Шырав
Шырав ĕçĕ:
Пусма тӑрӑх вӗсем иккӗмӗш хута хӑпарчӗҫ.
XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Несихва аккӑшӗ валли — пусма кӗпелӗх те пасар чӑлхи тата хӗл сиввисенче ҫыхса ҫӳремелли хапха пек сарлака ҫемҫе ҫӑм тутӑр.
XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ӗҫчен пир-авӑрҫӑ хӑй аллипе тӗртсе тунӑ пусма тӑрӑхӗ ҫине кайса ӳкиччен тапаҫланать, паттӑр пулма ӗмӗтленнӗ йӑтмарҫӑ кӑвапи тӑпӑлса тухиччен хӑй ҫӗклемне йӑтать.
IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Клавти ҫирӗмелле ҫитнӗ хӗр, пусма фабрикинче ӗҫсем мӗнле пыни ҫинчен каласа пачӗ.Клавди, девушк двадцати лет, рассказала, что делается на ее фабрике.
IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ҫынсем ҫурт хӗрринчи хӑма сарнӑ вырӑнпа утаҫҫӗ, Тимрук та ҫав хӑма пусма тӑрӑх утать.Люди идут по доскам, что проложены вдоль домов; Тимрук тоже шагает за ними.
VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Сӑне-пичӗ те улшӑннӑ пек: ҫӳҫне шакла кастарнӑран-и, ҫине ҫӗнӗ пусма кӗпе тӑхӑннӑран-и, кирек мӗн каласан та, иртнӗ кунсенчи пек курӑнмасть Ильяс.
VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Шерккей шлепкине хул хушшине хӗстерчӗ, виҫӗ картлашкаллӑ лутра пусма тӑрӑх тӑп-тӑп пускаласа ҫӳле хӑпарчӗ.Шерккей, зажав шляпу под мышкой, легко взбежал по невысокому крылечку.
V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Пӳртне алӑкран кӗрес ҫӗрте малтанхи пусма вырӑнне мӑкланса кивелнӗ валашка вырттарнӑ, иккӗмӗш пусма вырӑнне — вутӑ вакламалли каска пуканӗ.
III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Пусма ҫинче е алӑкра, иртме тӑвӑр ҫӗрте йӗрке тӑрӑх камӑн малтан иртмелле, ҫавсене ирттермелле.
Урамра // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Васкаман чухне темиҫе картлаҫ урлӑ ярса пусма тӑрӑшмалла мар.Без крайней необходимости не перескакивают через несколько лестничных ступенек сразу.
2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Арҫын хыҫалта пырса асӑрхамасӑр кӗпе арки ҫине пусма пултарнӑ.Так как мужчина нес подсвечник, и на платье можно было легко наступить.
Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Куҫлӑх тӑхӑннӑ ҫамрӑк учительница, ачасем ан шавлаччӑр, пусма ҫине ан тӑччӑр, чӳречерен пуҫа чиксе ан пӑхчӑр тесе, хытӑ асӑрхаса пырать.
Июнӗн ҫирӗм иккӗмӗшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Часах пусма ҫинче асӑрханса утнӑ сасӑсем илтӗнчӗҫ.
Бал // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
— Шухӑшла-ха ӗнтӗ, — кирлӗ пек алӑ пусма та пӗлмест! — тетчӗ Зоя.— Подумай, даже подписать свое имя как следует не умеет! — говорила Зоя.
Старопетровския проездри ҫурт // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Ыйхӑ пусма пуҫласан сивӗ шывпа питне ҫӑвать те татах сӗтел хушшине ларать.Если ее одолевает сон, она ополаскивает лицо холодной водой и снова садится к столу.
Химипе «отлично» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Эсӗ ҫын мар, эсӗ ҫын кӗлетки кӑна, — терӗ вӑл пусма ҫине чупса тухнӑ хыҫҫӑн.Ты не человек, ты людишка, — выбежав на крыльцо, сказала Зоя.
Вера Сергеевна // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
…Халь ӗнтӗ каҫсерен киле таврӑннӑ чух, пусма тӑрӑх хӑпарнӑ вӑхӑтра час-часах ачасем юрласа ларнине илтетӗп.… Теперь, возвращаясь вечерами домой, я нередко еще на лестнице слышала — поют мои ребята.
Малтанхи ӗҫ укҫи // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Пусма тӑрӑх хӑпаракан палланӑ ура сасси илтӗнсен ҫеҫ чун килсе кӗретчӗ.
«Овод» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Эпир сарлака пусма тӑрӑх антӑмӑр та аптранипе чарӑнса тӑтӑмӑр, малалла пирӗн куҫ умне ҫав тери тӗлӗнмелле япала тухса тӑчӗ.
Тӗлӗнмелле ҫулҫӳрев // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Ниҫта ура пусма вырӑн ҫуккипе пӗтӗм Мускав ҫынни ҫакӑнта пуҫтарӑннӑ пек туйӑнчӗ.Казалось, сюда сошлись все москвичи: на тротуарах негде было ступить.
«Челюскин!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.