Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйса (тĕпĕ: туй) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ватӑ разносчик вара, хӑйне чӑтма ҫук кӳрентернине туйса илсе, кӑшкӑрса янӑ:

И старый разносчик, почувствовав жестокую обиду, заорал:

VI // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

Ҫакна Крэнкбиль хӑй те часах туйса илнӗ.

Кренкебиль вскоре заметил это.

VI // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

Кашни кӗтесрех чарӑна-чарӑна тӑнӑ вӑл, пӗрер стакан ӳпӗнтернӗ те, хӑй ирӗкре вӗҫсе ҫӳрекен кайӑк пек ирӗккӗн ҫӳренине туйса илсе, хытса ларнӑ ывӑҫ тупанӗсене сурчӑкпа йӗпетнӗ те, туртасене хаваслӑн ярса тытса, пӗчӗкҫеҫ урапине малалла тӗртме тытӑннӑ.

Он останавливался на всех углах, чтобы выпить стаканчик, потом, чувствуя себя легко и весело, плевал для смазки на мозолистые ладони, хватался за оглобли и толкал тележку дальше.

VI // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

Вӑл нихҫанхинчен хаваслӑ пулчӗ, унӑн юрласси килчӗ: ӗлӗк вӑл, Алексей Ковшов, аслӑ Тӑван ҫӗршывӑн пурнӑҫӗнче унӑн малашлӑхшӑн пыракан хӑватлӑ кӗрешӗвӗнче хӑйӗн ӗҫри вырӑнне нихҫан та хальхи пек витӗр курса, уҫҫӑн туйса тӑман.

Он испытывал необыкновенную полноту чувств, ему хотелось петь: еще никогда раньше он, Алексей Ковшов, так хорошо и ясно не видел, не чувствовал, не представлял себе своего места в жизни великой родины в ее титанической борьбе за будущее.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Унӑн аслӑ та ирӗклӗ ҫӗрӗ ҫинче хӗрӳллӗ ӗҫ пынине туйса илчӗ.

И всего, что происходило на ее просторах.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Алексей, сасартӑк килсе тухнӑ ирӗклӗхе туйса, хӗре ыталаса чуптурӗ.

Он просто, с вдруг возникшим чувством свободы привлек ее к себе и поцеловал.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Халӗ сывпуллашса, тухса кайма та вӑхӑт ӗнтӗ, анчах Алексей Батманов тем каласса туйса илчӗ.

Тут пора бы ему попрощаться и идти, но Алексей чувствовал, что Батманов еще что-то хочет сказать.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл сасартӑк хӑй темле савӑннине туйса илчӗ: часах, питӗ час, вӑл Зинӑна курать, унпа калаҫать, ӑна чуптӑвать!

И его пронзило вдруг ощущение радости: скоро, совсем скоро он увидит Зину, будет говорить с ней, целовать ее!

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Алексей тарӑхнипе вӗсене карттӑ ҫинчен шӑлса пӑрахрӗ те, хӑйӗн ҫине Гречкин тинкерсе пӑхнине туйса, унран: — Мӗн тӗлӗнсе пӑхатӑн? Чернилпа пите вараларӑм-и-мӗн? — тесе ыйтрӗ.

Алексей с досадой стряхнул их с карты и, почувствовав на себе пристальный взгляд Гречкина, спросил: — Что обозреваешь? Лицо в чернилах, что ли?

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Анчах кунтан та, темиҫе ҫӗр километртан, тӗрӗслени мӗнле пынине эпӗ хам чӗрепе туйса тӑтӑм.

Но и отсюда, за несколько сотен километров, я сердцем своим ощущал, как минута за минутой проходило испытание.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Малтан нимӗн те чухласа илме пулмарӗ, ҫак шав темле питӗ вӑйлӑ та паллӑ ӗҫ пулса иртнине систернине ҫеҫ туйса илчӗҫ: те тинӗс шавлани ку, те пысӑк ҫапӑҫу шавӗ.

Сначала ничего нельзя разобрать, чувствуется лишь, что шум этот означает нечто огромное и значительное: не то бушующее море, не то грохот большого сражения.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Пирӗн коллектива сутӑнчӑксем йӑпшӑнса кӗчӗҫ — эпир вӗсене часах туйса илеймерӗмӗр.

— В наш коллектив пробрались предатели — мы не сразу их раскусили.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Алексей ҫине тиенӗ ӗҫ ҫӑмӑл маррине вӗсем туйса илччӗрччӗ.

Надо, чтобы их взволновала нелегкая миссия Алексея!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Залкинд чӳрече умӗнче кӑмӑла каякан каҫхи уҫӑ сывлӑша ҫурӑмӗпе туйса ларать.

Залкинд сидит у окна, ощущая спиной приятную свежесть наступающего вечера.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫынсем хумханнине, вӗсем шикленнине Алексей курчӗ, пуринчен ытла туйса илчӗ.

Алексей видел и, главное, чувствовал волнение и тревогу людей.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫынсем хӑйсем ҫине шанса тӑни ӳсӗ, вӗсем ӗҫ ӑнӑҫлӑ пулса пынине туйса илӗҫ.

У людей появится уверенность, ощущение успеха.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Анчах паян пирӗн организацин кӑшӑлне тата ҫирӗпрех хытармалла, хамӑр ҫирӗп организациленнине пирӗн хамӑрӑн туйса илмелле, ҫынсене кӑтартмалла.

А сегодня нам надо стянуть обручи нашей организации туже, сильней, чтобы самим почувствовать и другим показать: мы отлично организованы!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Алексей хӑйшӗн хӑй пачах та тӑрӑшманнине туйса илсен, Женя ӑна шефа илчӗ.

Заметив, что он не заботится о себе, она взяла шефство над ним.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Ҫапла… ҫапла… — килӗшрӗ Алексей, вара хӑй асапланнине хӗрарӑм туйса иличчен васкавлӑн тухса кайрӗ.

— Конечно… конечно, — согласился Алексей и поскорее ушел отсюда, пока женщина еще не распознала его переживаний.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑйна упра! — кӑшкӑрчӗ Алексей, хӑй вара ал-урисем сивӗпе итлеми пулнине туйса илчӗ, анчах шанӑҫ ҫухатасшӑн пулмарӗ.

Береги силы! — кричал Алексей, а сам чувствовал, как леденеют мышцы, и старался не поддаваться отчаянию.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех