Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алли сăмах пирĕн базăра пур.
алли (тĕпĕ: алли) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кам алли хӑпарнӑ, вӑл е коммунист, е доброволец.

Следовательно, кто окажется с мозолями, тот или доброволец или коммунист.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Камӑн алли халь ҫеҫ хӑпарнӑ, ун пеккисене пурне те пере-пере пӑрахатпӑр!

Кто между ними окажется со свежими мозолями на руках, тех мы всех и расстреляем.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хӑма хӗррисенчен тытса алли ҫине ҫакӑнчӗ те, аялалла сикрӗ.

Ухватился руками за его края и прыгнул вниз…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хӗрарӑм алли Михеев аллине хыттӑн чӑмӑртарӗ те унӑн аллинчен шуса тухрӗ.

Михеев ощутил крепкое рукопожатие, потом рука спутницы выскользнула из его руки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хӗрарӑмӑн пӗчӗк-ҫеҫ алли унӑн аллинчен хытӑ ҫавӑрса тытрӗ те хӑй хыҫӗнчен тӗттӗмелле сӗтӗрсе кайрӗ.

Маленькая женская рука крепко схватила его руку и быстро повлекла за собой во мраке.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ӑна вӗтӗ, нервӑллӑ почеркпа хӗрарӑм алли ҫырнӑ:

Она была написана мелким нервным женским почерком.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Анчах ӑна вӑрманта суранланнӑ алли хытӑ асаплантарать.

Сильно мучила его пораненная в лесу рука.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Унӑн суранлӑ алли чӑтма ҫук ыратать мӗн.

У него нестерпимо болела раненая рука.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ним иккӗленмелли те ҫук: ӑна та, куна та унӑн алли тунӑ.

Нет сомнения, и то и другое — дело его рук.

ХСVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хам пӑртак лӑплансан, ман пуҫа пӗр шухӑш кӑна килчӗ: ку команчасен алли тунӑ ӗҫ пулӗ, терӗм.

Когда же я немного успокоился, мне пришло в голову, что это было делом рук команчей.

ХСIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анчах сасартӑк Кассий Кольхаунӑн алли каялла туртӑнать.

Но вдруг Кассий Кольхаун отдергивает руку.

ХСII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫырассине хӗрарӑм алли ҫырнӑ, — тенӗ вӑл татах, каллех хут татӑккине тӗллесе пӑхса.

Надпись сделана женской рукой, — продолжал он, снова всматриваясь в бумажку.

LХХVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Алли пӗҫертсе ыратса кайнипе индеец лассона пӑрахса, нимне пӗлмесӗр йӗри-тавра пӑхса илет.

Жгучая боль в руке заставляет индейца выронить лассо и в недоумении оглянуться вокруг.

LXVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хуҫи чӗнсенех, хурчӑки унӑн алли ҫине вӗҫсе пырса ларнӑ.

Сокол привык к хозяину и ходил на руку, когда его кликали.

Хурчӑкапа автан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӳшше васкаса кӗрсе кайса, Фелим унтан томагавк тытса тухнӑ та ним иккӗленсе тӑмасӑр малалла утнӑ, анчах сасартӑк чарӑнса тӑнӑ — хӗрарӑм алли унӑн тӑнлавӗ патнех револьвер илсе пынӑ.

Поспешно войдя в хижину, Фелим вышел оттуда, вооруженный томагавком, и решительным шагом двинулся вперед, но вдруг остановился: женская ручка поднесла револьвер прямо к его виску.

LVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсен алли ун патне ҫитнӗ пек туйӑнать!

Похоже, что они до нее добрались!

LI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫав сӑмахсене йӑл кулса каласа, хӗр хӑй лассоне йӗнер пуҫӗ ҫинчен илчӗ те, хӑй искусствине кӑтартма шутланӑ пек, ӑна алли ҫине чӑркама пуҫларӗ.

С улыбкой произнося эти слова, девушка сняла лассо с седельной луки и стала наматывать его на руку, как бы намереваясь демонстрировать свое искусство.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эль-Койот хӑравҫӑ пулнӑ пулин те, ун куҫӗнче сивӗ кӑмӑлпа хаярлӑх палӑрчӗ, алли ӗнтӗ кинжал авринчен ярса тытрӗ.

Несмотря на свойственную Эль-Койоту трусость, взгляд его выражал холодную и жестокую решимость, а рука уже взялась за рукоятку кинжала.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ку «ҫутҫанталӑк выляса хӑтланни» пулнӑ-ши е аллейӑна этем алли лартса тухнӑ-ши?

Была ли это случайная «игра природы» или же аллея была искусственно насажена рукой человека?

XXXIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Чирлӗ ҫынӑн шуралса кайнӑ сӑн-питне тата аманнӑ алли ҫакӑнса тӑнине курсан, хӗрхеннипе кӑшкӑрса яни те пулман вӑл, — ӑше вӑрканипе йӑнӑшса илни пулнӑ вӑл.

Это не был и крик жалости при виде болезненной бледности его лица и беспомощно висевшей раненой руки, — это был стон наболевшего сердца.

XXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех