Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Шанӑҫ сăмах пирĕн базăра пур.
Шанӑҫ (тĕпĕ: шанӑҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ пулӑмсен сӑлтавӗ, малаллахи аталану пирки тӗшшине тӗп-тӗрӗс палӑртнӑ ҫынсен кӗнекисенче хурав шыратӑн; анчах вӗсем манран ытларах пӗлмеҫҫӗ тата вӗсен шухӑшӗсенче те шанӑҫ пӗтнӗлӗх пытаннӑ.

Я искал ответа в книгах людей, точно установивших причину, следствие, развитие и сущность явлений; они знали не больше, чем я, и в мысли их таилось отчаяние.

I. Биографи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Несӗллӗх ун валли маншӑн тӑпра хатӗрленӗ, ҫынсем ӑна сухаланӑ-кӑпкалатнӑ, пурнӑҫ вара вилӗмле вӑрлӑх акнӑ, шӑпах ҫавсенчен — вӑтӑр ҫула ҫитнӗ тӗлелле — чун-чӗмӗн хура тӑрӑмӗ тӗвӗленсе пиҫсе ҫитрӗ, — шӑпах ҫакна шанӑҫ пӗтнӗлӗх е пурӑнас килменлӗх теҫҫӗ.

Наследственность подготовила мне для него почву, люди разрыхлили и удобрили ее, а жизнь бросила смертельные семена, из коих годам к тридцати созрело черное душевное состояние, называемое отчаянием.

I. Биографи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Эпӗ шанӑҫ пӗтнӗлӗхе пӗлетӗп.

Я знаю, что такое отчаяние.

I. Биографи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Иккӗмӗш вилӗм мана шанӑҫ пӗтнӗлӗхре ҫирӗплетрӗ те Ван-Буша акӑ мӗн сӗнтӗм:

Эта вторая смерть укрепила меня в моем отчаянии: я стал говорить Ван Бушу:

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Кунта эпир шанӑҫ пӗтмелӗхех выҫӑпа аптӑрарӑмӑр, вӑрман ҫимӗҫӗпе тӑранкаларӑмӑр, тепӗр чухне антилопа тытма май килетчӗ.

Здесь мы отчаянно голодали, ели дикие плоды, иногда убивали антилопу.

XV. Ливингстон // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унӑн пӗчӗк кӳлепи йӗри-тавралла тискеррӗн пӑхакан, сехӗрленсе ӳкнӗ чӗр чуна аса илтерет; куҫӗсенче — шанӑҫ пӗтнӗлӗхӗн хӑравӗ-шикӗ.

Вся ее фигура напоминала испуганного, дико озиравшегося зверька; отчаянный страх блестел в глазах.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тепӗр пӳрт алӑкӗ умӗнче ларакан хӗрарӑм шанӑҫ пӗтнӗлле кӑшкӑрашса тарса пытанчӗ.

Женщина, сидевшая у дверей другого дома, отчаянно закричала и скрылась.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Анчах хӗлхемсем лекнӗрен шанӑҫ пӗтнӗн, пӗкӗ пек авӑнса сикрӗ те туххӑмрах ҫухалчӗ, Гент хӑвӑрт-хӑвӑрт вылянакан хӳрене ҫеҫ ас туса юлчӗ.

он скрылся отчаянным, дугообразным прыжком, и Гент запомнил лишь выразительное движение хвоста, которым бедный зверь отметал странное явление.

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Шурӑ ҫынсем пурри вӗсемшӗн вӑрҫа ҫӗнтерӳпе вӗҫлемелли ҫителӗклӗ шанӑҫ пек туйӑнать.

Присутствие белых людей казалось им достаточной гарантией успешного исхода войны.

XI. Вӗлерме хӑтланни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑл пуҫ тайрӗ те тухрӗ, унтан карта сулхӑнне выртса чылайччен чӗлӗм туртрӗ, кӑшкӑрашу-ҫухӑрашу илтичченех, — Бомбэйпа Мабрука карланкисене хӗрхенмесӗр, шанӑҫ пӗтнӗн такама чӗнеҫҫӗ.

Он поклонился и вышел, затем лег в тени изгороди и долго курил, пока не услышал воплей Бомбэя и Мабруки, кого-то звавших, отчаянно напрягая глотки.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Чухларӑр, — хуравларӗ Дюрок, эпӗ вара ҫав самантрах пирӗн шанӑҫ пӗтменнине тӗшмӗртрӗм.

— Вы угадали, — ответил Дюрок, и я тотчас сообразил, что нам подвернулся шанс.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Этем шанӑҫ пӗтнӗлӗхре темӗн те тӑваять.

 — Человек с отчаяния способен на все.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Хӑрав мар, анчах шанӑҫ пачах пӗтнӗлӗх туйӑмӗ, мӗн пурри тӗлӗшпе виҫесӗр сӳрӗклӗх, — халӗ мана кунта ярса тытасси пачах та аптӑратмасть, — хушӗрлерӗ те мана — пур енчен те йӑпшӑнса ҫывхарнӑ тертлӗ ӗшенӳпе кайса ӳкмех хатӗрскер тупик умӗнче чарӑнса тӑтӑм.

Не страх, но совершенное отчаяние, полное бесконечного равнодушия к тому, что меня здесь накроют, владело мной, когда, почти падая от изнурения, подкравшегося всесильно, я остановился у тупика.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ӑна аялалла, унтан ҫӳлелле, сылтӑмалла пӑртӑм, — шанӑҫ пӗтнӗ чухнехилле, анлӑш халь-халь сарӑласса хӑюллӑн шанса.

Я нажал ее вниз, вверх, вправо, в отчаянии, с смелой надеждой, что пространство расширится.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Пӗтӗм шанӑҫ санра, «Вас-ис-дас» кукка.

Вся надежда на тебя, дядюшка «Вас-ис-дас».

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Палӑртса хӑвармалла: ҫак самант тӗлне кӑмӑл-туйӑм ҫав тери хӗрсе ҫӗкленнӗччӗ; ара — пачах урӑх лару-тӑру, паллӑ марлӑх — таврашӑмра мӗнле ҫынсем, малалла мӗн пулать, тата айван, анчах ҫирӗп шанӑҫ — шӑпах ҫак ҫурт стенисен хушшинче манӑн темӗн хӑйне евӗрлӗскер тума тивет, унсӑрӑн эпӗ чаплӑ ҫак йышра-пӗрлӗхре ларас ҫуках…

Следует упомянуть, что к этому моменту я был чрезмерно возбужден резкой переменой обстановки и обстоятельств, неизвестностью, что за люди вокруг и что будет со мной дальше, а также наивной, но твердой уверенностью, что мне предстоит сделать нечто особое именно в стенах этого дома, иначе я не восседал бы в таком блестящем обществе.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Икӗ-виҫӗ минут хушшинче Тинг ҫине пылчӑк купаланчӗ те купаланчӗ, ӑна варалать, Блюма хӑйне ухмаха ернӗлӗхпе чикӗленекен шанӑҫ пӗтнӗлӗхӗн усал та хаваслӑ тилӗрӗвӗпе тултарсах лартрӗ.

В две-три минуты целый поток грязи вылился на Тинга, осквернил его и наполнил самого Блюма веселой злобой отчаяния, граничащего с исступлением.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

— Ассунта, — шанӑҫ пӗтнӗн чӗнчӗ те Тинг — сӑпса сӑхнӑн ваштах сиксе тӑчӗ, — мӗн калаҫатӑн эсӗ?

— Ассунта, — с отчаянием сказал Тинг, подскакивая, как ужаленный, что ты говоришь!

V. Шӑплӑх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

— Тискерчӗксем пулӑсене пуҫ ҫапмалли, — шанӑҫ пӗтнӗн мӑйклатрӗ те апӑрша — Дора хыҫнелле йӑпшӑнчӗ, мӗншӗн тесен унӑн ҫаврака шакла пуҫӗ ҫине пурте тинкернӗ.

— В котором дикари поклоняются рыбам, — с отчаянием проголосил бедняк, прячась за Дору Минуту, так как все пристально посмотрели на его круглую, стриженую голову.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Хеседа шӑнах ҫакӑ кирлӗччӗ те; вӑл хӗрарӑмӑн ҫак самантра уҫӑлнӑ чӗрине кӗчӗ те — ҫавӑнтах унта Савӑнӑҫлӑ шанӑҫ хӑварчӗ.

Этого и добивался Хесед; тотчас же он проник в доступное в эту минуту сердце женщины и Радостная уверенность была с ней.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 293–301 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех