Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӳрте (тĕпĕ: пӳрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Паллашрӑр-и, килӗштертӗр-и? — тесе ыйтать пӳрте кӗнӗ май Ефим Кондратьевич.
Познакомились, поладили? — спрашивает Ефим Кондратьевич, входя в комнату.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя кимӗ ҫинчен тухать, куккӑшӗ вара киммине ҫурри таран тенӗ пек ҫыран ҫине туртса кӑларать, унтан вӗсем чӑнкӑ ҫыранпа таҫта ҫӳле хӑпарса пӗчӗк пӳрте кӗреҫҫӗ.
Костя вылезает из лодки, дядя вытаскивает ее на берег чуть не до половины, затем они по обрыву карабкаются наверх и входят в маленький домик.

Пӳрт ҫине пулеметсенчен вут тивертекен пульӑсемпе пеме тытӑнчӗҫ, пӳрте вут хыпса илчӗ, пур кантӑксенчен те ҫулӑм вӗлкӗшет, тӗтӗм палкать.
Ударили по дому из пулеметов зажигательными пулями. Загорелся дом, пошел огонь по всем окнам вырываться: дым валит.

Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Лось юр кӗрчӗпе витӗннӗ алӑка яриех уҫрӗ, ӑшӑ пӳрте кӗчӗ те шарфне илсе ывӑтрӗ, унтан — шлепкине.
Лось распахнул заметённую сугробом дверцу, вошёл в тёплый домик, сбросил шарф и шляпу.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл пӳрте кӗчӗ.
Куҫарса пулӑш

Лось Гусева пулӑшма васкать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита Ихошкӑн хӗрлӗ куҫӗсене те, ҫурт тытуҫин хӑранипе чалӑшсах ларнӑ, кавӑн пек сарӑ сӑнне те асӑрхамасть, — саланкӑрлӑн кулса, Лось еннелле ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхса вӑл ун умӗнче пырать, акӑ пӳрте, шала, хӑйӗн патне кӗчӗ.
Аэлита не заметила ни Ихошкиных красных глаз, ни жёлтого, как тыква, перекошенного страхом, лица управляющего, — улыбаясь рассеянно, оборачиваясь к Лосю, она пошла впереди него в глубь дома, к себе.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пиҫиххине туртрӗ те пӳрте кӗчӗ.
Одёрнул пояс и пошёл в дом.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кукша марсиан унпа хушуллӑн пуплерӗ те — вара мӑнтӑркка хӑранипе халь-халь ларасла, ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхса, шӑлсӑр ҫӑварӗнчи сарӑ пӗр шӑлне кӑтартса — хӑнасене пӳрте ертсе кӗчӗ.
Лысый марсианин заговорил с ним повелительно, и толстяк, садясь на ноги от страха, оборачиваясь, показывая жёлтый зуб из беззубого рта, — повёл гостей в дом.

Сенкер ӗшнере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вара, ӑнланатӑн-и эсӗ, ҫавна хӑйӗн арӑмӗ пӳрте кӳртмен.
Так, понимаешь ли, собственная баба в избу не пустила.

2. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Вӑл ҫак сӑмахсене калама ӗлкӗрчӗ кӑна, хуҫи тултан пӳрте кӗчӗ.
Едва он произнёс эти слова, со двора вошёл хозяин.

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӑйӗн кӗпине якатса тӳрлетрӗ, хӑюсене якатрӗ, Буратинона аллинчен ҫавӑтрӗ те вӗрентмешкӗн пӳрте илсе кайрӗ.
Оправила складочки и бантики на платье, взяла Буратино за руку и повела в дом — заниматься воспитанием.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫӗрелле ӳкекен Буратинона Артемон малти урисемпе ярса тытрӗ те пӳрте ҫӗклесе кайрӗ…
Артемон подхватил передними лапами падающего Буратино и отнёс его в дом…

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона вилӗмрен ҫӑлса хӑварать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Лӑплан та, эппин, каҫса вырт йывӑҫ пӳрте.
Куҫарса пулӑш