Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Вот, Борис, — терӗ Шебалов, — эсӗ мана пӗр хут суйрӑн, эпӗ сана тепӗр хут ӗненсе, эсӗ ҫамрӑк пирки ҫеҫ Федяпа пӗрле суда памасӑр хӑварма пултарӑп.
ХIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.
Вӑл чӑн-чӑнах, тӳрех ӗненсе лартрӗ, мӗншӗн тесен усал сунакан мӗн пур япалана, тӗлӗнтермӗше иккӗленмесӗр ӗненет.Он по-настоящему, сразу испугался, потому что искренне верил во все чудеса зловредного характера.
V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 350–355 с.
Юратупа ҫамрӑклӑхра тивӗҫлӗ хӑрушлӑхпа ӑшталанса Сериз г-жа хӑйӗн юм ӗҫне ӗненсе лартрӗ те — акӑ виҫ ҫӗр вун пиллӗкмӗш страницӑна юмлать ӗнтӗ; ҫак страницӑна ҫавӑрса хурсан — хуплашка ҫинче сасартӑк кӑранташпа ҫырнине курчӗ:
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 293–301 с.
Хӑйӗн чӑваш халӑхне панӑ Халалӗнче вӑл ҫапла ҫырнӑ: «Турра ӗненсе пурӑнасси калама ҫук пысӑк япала – пуринчен ытла эсир ҫавна хытӑ тытса тӑрӑр. Ӗненӳ этемӗн ӑсне, кӑмӑлне ҫунатлӑлантарса ҫамӑллатать, чун пурнӑҫне канӑҫлӑх парать, лӑплантарать; инкек-синкек, хуйхӑ курнӑ вӑхӑтра чуна хӑват парать; ӗҫсем ӑнса телейлӗ пурӑннӑ чух ӗненӳ чуна тасатать, ӑна ҫутатса тӑрать».
Михаил Игнатьев Мӑнкун ячӗпе саламлани (2017) // Михаил Игнатьев. https://cap.ru/news/2017/04/16/news-3543652
Пулсах ҫитеймен сценӑсем тӗлӗшпе уйланӑвне сирсе ывӑтса, ӑнӑҫӑва ӗненсе тата хӑйӗн шанчӑкӗн вӑйӗ ҫухалмасса ҫеҫ шанса — Галеран хӑна ҫуртне кайрӗ, унта пысӑк номер йышӑнчӗ.
IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
Консуэло унпа юнашар юрату вӑйне ҫирӗп ӗненсе утать, хӑйне тӗсекенсене тата саламсене пурне те ӑшӑ кулӑпа хуравлать.С глубокой верой в силу любви шла с ним Консуэло, улыбаясь всем взглядам и поздравлениям.
V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
Вӑхӑт-вӑхӑтӑн, чӑтлӑхра йывӑҫӑн тӗлӗнмелле авӑнчӑкне е акӑш-макӑш тарӑн тип вара курсан — вӑл вӗсене ас тӑвать пек, вӗсем пирки шухӑшлать: тертленсе, иккӗленсе, ӗненсе, ӗненӗвӗпе ҫулӑмланса, каллех иккӗленсе.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.
Вӑл чӑннипех ӗненсе калани шуранка сӑн-питсен чалӑш куллисене шӑлса тасатрӗ.Искренний его тон смыл расцветающие на бледных лицах кривые улыбки.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.
Хӗрарӑмсен павра сӑмахне тата ӗҫсӗр пӑлахайсен сӳпӗлтетӗвне, ют ҫын ӗҫне сӑмсине чикекенсене ӗненсе эсир паян мана йӗрлетӗр, эпӗ кимӗ патне килнине куртӑр.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.
Тепӗр самант, манӑн сӑн-питри ачаш тепӗр хускану — Хонс эпӗ нимӗн те сисменнине ӗненсе лартрӗ.Еще мгновение, еще ласковая гримаса с моей стороны, и он уверовал в мое неведение.
IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.
— Ӑна тӗкӗнмест, — ҫирӗп ӗненсе чӗнчӗ вӑл.
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.
Кароль тӳрех ӗненекенсен йышӗнчен мар, анчах, ҫийӗнчех ӗненме хӑнӑхман ытти ҫыннӑн тӳрлетме ҫук йӑлипе, пӗрре ӗненсе лартсан ҫакна сурчӑк сирпӗте-сирпӗте ҫирӗплетме хатӗр.
Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.
— А-а! — ӗненсе лартса тӑсрӗ Элда.
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.
Тӳсмелле мар пӗчченлӗхе пула-и тен, вӑл арӑмне шухӑшласа кӑларнӑ та — хӑйӗн фантазине хӑй те ӗненсе лартнӑ.Возможно, что, будучи нестерпимо одинок, он, выдумав жену, сам поверил в свою фантазию.
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.
Том ҫамрӑк хӗрарӑма аллинчен ярса тытрӗ, ашшӗне ӗненсе — пулас амӑшне пысӑк сенкер куҫӗсенчен тинкерчӗ.Он ухватился за ее руку и, веря отцу, посмотрел в ее синие большие глаза.
Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.
Ҫав ҫамрӑк ҫын хӑй савакан хӗрарӑм ӑна юратнипе ухмаха тухнине чӑннипех ӗненсе лартнӑ та — кассӑна ҫӗмӗрсе кӗнӗ, укҫине ҫавна — этем сӑнарӗллӗ шуйттана — тыттарнӑ.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Калюк мана питӗ тӗрӗс ӗҫ хушнине ҫав самантра пушшех ҫирӗп ӗненсе ҫитрӗм эпӗ.
3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Кайран тата — калама намӑс! — халӑх нушине тӗн пулӑшнипе чакармашкӑн май килессе ӗненсе пӑрахрӑм.
1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Ыттисене кура, Телегин та сӗнкме тытӑнам пек турӗ, ҫапах, хӑйшӗн нимӗнле хӑрушлӑх ҫуккине ӗненсе ҫитсен те, куҫ айӗн сӑнама пӑрахмарӗ.
2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Халь ӗнтӗ Телегин хӑй Калюк эшкерне лекнине чӑннипех ӗненсе ҫитрӗ.
2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.