӑл хӑй вырӑнӗнчен вӑрт-варт сиксе тӑнӑ та, ачине алӑ ҫине илсе, кӑкӑрӗ ҫумне хыттӑн чӑмӑртанӑ.

Игнат, должно быть, по глазам сына отгадал его чувства: он порывисто встал с места, схватил его на руки и крепко прижал к груди.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Матроссем вутӑ йӑтнӑ, пӗри вӗсенчен, кӑтра пуҫлӑ Ефим, ҫӑмӑл та хавас кӑмӑллӑ йӗкӗт, палуба тӑрӑх ҫиллессӗн, хыттӑн ятлаҫса, наҫилкка ҫӗклесе иртнӗ.

Матросы носили дрова, и один из них, молодой, кудрявый и веселый Ефим, проходя с носилками по палубе парохода, громко и сердито говорил:

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тӗксӗм питлӗ Антонина Ивановнӑн чакӑр куҫӗсем яланах хыттӑн, влаҫлӑн, ӑслӑн пӑхнӑ.

Антонина Ивановна была с темным лицом и строгими серыми глазами, — они блестели властно и умно.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мӗнпур кӑкӑр анлӑшӗпе сывласа ярса, Игнат чӗркуҫҫи ҫине тӗшӗрӗлсе аннӑ, унтан, кӑкӑрӗ ҫумне аллисене хыттӑн тытса, чӗтревлӗ сасӑпа кӗлтума пуҫланӑ:

Вздохнув во всю силу груди, Игнат рухнул на колени и дрожащим голосом забормотал, крепко прижимая руки к груди:

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Акӑ юнашар пӳлӗме хӑйсен патӗнче тӑранса пурӑнакан Вассушка аннӑ, вӑл хыттӑн пӑшӑлтатса: — Эй, ырӑ туррӑмӑр… Эсӗ пӗлӗт ҫинчен анса, таса хӗр варӗнче ӳтленсе ҫуралнӑ… этемӗн асаплӑ пурнӑҫне пӗлсе тӑракан… хӑвӑн чуруна каҫар… — тесе кӗлтунӑ.

В комнату, соседнюю с той, где сидел Игнат, вошла приживалка Вассушка и громким шёпотом стала молиться: — Господи боже наш… благоволивый снити с небес и родитися от святыя богородицы… ведый немощное человеческого естества… прости рабе твоей…

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эсӗ — куратӑн!.. — сассӑрӑн пӑшӑлтатнӑ Игнат, сарлака кӑкӑрне аллаппипе хыттӑн чӑмӑрта-чӑмӑрта.

Ты — видишь!.. — глухо шептал Игнат, с силой прижимая к широкой груди ладони.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пурте савӑнса хыттӑн «ура» кӑшкӑрчӗҫ.

Звучит громкое и дружное «ура».

7. Каллех Ображеевкӑра // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Тӗттӗм тӳпере пӗр вӗҫӗмсӗр ҫутӑ йӗрсем йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ, сывлӑша хамӑр авиаци моторӗсен хӑватлӑ сасси чӗтретет, самолетсем ҫинчен пӑрахакан бомбӑсем хыттӑн ҫурӑла-ҫурӑла каяҫҫӗ, пирӗн артиллери чарӑнма пӗлмесӗр персе тӑрать.

Тёмное небо в бесчисленных светящихся трассах, мощный гул наших авиационных моторов, раскаты от бомбовых ударов самолётов, непрерывный грохот нашей артиллерии.

17. Тӑван ҫӗршывшӑн, Сталиншӑн — малалла! // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Кашни ретрех ялава савӑнӑҫлӑн та хыттӑн «урра» кӑшкӑрса йышӑнаҫҫӗ.

Каждый ряд встречал знамя громким, радостным «ура».

7. Гварди ялавӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Полк командирӗ гвардейцӑн тупа тӑвакан сӑмахӗсене хыттӑн та чӗре патне пымалла калама пуҫларӗ.

Командир полка начал громко, прочувствованно произносить слова клятвы гвардейца.

7. Гварди ялавӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Аэродром ҫинче савӑнӑҫлӑн та хыттӑн «урра» кӑшкӑрнӑ сасӑ янӑраса кайрӗ.

Ликующее, мощное «ура» понеслось по аэродрому.

7. Гварди ялавӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Халӗ, офицер юлташсем, — тет вӑл хыттӑн, — паянхи ӗҫ ҫинчен калаҫса пӑхӑпӑр.

Теперь, товарищи офицеры, — продолжает он громко, — приступим к разбору лётного дня.

5. Ҫӗнӗ частьри пӗрремӗш каҫ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ҫӗнӗ аэродрома анса ларсан, эпӗ сасартӑк хамӑн хӑлха хыттӑн янӑранине асӑрхарӑм.

Когда мы приземлились, я вдруг почувствовал, что у меня отчаянно стреляет в ухе.

23. Сурансене сиплесе тӳрлетесси // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

1944 ҫулхи февралӗн 3-мӗшӗнче пирӗн икӗ фронт ҫав тери хыттӑн пырса ҫапса тӑшман оборонине татрӗҫ.

3 февраля 1944 года после внезапного мощного рассекающего удара обоих наших фронтов вражеская оборона была прорвана.

22. Аслӑ наградӑна илме чӑнах та тивӗҫлӗ пулнине эпӗ ӗҫпе кӑтартса пама тивӗҫ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Анчах эпӗ татӑклӑн та хыттӑн ҫапла каларӑм:

Но я сухо и резко говорю ему:

18. Днепр урлӑ каҫмалли вырӑнсем ҫийӗнче // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Эпӗ, яланхи пекех, шлема хыврӑм, хам ҫиленнине палӑртмасӑр хуллен те хыттӑн мар ҫапла каларӑм:

Я, как обычно, снял шлем и, сдерживая себя, медленно и негромко сказал:

18. Днепр урлӑ каҫмалли вырӑнсем ҫийӗнче // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Совет истребителӗсем хыттӑн пырса ҫапни тӑшмана сехӗрлентерсе пӑрахрӗ.

Удар советских истребителей ошеломил врага.

12. Эпӗ те хисеп уҫрӑм // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Аэродром ҫийӗнче хыттӑн «ура» кӑшкӑрнӑ сасӑ янӑраса кайрӗ.

Оглушительное «ура» прокатилось по аэродрому.

12. Эпӗ те хисеп уҫрӑм // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех