Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Аялта, сулахай енче, темле хула ҫутисем йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Внизу, слева заблестели огни какого-то города.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Аякра, поселокра, хӑй ҫутисем мӗлтлетни курӑннӑ.

Вдали чуть светились огоньки поселка.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Валеришӗн пурте: пӑрахут кустӑрмисем шавлани те, шыв ҫийӗнчи уҫӑ сывлӑш та, бакенсен ҫутисем те чӗришӗн питӗ ҫывӑх япаласем пулнӑн туйӑннӑ.

Валерию все было дорого: и шум пароходных колес, и приятная свежесть, которой несло от воды, и огни бакенов.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Унта-кунта чикаркӑ ҫутисем мӗлтлетеҫҫӗ.

Одинокими звездочками зажглись цыгарки-самокрутки.

Пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Тинӗселле анакан ҫул анаталла картлашкаланса пырать, ҫавӑнпа та «Витязь» ҫинчи сигнал ҫутисем аякранах курӑнаҫҫӗ.

Дорога спускалась к морю уступами, и сигнальные огни «Витязя» были видны еще издалека.

Ҫӗнӗ палла-тӑрансем // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Утравӑн тепӗр вӗҫӗнче кӑвакрах вут ҫутисем курӑнчӗҫ.

На противоположном конце острова показались голубоватые огоньки.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хӗрӳ ӗҫ пынине палӑртасшӑн пулнӑ пекех, прожекторсен хӗрӳллӗ ҫутисем шыв ҫийӗн унталла та кунталла шӑваҫҫӗ.

Словно подчеркивая напряженность обстановки, метались по воде яркие, будто раскаленные лучи прожекторов.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Инҫетре тинӗс ҫинчи буровойсен ҫутисем курӑнаҫҫӗ.

Вдали горели огоньки морских буровых.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вӑл кӑштах чарӑнса тӑчӗ, унтан чӳрече патнелле пӑрӑнчӗ те, инҫетри буровойсен ҫутисем ҫине кӑтартса, ҫапла хушса хучӗ:

Он помолчал немного, затем повернулся к окну и, указывая на огни дальних буровых, добавил:

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫыран ҫинчи хунар ҫутисем палӑрса тӑракан тата тӗкӗр пек выртакан тинӗс ҫийӗ пӗр канӑҫсӑр вӗттӗн-вӗттӗн хумханса тӑни кӑна шыв айӗнче пытанса тӑракан, никам пӗлмен вӑйсем пуррине кӑтартса параҫҫӗ.

И только мелкая беспокойная рябь на зеркальной поверхности, где отражались береговые фонари, говорила о неведомой силе, таящейся в глубинах.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тинӗс ҫине уйӑх ярӑнса тухрӗ, тӳпере ҫӑлтӑр ҫутисем мӗлтлетме тытӑнчӗҫ, ывӑннӑ пек пулнӑ хумсем хӑма утрав ҫине аран-аран хӑпараҫҫӗ.

Над морем взошла луна, мерцали звезды, и усталые волны уже еле-еле поднимались на дощатый островок.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вӗсем патнелле катер ҫутисем ҫывхарса килеҫҫӗ.

К ним приближались огоньки катера.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫав ҫутӑсем вӗсем тинӗсре шаларан та шаларах туса лартнӑ вышка ҫутисем пулаҫҫӗ.

Это вышки, уходящие в море.

Малтан калани // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Акӑ, тинӗс хӗрринчи бульварти шарсен ҫутисем куҫран ҫухалчӗҫ, хулари ҫутӑсем те пӗрлешсе кайрӗҫ.

Уже исчезли светящиеся шары Приморского бульвара, слились в одно сплошное сияние городские огни.

Малтан калани // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Баку бухтинчи хунар ҫутисем кая тӑрса юлччӑр.

Пусть удаляются фонари Бакинской бухты.

Малтан калани // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Баракӑн пур кӗтессисенчен те хунар ҫутисем пӗр ҫӗрелле туртӑнса Батмановӑн хӑюллӑ, пултаруллӑ, лӑпкӑ пит-куҫне ҫутатма пуҫларӗҫ.

Из разных углов барака мятущиеся лучики света скрестились в одном месте и выхватили из темноты энергичное, волевое, спокойное лицо Батманова.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Рогов участокӗнче пулнӑ чух, Беридзе: юхан шывӑн икӗ енче те стройкӑн вӗҫӗмсӗр нумай ҫутисем пулӗҫ тенине вӑл хӑй куҫӗпе курнӑ пек туйрӗ.

Побывав на участке Рогова, он воочию представлял себе то, о чем говорил Беридзе, — бесчисленные огни стройки на обоих берегах реки.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Чикарккӑ ҫутисем ҫамрӑксен пичӗсене ҫутатаҫҫӗ.

Огоньки цыгарок освещали молодые лица.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Тинӗсре те, таҫта инҫетре-инҫетре, тӑшман карапӗсем ҫинче вут ҫутисем йӑлтӑртатса тӑни курӑнчӗ.

И те же, как и вчера, спокойные, дерзкие огни блестели в море на далеком неприятельском флоте.

27 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Сылтӑмра хуран курӑнакан тинӗс хаяррӑн шавласа выртать, ҫутӑрах хӑмӑр тӗслӗ ҫӑлтӑрлӑ пӗлӗтрен ӑна вӗҫӗмсӗр, таҫта ҫитиех тӑсӑлакан тӳп-тӳрӗ те хура йӗр уйӑрса тӑрать таҫта инҫетре тӑшман флотӗнчи карап ҫутисем курӑнкалаҫҫӗ.

Направо туманно-враждебно шумело и чернело море, отделяясь бесконечно ровной черной линией от звездного, светло-сероватого в слиянии горизонта; и далеко где-то светились огни на неприятельском флоте.

10 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.