Шырав
Шырав ĕçĕ:
Салтаксем Даша ҫийӗнчен ҫыхса тунӑ кофтине, платйине хывса илчӗҫ.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Женя тутисене юн тухичченех ҫыртса тинкерчӗ, акӑ Федя ҫийӗнчен кӗпине хывса илчӗҫ, аллисене унӑнне ҫавӑрса ҫыхнӑ, урайне ҫапса ӳкерчӗҫ.До крови закусив губу, Женя смотрела, как сорвали с него белье, как, связанного, кинули на пол.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Смирька васкаса йӗлтӗрӗсене хывса чалӑш хыр ҫине хӑпарса кайрӗ.Смирька поспешно стряхнул с ног лыжи и полез на отлогий ствол сосны.
Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.
Катя тужуркине хывса ӑҫта хурас-ши тесе пӑхкаласа илчӗ.Катя стащила с себя тужурку и смотрела, куда бы положить ее.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Ватӑ ҫынна ҫамрӑклатса комсомолец тума юрамасть пулсан та, тархасшӑн пӗлтерӗр, ҫулсене тытса чарма юрамасть-и манӑн, терӗм, авланасси-тӑвасси ҫук ӗнтӗ, — вӑл хӑй ҫумӗнче ларакан пысӑк та самӑр карчӑк ҫине куҫ хывса илчӗ, — ҫук!
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
— Вӑрласса вӑрламӗҫ те, унта хывса хӑвармасан та юратчӗ.— Украсть-то, может быть, не украдут, но и снимать там не к чему было.
Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Тата манӑн калуш та пур, алӑкран кӗнӗ ҫӗрте хывса хутӑм.
Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
— Халь ӗнтӗ кунтӑкна ҫурӑм хыҫне ҫак, сӗрекӳне аллуна тыт, йӗлтӗрӳсене хывса пӑрах, — тетӗп ачана.— Теперь, — шепчу сынишке, — корзинку за спину, сачок в руки — и с лыж долой.
Йӑвари ӑсансем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.
Ҫу варринче ҫӗлӗкпе пӑчӑ ҫав — умне хывса хунӑ.Конечно, жарко посреди лета в шапке, вот он и снял её, положил перед собой.
Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.
Юрӗн ячӗ анчах, эпӗ ӑна, хӑрӑмлӑ чӗнтӗрпе витӗннӗскере, пач та тӗсӗнчен мар, сиввинчен ҫеҫ паллатӑп: пӗркунах чӑлхана хывса ҫарран пуса-пуса пӑхрӑм.
Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.
Вӗсенчен пурте хӑраса тӑраҫҫӗ, хирӗҫ пулакансем ҫӗлӗк хывса пуҫ таяҫҫӗ.А мальчишки из других деревень их побаиваются, стараются не попадаться на глаза.
Лешкас ачисем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.
Пӗчӗкҫӗ пӗвене шыв юхса туларахпа вӑл утсене ҫавӑтса пырса тӑраниччен шӑварчӗ те, йӗвенсене хывса илсе, каллех симӗс курӑк ҫине ячӗ.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий, йӗнерсене хывса, утсене курӑк ҫине тӑлласа ячӗ те йӗнерсемпе хӗҫпӑшалне тӗм айне хучӗ.Григорий расседлал коней, стреножил их, положил под куст седла и оружие.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӗсем харкашса-тавлашса тӑнӑ хушӑра лешсем обоз тачанки патӗнче ҫамрӑк еврейӑн тӗрленӗ кӗпипе шалпар йӗм пӗҫҫиллӗ пустав шӑлаварне хывса илчӗҫ.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Кошелева куҫ хӗссе илсе, Фомин пӑрӑнса тӑчӗ, Кошелевӗ ним тавлашмасӑр винтовкине хывса тытрӗ.Коротко мигнув Кошелеву, Фомин отвернулся, а Кошелев, не прекословя, сорвал с плеча винтовку.
XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Старик куҫҫульпе йӑлӑнса тархасланине итлемерӗҫ, хӑйсемех вӗсем пичев пӑявӗсене салтрӗҫ, утсем ҫинчи кутлӑхсемпе хӑмӑтсене хывса, йӑпӑр-япӑр йӗнерлесе хучӗҫ.
XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пиллӗкӗшӗ те лашисене юртӑ ҫине куҫарчӗҫ, пынӑ ҫӗртех йӗнерсем ҫинчен сиксе, винтовкисене хывса тытрӗҫ.Все пятеро свели лошадей на рысь, на ходу спешились и сняли винтовки.
XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Майӗпен ухтартӑмӑр ҫакна, унтан урисемпе аллисенчен тытса ҫыран хӗррине ҫӗклесе кайрӑмӑр, аттине, френчӗпе кӗрӗк пиншакне хывса илтӗмӗр — вара шӑмпӑрт! кӑна шыва.
XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӗсем, ним чӗнмесӗр йӗнерӗсене хывса, тӑватӑ лашана пӗр ҫирӗкрен кӑкарчӗҫ те, йӗнерсене ҫӗклесе, чӑтлӑхрах вырӑнсемпе кашкӑрсем пек умлӑн-хыҫлӑн, пӗр йӗрпе, Дон еннелле утрӗҫ.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Лашасене кӑкарӑр, йӗнерӗсене хывса илӗр те — вӗҫтере панӑ, атту пире кунта та килсе тытма пултараҫҫӗ.Привязывайте лошадей, расседлывайте их и — ходу, а то нас и тут сумеют забрать.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.