Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ачасем вӗсем патӗнчен витресемпе ҫеҫ ҫӑл патне иртсе кайма пултараҫҫӗ, вара шыв ӑснӑ май юлташӗсемпе пӗр икӗ сӑмах каласса илеҫҫӗ, анчах та нумайлӑха кайма хӑрушӑ.

Мальчики могли пройти мимо них с ведрами к колодцу и там, вытаскивая воду, двумя-тремя словами перекинуться с товарищами; но уходить надолго было опасно.

33 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Виҫҫӗмӗш класа ҫитсен, пире пионера илеҫҫӗ, — хӑй ҫавӑнтах хаш сывласа ячӗ.

— В пионеры нас с третьего класса принимать будут, — и вздохнул.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Ҫук, илеҫҫӗ, илеҫҫӗ, — хӑйӗннех печӗ Саша.

— Нет, примут, примут, — упрямо твердил Саша, не желая уступать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Сакӑр ҫул тултарнисене ҫеҫ илеҫҫӗ.

— С восьми лет принимают.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ку вӑл: ан кулян, илеҫҫӗ акӑ, тенине пӗлтерчӗ пулмалла.

Очевидно, это означало: не беспокойся, примут.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Илеҫҫӗ, ывӑлӑм.

— Примут, сынок.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Пирӗн Василь те, — аса илеҫҫӗ ачасем.

— И Василь наш, — вспоминали дети.

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Пирӗнтен те илеҫҫӗ! — тет ачасенчен хӑшӗ те пулин — Пирӗн аттене те таҫта илсе кайрӗҫ…

— И у нас берут! — вставлял какой-нибудь малыш — А батька нашего увели…

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Фашистсем — пирӗн тӑшмансем, вӗсем пирӗн ҫӗре ҫавӑрса илчӗҫ, пирӗнне вӗсем пӗтӗмпех илеҫҫӗ… — ӑнлантарать Саша.

— Фашисты — наши враги, они заняли нашу землю, они у нас все берут… — объяснял Саша.

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шыв ҫийӗн хӑмӑшсем ҫӳҫенчӗклӗн тайӑла-тайӑла илеҫҫӗ:

Качаются над водой строгие камыши:

24 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Фашистсем персе ҫитеҫҫӗ те санран лашуна туртса илеҫҫӗ.

Налетят фашисты — отнимут у тебя коня.

24 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Нӳрлӗ ҫӗр ҫинчен мӗн пӗчӗкрен пӗлекен тутлӑ шӑршӑ ҫӗкленчӗ, шыв хӗрринчи курӑксем тайӑла-тайӑла илеҫҫӗ, хӑмӑшсем малтанах асӑрхаттарнӑ пек чӑштӑртатаҫҫӗ:

Поднимались от влажной земли родные, знакомые запахи, склонялись над Генкой прибрежные травы, и предостерегающе шуршали высокие камыши:

24 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ун куҫӗсенче куҫҫулӗ пек ылтӑн хӗлхемсем ялкӑша-ялкӑша илеҫҫӗ.

Вспыхивали в них, как слезы, золотые искорки.

24 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тахӑшне хытӑ хӗнеҫҫӗ пулас, пурлӑхне туртса илеҫҫӗ, пӳртӗнчен кӑларса ывӑтаҫҫӗ.

Кого-то тяжко били, отнимали добро, выбрасывали из хаты.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Карчӑксем сӑхсӑха-сӑхсӑха илеҫҫӗ, ҫамрӑк хӗрарӑмсем ачасене пӳрте хӑвала-хӑвала кӗртеҫҫӗ, пуҫтарӑнса тӑнӑ мучисем шӑппӑн шӑкӑлтатса калаҫаҫҫӗ.

Старухи крестились, молодицы загоняли в хаты ребятишек, деды, собравшись в кучу, вполголоса беседовали о событиях.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Трубачевпа Игнат Тарасюк тем тӗрлӗ заданисем те илеҫҫӗ.

Трубачев и Тарасюк Игнат берут всякие задания.

21 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ачасем, аллисене сулса, мӑкӑртатса кӑна илеҫҫӗ.

Ребята недовольно отмахивались, сонно мычали.

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ытти ачасем те ҫывӑрнӑ чухне ури-аллисене тӑсса карӑнса илеҫҫӗ.

Ребята тоже кряхтели во сне, вытягивая то руку, то ногу.

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӑрусем ҫул ҫинчен айккинелле чупа-чупа тухаҫҫӗ, ачасем чӑпӑрккисене шартлаттараҫҫӗ, ӗнесене хӑвалакан стариксем кӑшкӑра-кӑшкӑра илеҫҫӗ, сыснасем нӑриклетеҫҫӗ, ӗнесем мӗкӗреҫҫӗ.

Телята разбегались по сторонам, подростки звонко щелкали бичами, старики сурово покрикивали на скотину, хрюкали свиньи, встревоженно мычали коровы.

12 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫамрӑк ӑвӑссем карӑннӑ пек ерипен лӑстӑртатса илеҫҫӗ, шӗшкӗ ҫулҫисем ҫутӑ сывлӑм тумламӗсене ыйхӑллӑн ҫӗрелле тӑкаҫҫӗ.

Тихо потягивались молодые осинки, мягкие листья орешника дремотно стряхивали на землю светлые капли росы.

10 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.