Шырав

Шырав ĕçĕ:

пикенчӗ (тĕпĕ: пикен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ула Тимӗр чунне ӗнтӗ ҫуйкӑн пӑлхавӑр, хупласа, шик кантрипе ҫавӑрса ҫыхмах пикенчӗ тейӗн, ҫан-ҫурӑмӗ сӳ туса кайрӗ.
Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Ним тума та ҫуккине кура тӑлпӑвӗнчен ҫавӑрса тытрӗ те ҫӗклеме пикенчӗ.
Куҫарса пулӑш

Хӑвӑрттӑн тӳрленсе ун сумӗнчен тӑма пикенчӗ.
Куҫарса пулӑш

Тӗлӗкри пек тӗлпулу // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 113–121 с.

Корнеев куҫ хӗррипе Лидӑпа хӗрсем ҫине пӑхса илчӗ, каллех хӑй вырӑнне тӑрса ӗҫе пикенчӗ.
Куҫарса пулӑш

6 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Ӑна курсан, калаҫаканни шӑпӑртах пулчӗ, пуҫне чиксе, станокне ҫу сӗрме пикенчӗ.
Куҫарса пулӑш

Чӑпар чӑх ҫавӑнтах ӑна сӑхса ҫӑтса ячӗ те ытти чӑхсемпе пӗрле автан хатӗрленӗ апата пикенчӗ.
Куҫарса пулӑш

Ав, вӗрен Петюкран! // Василий Сипет. «Тӑван Атӑл». — 2005, 2№ — 72-73 с.

Килӗнче вара каллех «ача кӳмине» таврӑнма, пӗчӗккӗ чухнехи тыткаларӑшӗсене ҫӗнетсе яма пикенчӗ.
Куҫарса пулӑш

Ав, вӗрен Петюкран! // Василий Сипет. «Тӑван Атӑл». — 2005, 2№ — 72-73 с.

Паҫӑр вилнӗ тенӗ чӗпӗсем чип-чиперех сывлаҫҫӗ, акӑ пӗри хӑрах куҫне уҫрӗ, унтан теприне, вара ури ҫине ҫӗкленчӗ те нимӗн пулман пекех кӳлленчӗкри шыва ӗҫме пикенчӗ.
Куҫарса пулӑш

VII // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Тамара тепӗр хут йӗме пуҫланӑ Ленӑна лӑплантарма пикенчӗ, анчах хӗрача татах та ытларах ӗсӗклеме тытӑнчӗ.
Куҫарса пулӑш

Таиҫ аппа кӑшт лӑплансан, Ираида Васильевна ӑна калаҫтарма пикенчӗ.
Куҫарса пулӑш

I // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Астӑватӑп-ха, строительство пуҫлансан эрне иртнӗччӗ-и иртменччӗ-и, пӗр юлташ мана хӗрӳленсех ҫапла ӑнлантарма пикенчӗ.
Куҫарса пулӑш

Тинӗс уҫакансем // Александр Аслут. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 70-76 с.

Кӑлӑхӑх вӑл хускалма пикенчӗ.
Он сделал напрасную попытку пошевельнуться.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Вӑл пӗр утӑм каялла чакрӗ те хӑйӗн ӗҫ сӗтелӗн ещӗкне уҫма пикенчӗ.
Он только сделал шаг назад и нагнулся отпереть ящик своего рабочего стола.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Фабиан господина аллинчен ярса тытса Флорида ӑна хӑй хыҫӗнчен сӗтӗрме пикенчӗ.
Обхватив его- рукой, Флорида пыталась тащить господина Фабиана за собой.

— Эсир хӑвӑрпа пӗрле никама та илсе килмерӗр пулсан, юрать… — хӑйӗн ӗмӗчӗ татӑлнине пытарма пикенчӗ ячейка секретарӗ.
— Да. Поскольку вы никого не привели с собой… — попытался скрыть свое разочарование секретарь ячейки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Вӑл Горовиц йышши примерлӑ вӗренекенсенчен шӑпах шкул начальстви пысӑк тупӑш илнине ӗнентерме пикенчӗ.
Он стал доказывать, что именно от примерных учеников, подобных Горовицу, школьное начальство и получает выгоду.

Хӑйӗн чун-чӗринче капланса килнӗ курайманлӑха палӑртас мар тесе, вӑл пӗр минута яхӑн чӗнмесӗр ларчӗ, сывлӑш ҫавӑрма пикенчӗ.
Он передохнул минутку, словно желая освободиться от душившей его ненависти.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ҫавӑнпа та Фабиан господин ҫийӗнчех тупӑшлӑ мерӑсем йышӑнма пикенчӗ.
Господин Фабиан принял свои меры.

— Пӗлетӗн-и, — хӑйӗн савӑнӑҫӗ ҫинчен пӗлтерме пикенчӗ ӑна Горовиц, — пурпӗрех шухӑшласа тупрӑм.
— Вот, — поделился с ним радостью Горовиц, — придумал!

Улттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Ҫӗршыв, ҫутӑ пурнӑҫ ҫӑлкуҫӗ… — хӑй ытла та хытӑ тарӑхнине аран-аран чарса, вӑл картта умӗнчи ҫамрӑка ӑнлантарма пикенчӗ, ҫав самантрах хӑй карттӑн хӗвеланӑҫ пайӗ еннелле пӳрнипе тӗллесе кӑтартрӗ.
— Страна, источник света… — с трудом сдерживая свое раздражение, продолжал он втолковывать ученику, указывая на западную часть карты.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика