Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗччен сăмах пирĕн базăра пур.
Пӗччен (тĕпĕ: пӗччен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй пӗччен кӑна пулсан, тупата, халь вӑл хорунжий ҫине кашкӑр пек сиксе ӳкмелле, туласа тӑкмалла.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Камери, пӗччен ҫын валли пулсан та, самаях пысӑк, урлӑшӗ виҫӗ хӑлаҫ ытларах, тӑршшӗ вара пиллӗк таранах.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Шупашкара илсе ҫитерсен, Телегина пӗччен лармалли камерӑна хупса хучӗҫ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Юрӗ, пӗччен пулмӑн эс.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл ялан пӗччен ҫӳреме тӑрӑшрӗ, никампа та питех хутшӑнмарӗ, кулӑ таврашӗ вара унӑн питӗнче ӗмӗрне пулман тейӗн.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫапах Антун пӗччен те аптӑрамӗ, хӑйӗнчен мӑшкӑллаттармӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кай та кала: Тартшӑн ҫынсем ҫук, вӑл вӗсен умӗнче чӑнласах каҫару ыйтать, анчах пӗччен пурӑнма шухӑш тытнӑ.

Так пойди и скажи: люди перестали существовать для Тарта, он искренно извиняется перед ними, но решился пожить один.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Авӑ, юнашаррӑн, пӗр-пӗрин ҫумне тӗршӗне-тӗршӗне, вӗсем тытса чарайми пусма евӗр аялалла юхаҫҫӗ, леререх ушкӑншарӑн, икшер-виҫшерӗн нӳрлӗ чул тӳшекӗнчен шӑппӑн йӑтӑна-йӑтӑна анаҫҫӗ; тата ҫӳлерех пӗччен шыв сикки картлашкасене чӑма-чӑма ҫӳллӗ хысакран ишӗлсе тӑкӑнать те сывлӑшра витӗр курӑнакан шӗвӗ кӗмӗл сапаласа акать; аяларах тикӗс кӗленче йӑрӑм шавлать — чулсем ҫинче ҫапӑнса-арканса йӑлтӑркка пӑр сирпӗнчӗкӗсене вӗттӗн-вӗттӗн тӑркӑшлать-вӗҫтерет.

То рядом, теснясь друг к другу, лилась вниз их серебряная, неудержимая ткань, то группами, по два и по три, тихо свергались они с влажного каменного ложа в невидимый водоем; то одинокий каскад, ныряя в уступах, прыгал с высокого гребня и сеял в воздухе прозрачное, жидкое серебро; то ровная стеклянная полоса шумела, разбиваясь о камни, и пылила сверкающим градом брызг.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ассоль килсе ҫитсен пурте шӑпланчӗҫ, пурте унран хӑраса пӑрӑнчӗҫ, вӑл вара — ҫухалса кайнӑскер, аптӑраса ӳкнӗскер, телейлӗскер — вӗри хӑйӑр пушӑлӑхӗнче пӗччен тӑрса юлчӗ, аллисене ҫӳллӗ карап еннелле хевтесӗррӗн тӑснӑскер — хӑй кӗтнӗ тӗлӗнтермӗшрен те хӗрлӗрех питпе хытса тӑчӗ…

Как только появилась Ассоль, все смолкли, все со страхом отошли от нее, и она осталась одна средь пустоты знойного песка, растерянная, пристыженная, счастливая, с лицом не менее алым, чем ее чудо, беспомощно протянув руки к высокому кораблю.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Эпир халӗ ӑна хӑваратпӑр, мӗншӗн тесен унӑн пӗччен юлмалла.

Теперь мы его оставим, так как ему нужно быть одному.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Сана пӗччен хӑварассине ӑса та илес килмест.

Немыслимо оставить тебя одну.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пӗччен вылять — ялан тенӗ пекех замокӑн хыҫал енчи картишӗнче, авал пысӑк пӗлтерӗшлӗ пулнӑ вырӑнта.

Он играл один — обыкновенно на задних дворах замка, имевших в старину боевое значение.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Хӗрне хутран-ситрен хӑйпе пӗрле хулана илсе кайма пуҫларӗ, каярахпа, лавккара укҫа панӑ е унта тавар леҫмелле чухне, Ассоле пӗччен яма та тытӑнчӗ.

Он стал изредка брать дочь с собой в город, а затем посылать Ассоль даже одну, если была надобность перехватить денег в магазине или снести товар.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ассоль алӑк уратинчен каҫнӑ чух ӳкме пӑрахсан Лонгрен хӗр ачашӑн мӗн кирлине ӳлӗм пӗтӗмпех хӑй тума шухӑшланине татӑклӑн пӗлтерчӗ, унтан вӗсене хӗрхенсе нумай тӑрӑшнӑшӑн тӑлӑх арӑма тав турӗ те — пӗтӗм шухӑш-ӗмӗтне, шанчӑкӗпе юратӑвне тата аса илӗвӗсене пӗчӗк чун ҫине куҫарчӗ, хусах арҫыннӑн пӗччен пурнӑҫӗпе пурӑнма пуҫларӗ.

Но лишь только Ассоль перестала падать, занося ножку через порог, Лонгрен решительно объявил, что теперь он будет сам все делать для девочки, и, поблагодарив вдову за деятельное сочувствие, зажил одинокой жизнью вдовца, сосредоточив все помыслы, надежды, любовь и воспоминания на маленьком существе.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пӗччен пурӑнакан тӑлӑх арӑмшӑн ача пӑхасси йывӑрах пулман.

Ей, одинокой вдове, это было не трудно.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Эс кунта пӗччен мар вӗт!

Ведь ты у меня не одна тут.

Таркӑн // Николай Степанов. Чехов А. П. Таркӑн: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 16 с.

Уй варринче ӳсекен пӗр пӗччен ҫӑкана е юмана курсассӑн аса илӳ, ӗмӗт ҫуралать.

Куҫарса пулӑш

Янкӑлч тӑрӑхӗ – чӑваш литературинче // М. Петрова. http://gazeta-kanash.cap.ru/publication. ... 6&page=658

Амӑшӗ Синопӑна хытӑ ыталаса илнӗ те, ӑна текех пӗччен ниҫта та ямастӑп, тенӗ.

Мать крепко обняла Синопу и заявила, что теперь не будет отпускать его одного.

Ту арӑсланӗн йӗррипе // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Ҫырла йывӑҫҫисенчен иртсе кайса, вӑл лагерь еннелле чупнӑ та часах хӑйӗн амӑшне, Хӗрлӗ Тӑрнана, Отакине, Пӗччен Бизона тата вӗсен амӑшӗсене тӗл пулнӑ.

Миновав ягодные деревца, он помчался по направлению к лагерю и вскоре встретил свою мать, Красного Журавля, Отаки, Одинокого Бизона и их мать.

Ту арӑсланӗн йӗррипе // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Пӗччен Бизон лагерь патнелле чупнӑ, Синопа йывӑҫсем патне юлнӑ.

Одинокий Бизон побежал по направлению к лагерю, а Синопа остался.

Ту арӑсланӗн йӗррипе // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех