Шырав
Шырав ĕçĕ:
Аш валли пуснӑ выльӑх-чӗрлӗхсем, вӗҫен кайӑксем мӗн ҫисе ӳснӗ? —
Ӑшӑ — хӗвелте // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Ҫав вӑхӑтра ҫынсем ирхи апат ҫисе ларнӑ столовӑй алӑкӗнче негр курӑнса кайнӑ.В это время на пороге столовой, где все сидели за завтраком, появился негр.
XXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Ир ирех, плантаторӑн ҫемйи ирхи апат ҫисе ларнӑ хушӑра, фортран килнӗ юланут Пойндекстера пӗр темле пакет панӑ.
XXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Чирленӗ вӑхӑтра тутлӑ ҫисе пӑхас килет, гостиницӑра тутлӑ япала таврашне тупма пулас ҫук пулӗ.Во время болезни хочется полакомиться, а вряд ли в гостинице можно достать что-нибудь вкусное.
XXV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
— Эпӗ вӗсем ӑҫта ҫисе ҫӳреме юратнине пӗлетӗп.
ХIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Вӑл ҫав тери лайӑх, ӑна тӳрех тытса ҫисе ярас килет, чӑннипе каласан ӗнтӗ, вӑл хӑй кама та пулин ҫисе ан ятӑрччӗ.Она так хороша, что ее хочется прямо съесть, а на самом деле смотри, как бы она сама кого не съела.
VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Эсӗ унта пӑр-так ҫисе мӑнтӑрлансан, начарах пулас ҫукчӗ.
V сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Пурте ҫисе тӑрансан, хӑнасем сӗтел хӳшшинчен тухса асаннене тав турӗҫ те тухса кайрӗҫ.Когда все наелись, вылезли из-за столов, поблагодарили бабушку и ушли.
Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Апат ҫисе ларнӑ чух ашшӗ каланӑ: «Ачасем, хӑшӗ те пулин сиртен пӗр сливине ҫимен-и?» — тенӗ.За обедом отец и говорит: «А что, дети, не съел ли кто-нибудь одну сливу?»
Слива шӑмми // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Сливӑран тутлӑ шӑршӑ кӗнӗ, ҫавӑнпа Иванӑн ӑна темӗн пек ҫисе пӑхасси килнӗ.
Слива шӑмми // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Иван унччен слива ҫисе курман-мӗн.
Слива шӑмми // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Бенедикт пичче те ҫирӗ ӑна — чӑн та, ассӑн сывларӗ ӗнтӗ, ҫапах сахал мар саранча ҫисе ячӗ.Даже кузен Бенедикт ел ее — правда, он вздыхал, но все же съел немало саранчи.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Антилопӑсем, ытти курӑк ҫисе пурӑнакан чӗрчунсем кунта апат тупайман пулӗччӗҫ, вӗсемпе пӗрле ытти тискер кайӑксем те ҫухалчӗҫ.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ку вӑл слон кӗтӗвӗ, темиҫе ҫӗр слон, кӑнтӑрла курӑксен чӗлкӗмлӗ тунисене ҫисе тӑранса, ҫывӑрма выртиччен шыв ӗҫме юханшыв хӗрне аннӑ.
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ҫакна каланӑ чухне хӑйне аран-аран лӑпкӑн тытма пултарнӑ Негоро, ӑна ҫисе ярасшӑн пулнӑ пек, Дик Сэнд патнелле пӗшкӗнчӗ, ун сасартӑк тискерленнӗ пичӗ ҫамрӑк моряка халӗ перӗннӗпе пӗрех.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ӑна вӗсем, татӑк-татӑк вакласа, чӗрӗллех ҫисе ярӗҫ.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ҫаксем пурте пиҫсе ҫитсен, тӑм тивес ҫӗре тӑкӑна пуҫласан, хир сыснисем вӗсене ҫисе тем пек мӑнтӑрланса каяҫҫӗ.И когда все эти плоды поспеют и тронутся морозом,— кабаны отъедаются и жиреют.
Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Хир чӑххисем ҫурӑм-пуҫпе ҫисе ҫӳренӗ ҫӗре йытӑ шӑршласа шыраса тупать те вӗсене йӗрлеме тытӑнать.Собака чутьем услышит, где на заре ходили и кормились фазаны, и станет разбирать их следы.
Хир чӑххисем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Ҫурӑм-пуҫпе хир чӑххисем уҫланкӑсенче ҫисе ҫӳреҫҫӗ: хӑш чухне чӗпӗ амӑшӗ чӗпписемпе ҫисе ҫӳрет, хӑш чухне автанӗпе чӑххи ҫӳреҫҫӗ, хӑш чухне тата темиҫе автан пӗрле ҫисе ҫӳреҫҫӗ.
Хир чӑххисем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Ку таранчченех ҫын ҫиекен йӑхсенче ҫын шӑлӗ те укҫа вырӑнӗнче — ярмаркӑра ҫын шӑлӗсенчен тунӑ шӑрҫа ярӑмне мӗнле те пулин туземец мӑйӗ ҫинче курма пулать, — ку ҫынни ҫав шӑлсен хуҫисене, тен, хӑех ҫисе янӑ пуль, — анчах юлашки ҫулсенче кун пек укҫапа усӑ курма пӑраха пуҫларӗҫ.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.