Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫавӑн (тĕпĕ: ҫав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Мӗнле пултаратӑп, ҫавӑн пек ӗҫлетӗп те.
«Кто как умеет, так и мелет…»

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак йытӑ вӗрнине те таҫта илтнӗ пек пулчӗ, элле ӑна ҫавӑн пек туйӑнчӗ кӑна-ши.
Этот лай был ему как будто знаком, или, может быть, так ему показалось.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бойчо чиркӳре мана хӑех ҫавӑн пек сӑмах сарма хушрӗ, мӑнастирте пытаннӑ тесе кала терӗ.
Бойчо в церкви сам попросил меня пустить слух, что он скрылся в монастыре.

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Суккӑр ыттисем пулӑшмасӑрах ӑна тупрӗ, — курман ҫынсен асамлӑ хӑвачӗ ҫавӑн пек пулать ҫав.
Слепой нашел его без посторонней помощи, — такова уж чудесная сила инстинкта у тех, кто лишен зрения.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑн пек хыткан та вӑйсӑр суккӑр ҫын ӑҫтан-ха Огнянов тӑракан алтарь патнелле иртейтӗр.
Мог ли он, хилый и немощный, проложить себе дорогу к самому алтарю, у которого сидел Огнянов?

— Ҫакна кӑна пӗлтер: пӗтӗмпе уҫнӑ, те; жандармсем чиркӳри кашни алӑк патӗнче те тухасса кӗтсе тӑраҫҫӗ, те; мӗнле ҫӑлӑнма пултаран, ҫавӑн пӗк хӑтӑлса тух, те, — пӗлтерчӗ тухтӑр, унтан салхуллӑн ҫапла хушса хучӗ:
— Скажи ему только: «Все открыто; полиция охраняет выходы из церкви; спасайся как можешь!» — ответил доктор, потом добавил мрачно:

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл ҫавӑн ҫинчен нимӗн те пӗлмест.
А он ничего не подозревает.

Шӑпи ҫавӑн пек хушнӑ.
По воле рока.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫавӑн пек йӗксӗк Милкӑна памастӑп хам ывӑлӑма… — вара вӑл хӑйне хирӗҫ тӑракансене хурчӑка пек тапӑнма пӑхрӗ.
— Не отдам я своего сына такой дряни и мерзавке!.. — И, как коршун, бросалась на тех, кто ей противоречил.

— Калӑр-ха мана, — терӗ вӑл малалла, — мӗне пӗлтереҫҫӗ ҫак янӑравлӑ сӑмахсем: таса хӗр тетпӗр, мӑшӑр тетпӗр, арлӑ-арӑмсем тӳрӗ пурӑнмалла тетпӗр, амӑшӗн хӑйӗн таса тивӗҫӗсем пур имӗш — тата ытти ҫавӑн йышши пулман-килмене калакан сӑмахсем мӗне пӗлтереҫҫӗ?
— Скажите мне, — продолжал он, — что значат все эти громкие слова: целомудрие, брак, супружеская верность, святые материнские обязанности и другие подобные нелепости?

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑн тек «илӗртмӗш» ҫын хӑйсемпе юнашарах пурӑннине вӗсем чӑтма пултарайман, — мӗн тесен те ӗнтӗ усал сӑмах утпа ҫӳрет.
Им было не по нутру, что под боком у них такой соблазн, — ведь дурные примеры заразительны.

Хӑнасене ҫавӑн пек йышӑнчӗ хӗрсе кайнӑ Ставри пуп, эрехне сыпмашкӑн ҫӗклентерсе те хӗтӗртсе тӑчӗ вӑл, черккисем вара чӑнкӑртатаҫҫӗ те, чӑнклатаҫҫӗ те, ҫӳлте ҫиҫсе-йӑлкӑшса та илеҫҫӗ, кадриль ташлаҫҫӗ тейӗн ҫав.
Так потчевал развеселившийся поп Ставри своих гостей, то утоляя, то возбуждая их жажду, а стаканы звенели, скрещивались, мелькали в воздухе, и казалось, будто они танцуют кадриль.

Сехре хӑпассине хисепе хуман ҫынсем ӗмӗр ҫавӑн пек пулаҫҫӗ.
Так всегда бывает с тем, для кого опасность и риск стали родной стихией.

Килӗшмест мана ҫавӑн пек хӑтланни.
Все это начинает меня бесить.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бойчо Огнянов вӑл вӑрттӑн хушамат та пулма пултарать, тесе шухӑшларӗ вӑл, эппин, ҫавӑн пек хушамата сӑлтавсӑрах та йышӑнман пуль-ха, тен, ют ятпах пытанса пурӑнать пуль.
Судя по всему, под именем Бойчо Огнянов скрывается кто-то другой, и скрываться у него есть причины.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бей хӑй умӗнчех, пуҫлӑх умӗнчех, Огнянов ҫавӑн пек чӑрсӑрланса революци юррине юрласса шухӑша та илмен, ҫавӑнпа вӑл Стефчова ним чухлӗ те шанмарӗ.
Бей не мог допустить, чтобы Огнянов решился петь революционную песню в присутствии начальства, и потому не поверил Стефчову.

Мунчо ӑна ҫавӑн пек темиҫе хут та тӑва-тӑва кӑтартсаччӗ.
Хотя Мунчо не впервые делал ему такие знаки.

Ҫавӑн чух никам та кулакан пулмӗ, хӑй те кулас ҫук, тесе шансах тӑратӑп, — вӑл тем пек лӑпкӑн калама тӑрӑшрӗ.
— Он может быть уверен, что на этот раз никто не будет смеяться — и меньше всего он сам.

Халь атьсем те ҫавӑн ҫинчен кӑна калаҫаҫҫӗ.
дети только о ней и говорят.

— Чим-ха, Марко, енчен турӑ хӑй ҫавӑн пек хушнӑ пулсан? — ыйтрӗ Ставри пуп.
— Но позволь, Марко, а если так повелел сам бог? — заметил мои Ставри.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика