Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫырантан (тĕпĕ: ҫыран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫырантан ҫырана сарлака сарӑ йӗр тӑсӑлнӑ.

От берега до берега протянулась широкая желтая полоса.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ҫырантан аяккарахра шыв яланах улшӑнать.

Подальше от берега вода все время движется.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ҫырантан инҫетре ӗҫлекен Умарӑн рабочийӗсем катаран шур хут ҫинчи хура саспаллисем пек курӑнаҫҫӗ.

Вдалеке от берега виднелись на льду рабочие Умары — как темные буковки на сером листе бумаги.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Тракторист Батманова ҫырантан икӗ километрта, халӑх хушшинче, шыраса тупрӗ.

Тракторист нашел Батманова в двух километрах от берега, среди толпы людей.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫырантан пӑр татӑлса кайсан?

— А лед оторвется от берегов?

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Кунти ватӑ ҫынсен сӑмахӗсем тӑрӑх ҫак кунсенче проливри пӑр ҫырантан уйрӑлса каять тесе Беридзе асӑрхаттарни ӑна шиклентернӗ.

Его обеспокоило предупреждение Беридзе, будто в эти дни, если верить старожилам, лед в проливе отрывается от берегов.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Унтан нефтепровод туни ҫинчен, трассӑна сылтӑм ҫырантан сулахай ҫыран ҫине куҫарни ҫинчен каласа пачӗ.

Потом начал рассказывать о стройке нефтепровода, о том, что трасса перенесена с правого берега на левый.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Инженерсем, кӑшт кайсан, грузовиксем ҫӳресе якатнӑ ҫул ҫырантан аяккалла пӑрӑннине асӑрхарӗҫ те ҫав ҫул еннелле утрӗҫ.

Пройдя еще немного, инженеры заметили уходившую от реки укатанную грузовиками дорогу и свернули к ней.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Алексей, вӑл каланине итлесе пӗтермесӗрех, сасартӑк пӗшкӗнчӗ те, аллисене сарса, чӑнкӑ ҫырантан аялалла ыткӑнчӗ.

Алексей, не дослушав его, вдруг нагнулся и, раскинув руки, ринулся вниз с обрыва.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Акӑ главный инженер кӗтмен ҫӗртен типӗ вырӑнти мӗнпур трассӑна тенӗ пекех сылтӑм ҫырантан сулахай ҫырана куҫарма хушнӑ…

Но вот главный инженер неожиданно предложил почти на всем материковом участке трассы изменить ее направление, перенести с правого берега на левый…

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Трасса ҫыранӗн сылтӑм хӗррипе, хӑшпӗр ҫӗрте ҫеҫ ҫырантан пӑрӑнкаласа иртет.

Она проходила по правому берегу реки, лишь в отдельных местах немного отступая от нее.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫак туйӑм, ҫак ӗмӗт кашнинчех пулнӑ: акӑ Павловски набережнӑйра — сарнӑ чул ҫинче — йывӑр аманнӑ салтак выртать, — хӑй таврашӗнче пилӗкҫӗр салтак йынӑшса-ахлатса выртать пулин те, вӑл ҫапах та турӑран ҫӑлӑнӑҫ ыйтать, ҫӑлӑнӑҫ памасан, вилӗмне часрах ярччӗ, тет; иртсе пыракан генерала ҫул парас тесе, мӗнпур вӑйне пухса халӑх хушшине хӗсӗнсе кӗнӗ ополченец та хӑтӑласси ҫинчен ҫеҫ шухӑшлать; кӗпер урлӑ йӗркеллӗн, пӗрне-пӗри хӗстермесӗр каҫса тӑма хушса тӑракан генерал хӑй те часрах каҫса кайса хӑтӑласси ҫинчен ҫеҫ ӗмӗтленет; васкаса пыракан батальонпа пӑтрашӑнса кайнӑ матрос та — хӗссе хунипе сывлаймиех пулнӑ матрос та — ҫӑлӑнасси ҫинчен ҫеҫ шухӑшлать; акӑ кӗпер патне пӗр аманнӑ офицера носилкӑпа тӑватӑ салтак йӑтса килеҫҫӗ, кӗпер умӗнче халӑхӗ ытла пӑтрашӑнса тӑнипе вӗсем чарӑнса тӑчӗҫ, вара аманнӑ офицера вӗсем Николаевски батарея умне ҫӗр ҫине вырттарчӗҫ, апла пулин те — офицерӗ те, салтакӗсем те хӑтӑласси ҫинчен ҫеҫ шухӑшлаҫҫӗ; пӗр тупӑ умӗнче 16 ҫул ӗҫленӗ артиллерист та ҫаплах шухӑшлать, начальниксем ӑна туппине бухта тӗпне яма хушнӑ, вара вӑл юлташӗсене чӗннӗ те чӑнкӑ ҫырантан туппине шывалла тӗртнӗ, ҫакна вара вӑл мӗншӗн апла тума хушнине ниепле те ӑнланса илеймест; карапсене аркантарса яма бомбӑсем хурса хӑварнӑ флот ҫыннисем те — карапӗсем патӗнчен баркас ҫине ларса васкавлӑн ишсе каякан флот ҫыннисем те, — хӑтӑласси ҫинчен ҫеҫ шухӑшлаҫҫӗ.

Это чувство было и у смертельно раненного солдата, лежащего между пятьюстами такими же ранеными на каменном полу Павловской набережной и просящего Бога о смерти, и у ополченца, из последних сил втиснувшегося в плотную толпу, чтобы дать дорогу верхом проезжающему генералу, и у генерала, твердо распоряжающегося переправой и удерживающего торопливость солдат, и у матроса, попавшего в движущийся батальон, до лишения дыхания сдавленного колеблющейся толпой, и у раненого офицера, которого на носилках несли четыре солдата и, остановленные спершимся народом, положили наземь у Николаевской батареи, и у артиллериста, 16 лет служившего при своем орудии и, по непонятному для него приказанию начальства, сталкивающего орудие с помощью товарищей с крутого берега в бухту, и у флотских, только что выбивших закладки в кораблях и, бойко гребя, на баркасах отплывающих от них.

27 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Мӗншӗн вӑл тулса ҫитсе ҫырантан юхса тухмасть-ши?

Отчего она не течет через край?

Тинӗсри шыв ӑҫта каять? // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Часах вӑл сулахай ҫырантан пӗр ҫӗр футра ҫеҫ пулчӗ.

Вскоре она уже была не далее как в ста футах от левого берега.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫынҫиенсем кимӗ хӳри патне ыткӑнчӗҫ те ӑна ҫырантан тӗртсе ячӗҫ.

Они намеревались переплыть реку.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Каламаллине пурне те каласан, Дик кимӗ ҫине ларчӗ те ҫырантан уйрӑлма хатӗрленчӗ.

Отдав все распоряжения, Дик уже сел в пирогу и собирался оттолкнуться от берега.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ку тӗтре марри хӗвелӗн пӗрремӗш пайӑркисем пӗлӗтре пӗр ҫырантан тепӗр ҫырана асамат кӗперӗ ывӑтсан паллӑ пулчӗ.

Но то был не туман — это сразу стало ясно, когда при первых же лучах солнца в облаке с одного берега на другой перекинулась великолепная радуга.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫавӑнпа вӑл ҫыран хӗррине ҫав тери кирлӗ самантсенче ҫеҫ тухрӗ, кашнинче Геркулеса, хӑрушлӑх ҫывхарнине сиссен, вӑл таврӑнасса кӗтмесӗрех ҫырантан уйрӑлса кайма сӑмах партарчӗ.

Поэтому он высаживался на сушу только в случаях крайней необходимости и всякий раз брал с Геркулеса слово, что при малейшей тревоге тот, не дожидаясь его возвращения, немедленно отчалит от берега.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑш-пӗр ҫӗрте лианӑсем ҫырантан ҫырана вуллисене тӑсса янӑ, ҫакӑнса тӑракан кӗпер туса хунӑ.

Кое-где лианы перекидывали с берега на берег свои стволы, образуя висячие мосты.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шыв шайӗ ҫак асар-писер вӑйлӑ ҫумӑртан ҫеҫ килмест — тен, ҫывӑхран юхса иртекен мӗнле те пулин юханшыв, ҫырантан тухса, айлӑм вырӑна ейӳ янӑ пулӗ.

Ведь подъем воды зависел не только от этого невероятного ливня — возможно, какая-нибудь из протекающих поблизости рек вышла из берегов и затопила котловину.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех