Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрланӑ (тĕпĕ: вӑрла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӑшалсене хӑҫан вӑрланӑ?

Когда были скрадены ружья?

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

— Эсир мӗн пирки? — саланкӑрлӑн ыйтрӗ Нок, хӑй пиншак аркинче вӑрланӑ лаша хӳринчен пӗтӗрсе тунӑ вӑлта ҫиппи куҫӑмне ҫав хатер тимлӗн сӑнать.

— Это о чем? — рассеянно спросил Нок, поглощенный движением лесы, скрученной из похищенных в бортах пиджака конских волос.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Чӑнах, — терӗ капитан арҫын ачалла хӗрелсе кайса, — ҫырӑва вӑрланӑ Варнава тӑван! —

— Ну-да, — сказал капитан, краснея как мальчик, — украл письмо брат Варнава! —

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Патакпа, тӑпрапа тата вӑрланӑ цементпа тӗплӗн ҫирӗплетсе хытарнӑскер — ҫакӑ пӗтӗмпех стена пулса тӑнӑ.

Все это, добросовестно скрепленное палками, землей и краденым цементом, образовало стену.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Кунсӑр пуҫне вӑл — оракул: ҫанталӑк мӗнле килессе малтанах пӗлет, ҫапла карапсене тинӗсе ишсе тухмалли чи ӑнӑҫлӑ-телейлӗ кунсене палӑртать, ӑнӑҫлӑ вӑрланӑ япаласене ала пулӑшнипе шыраса тупать, вӑрра тӑрӑ шыв ҫине кӑларать.

Кроме этого, он играл роль оракула, предсказывая погоду, счастливые дни для отплытия, отыскивал удачно краденое и уличал вора с помощью решета.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

«Фитилӗн» тӗп капӑрлӑхӗ — кают-компанире: вӑрланӑ пӑхӑр шанталсем, китайсен темиҫе шкатулки лараҫҫӗ, — унта вӑхӑт-вӑхӑтӑн сигара тӗпӗсене пӑрахаҫҫӗ.

Главная роскошь «Фитиля» заключалась в кают-компании, где стояли краденые бронзовые подсвечники и несколько китайских шкатулок, куда время от времени бросали огрызки сигар.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Пӗлессе вара, чӑнах та, нумай пӗлет ӗнтӗ вӑл: ушкӑнри тӗп ҫынсем хӑш-хӑш ялтан иккенне те, килӗсене час е часах мар ҫӳренине те, вӗсенчи «хыпарҫӑсене» те, вӑрланӑ япаласене ӑҫта-ӑҫта пытарнине те…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫав уйӑхрах тата чылай ҫӗрте лаша вӑрланӑ, Еншик чиркӗвӗнчен икҫӗр вӑтӑр тенкӗлӗх япала ҫаратса кайнӑ…

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Сан лашуна эпир вӑрланӑ, — тӳрех пӗлтерет Калюковӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Акӑ, июлӗн иккӗмӗшӗнче Ункӑ ҫинче шыв арманӗ тытакан хуҫа лашине вӑрланӑ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Июньте Тӑрмӑш ял кӗтӗвӗнчен тӑватӑ лаша вӑрланӑ чухне вӗсем улттӑн пулнӑ ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Эс мана хӑвӑр вӑрланӑ укҫана упракан ҫын патне илсе кайрӑн.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Опчествӑ тыррине вӑрланӑ иккен те, тытнӑ ӑна.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӑталанӑ Христоса ӳкернӗ картина ҫакӑнса тӑракан стена ҫумне пукан лартса Грэй ун ҫине тӑчӗ те Ҫӑлавҫӑн юнпа вараланнӑ аллисенчен пӑтасене туртса кӑларчӗ, кӗскен евитлес тӗк — вӗсене маляртан вӑрланӑ кӑвак сӑрӑпа сӑрласа хучӗ.

Приставив к стене стул, чтобы достать картину, изображавшую распятие, он вынул гвозди из окровавленных рук Христа, т. е. попросту замазал их голубой краской, похищенной у маляра.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

— Александр Яковлевич, пӑх-ха: Климент Ефремович лашине вӑрланӑ ҫын мар-и ку?

— Александр Яковлевич, гляди-ка, не тот ли это человек, что коня увел у Климента Ефремовича?

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ку, лашине вӑрланӑ тени — начар хыпар, ахаль мар шыраҫҫӗ ӗнтӗ ӑна.

Плохая это весть, что у него украли коня, не напрасно его ищут.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ларакан ҫын каллех кӑшт чӗнмесӗр тӑчӗ те — пӗлнӗ ҫын сассипе: — Унӑн лашине вӑрланӑ… — тесе хучӗ.

Человек опять помолчал и — уверенно: — Коня украли у него…

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӑрланӑ.

— Наворовал.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хӗрарӑмсене кӑвакарчӑнсемпе патронсене вӑрланӑ пек вӑрлама май пурине эпӗ пурнӑҫра пуҫласа илтрӗм.

Первый раз в жизни узнал я, что женщин можно красть, как голубей или патроны.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫӗрле пӗр-пӗрин япалисене вӑрланӑ, пӗр-пӗрин лашисене илсе кайнӑ, вилекенсен тумтирӗсене хыва-хыва илнӗ, пӗр татӑк ҫӑкӑршӑн вӗлернӗ.

Ночью обкрадывали друг друга, уводили друг у друга коней, раздевали и забирали одежду умирающих, убивали, отнимая кусок хлеба.

VI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех