Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑшӑлтатать (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Саша мӗншӗн килмерӗ? — пӑшӑлтатать телеграфистка.

— «Почему не приехал Саша? — шептала телеграфистка.

«Эпӗ килнӗ! Килнӗ!» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Тупаҫҫӗ-и?» — хӑраса кайса пӑшӑлтатать тахӑшӗ.

Найдут?» — отчаянным шепотом повторяет кто-то.

55 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Семен Афанасьевич, — пӑшӑлтатать вӑл, — хӑмисене куртӑр-и?

— Семен Афанасьевич, — шепчет он, — доски-то видали?

40 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Каллех мираж ҫеҫ! — пӑшӑлтатать ача.

Опять только мираж! — шептал мальчик.

Факелсем инҫетре // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Мускав! — пӑшӑлтатать вӑл аран ҫеҫ илтӗнмелле.

— Москва! — шептал Чочой едва слышно.

«Ачалӑх иртрӗ пулӗ санӑн, Чочой!» // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Мӗн пирки, мӗн пирки асӑрхаттарасшӑн эсир мана? — пӑшӑлтатать Джим.

— О чем, о чем вы меня хотите предупредить? — полушепотом спрашивал Джим.

Шурӑ Балахонсен ушкӑнӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Тавтапуҫ сана, Гоомо, — пӑшӑлтатать Ринтынэ, вара татти-сыпписӗр ӳсӗрме пуҫлать.

— Спасибо тебе, Гоомо, — шептала Ринтынэ и заходилась в кашле.

Йӳҫӗ пашалусем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пӗрмай тусӗсемпе пӑшӑлтатать вӑл, хӑйӗн тиртен ҫӗлетнӗ тумне час-час тыткаласа пӑхать: юлашкинчен ашшӗн бинокльне рюкзака пытарса хучӗ.

Он то и дело перешептывался с друзьями, осматривал свою меховую одежду; наконец спрятал в рюкзак отцовский бинокль.

Ҫурҫӗр ҫулҫӳревҫи // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пурте куҫӗсене илмесӗрех вӑл епле вылянине сӑнаса тӑраҫҫӗ, пӗр Тиунов кӑна нимӗн хускалмасӑр юханшыв ҫинелле пӑхать — тути хӗррисем сиккелеҫҫӗ хӑйӗн, пӗчӗк сухалӗ чӗтрет, Стрельцов тата, ывӑҫран ывӑҫа хӑйӑр юхтаркаласа, хуллен пӑшӑлтатать:

Все, не отрываясь, следят за его игрою, только Тиунов неподвижно смотрит на реку — губы его шевелятся и бородка дрожит, да Стрельцов, пересыпая песок с руки на руку, тихонько шепчет:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

— Ҫиллентерместпӗр-и эпир ӑна капла? — пӑшӑлтатать Роман хӑйӗн юлташӗсене.

— Не осерчал бы? — шепнул Роман спутникам.

Пӗлмесен — вӗренӗпӗр // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Уйрӑлатпӑр, — пӑшӑлтатать Владимир Ильич.

— Разойдёмся, — шепнул Владимир Ильич.

«Минога» // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Хушӑран хушӑ ҫеҫ хӑйӗн пӳлӗмне чупса каять те: «Аттеҫӗм, ырӑ, хаклӑ аттеҫӗм! Нивушлӗ эс урӑх ҫук? Епле-ха пурӑнмалла сансӑр?» — тесе пӑшӑлтатать.

Только иногда убегал в свою маленькую комнату на антресолях: «Папа, умный, любимый! Неужели тебя нет? Как нам быть без тебя?»

Ашшӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ҫут кӗрен тӗслӗ кушак клеверӗ ҫинче шыв тултарнӑ витресем лараҫҫӗ, вӗсене бук йывӑҫҫинчен якатса тунӑ хӑма татӑкӗсемпе витнӗ, витресен ҫумӗнче Катерина хӗвелпе пиҫнӗ тулли урисене тӑсса ларнӑ та, питрив шатиг чечекӗн ҫут сенкер ҫунаттисене чӗпӗтсе илет, хӑй тӑртаннӑ тутисемпе темӗн ҫинчен пӑшӑлтатать.

На розовом кошачьем клевере стояли ведра с водой, прикрытые стругаными буковыми дощечками, и возле ведер, протянув полные загорелые ноги, сидела Катерина и щипала сиреневый венчик питрова батига, пришептывая что-то припухлыми, чуть вывороченными, жадными губами.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑй шурӑ кӗпе пек шап-шурӑ, пӑшӑлтатать: «Вилетӗп, — тет, казак, сывӑ пул, чӗрӗ юлсан казаксене кала, мана ан манччӑр» тет.

И бледная она, как рубашка, и шепчет: «Умираю, — говорит, — казак, прощай, будешь жив — передай казакам, чтоб не забывали».

Мария // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 211–218 с.

— Эпир паянхи вӑхӑта килти пек пӗрле ирттерме палӑртса хутӑмӑр, — пӑшӑлтатать мана Дульник.

— Мы предполагали вместе провести остаток дня, — шепнул мне Дульник.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӗрлӗ шухӑш илтрӗм эпӗ хам таврара, хӑшӗ пӑшӑлтатать, хӑшӗ хытах калать.

Вокруг себя я слышал предположения, произнесенные и громко и топотом.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Чим-ха, Сережа, — пӑшӑлтатать Аня, ӑрӑмланӑ пек тинӗселле пӑхса.

— Подожди, Сереженька, — шепчет Аня и глядит на море, как завороженная.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл вӗҫӗмсӗр пӑшӑлтатать, чӗтрет, ҫуннӑ пек мӑкӑрланать.

Вся она двигалась, дрожала, дымилась без конца, словно горела.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— «Европа», «Европа», — шанчӑклӑн пӑшӑлтатать Ференц.

— «Европа», «Европа», — уверенно шептал Ференц.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Гараж, — пӑшӑлтатать Ференц, лутра вӑрӑм ҫурта тӗттӗмре пӑхса.

— Гараж, — прошептал Ференц, разглядывая в темноте длинное приземистое строение.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех