Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Чей лартам-ха кайса, — хускалчӗ Михайлов.

А давай я чай поставлю? — спохватился Михайлов.

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Кам, эпӗ-и?! — хӑраса ӳкрӗ Михайлов кӗтмен сӑмахран.

— Кто, я? — чуть ли не с испугом спросил Михайлов.

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Темле ҫекӗлсемпе аппаланса Михайлов шалтан ҫаклатнӑ ҫенӗк алӑкне уҫрӗ.

Михайлов поковырял в скважине каким-то крюком и открыл запертую изнутри дверь.

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов, пӑлан пек, урамри юр кӗрчӗ урлӑ ҫурса каҫрӗ.

Михайлов, как олень, врезался в глубокий сугроб и весело крикнул:

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов хупаха мӗн сӑлтавпа пынине аса илчӗ те кулса ячӗ.

И тут Михайлов вспомнил, зачем они пришли в кабак, и рассмеялся.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ӑҫта кайӑпӑр? — ыйтрӗ Михайлов.

— Куда пойдем?

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов хаяр Янтул савӑнса калаҫнинчен тӗлӗнсе тӑрать.

Михайлов смотрел на повеселевшего Яндула и ломал голову

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов пӗр ҫӑвар сыпрӗ те кӗленчине каялла пачӗ.

Михайлов сделал глоток и вернул бутылку товарищу.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Куратӑн-и? — тесе эрехне Михайлов сӑмси умӗнче шӑмпӑр-шӑмпӑр тутарчӗ.

— Видал? — Он помахал бутылкой перед носом Спиридона.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ну, мӗн тӑвӑпӑр? — терӗ Михайлов.

— Ну, что будем делать?

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов тӑрса силленчӗ те юлташне тӑма пулӑшрӗ.

Встал, отряхнулся, помог подняться товарищу.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан хӑй айӗнчи вӑрӑм сакка юлташӗ йӑтса илнине сисрӗ Михайлов.

И Михайлов почувствовал, что поднимает под собой длинную скамейку товарищ.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тарӑхнипе чӗтреве ернӗ Михайлов ҫӗлӗкне тӑхӑннӑччӗ кӑна, тенкелне йӑтса илсе Янтул хуҫа тӑнӑ ҫӗрелле вӑркӑнтарчӗ.

От волнения Михайлов никак не мог натянуть на голову шапку. И тут услышал треск стула возле стойки: очевидно, Яндул хватил им хозяина.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӑч тӗттӗме тӑрса юлнӑ Янтулпа Михайлов анӑраса ним тума пӗлмесӗр ларнӑ хушӑра тӗпелтен каллех хуҫа сасси илтӗнчӗ.

Друзья, растерявшись от слов хозяина молча продолжали сидеть в темноте за столом, а от стойки снова донесся голос кабатчика:

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов та хуҫа еннелле пуҫне каҫӑртрӗ.

Михайлов тоже с интересом посмотрел на хозяина.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Черккине вӑл Михайлов умне лартрӗ те сарлака питне тата ытларах сарса ячӗ.

Он поставил взамен разбитой рюмки новую и растянул рот в широкой улыбке:

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑй парӑнасси-сутӑнассисем ҫинчен каламан пулсан та Михайлов сӑмахне хирӗҫ Янтул нимӗн те шарламарӗ.

Яндул ничего не ответил на слова Михайлова, хотя он и не говорил о своих предательствах.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов хускалнине вӑл курмарӗ те темелле.

не замечая суетливых движений Спиридона.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов питне тӗмпӗл-тӗмпӗл хӗрлӗ ҫапрӗ.

Лицо парня раскраснелось.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пур пӗрех вилмелле тесе ҫын хӑй ҫуралсанах шыва сиксе вилмест-ҫке, — терӗ Михайлов тарӑхма тытӑнса.

— Отчего ж человек, зная, что все равно умрет, что не вечен на земле, не прыгает сразу в воду, не топится? — Михайлова начало выводить из себя упрямство товарища.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.