Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Илтетӗп (тĕпĕ: илт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр вӑхӑт сӑнӗ мӗн пур вӑйӑмпа туртӑнчӗ те — малтанхи пекех пӗр шайлӑ, тарӑн сасса илтетӗп.

На один момент его лицо осунулось от усилия, которое сделал он над собой, и я услышал тот же ровный, глубокий голос:

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эрех ӗҫрӗм те — ман ҫине тӗттӗмре ишӗлсе аннӑ ыйхӑ тӗлӗшпе пӳлӗмрисем мӗн калаҫнине пӗтӗмпех ӑнланаймастӑп, Дюрок сӑмахӗсене уҫӑмсӑррӑн илтетӗп:

Я выпил вино, во тьме свалившегося на меня сна еще не успев разобрать, как Дюрок сказал:

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ унӑн сӑмахӗсене илтетӗп, анчах ӑнланмастӑп.

Я слышал ее слова, но не понял.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӗсем мӗн калаҫнине илтетӗп, акӑ тимлӗрех тӑнлама пикентӗм, мӗншӗн тесен калаҫу темӗнле ҫурт пирки пырать, — унта урай таса кӗмӗлтен имӗш; юмахри капӑрлӑх, ҫӗр ай ҫулӗсемпе унашкал ытти тем те пӗр ҫинчен шапӑлтатаҫҫӗ.

Я слышал, что они говорят, и стал прислушиваться внимательнее, так как разговор шел о каком-то доме, где полы из чистого серебра, о сказочной роскоши, подземных ходах и многом подобном.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Эпӗ илтетӗп… кам ҫӳрет-ха аялта, тетӗп.

— А я слушаю… кто это внизу ходит?

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпӗ унпа уйрӑммӑн калаҫрӑм, анчах пӳлӗмӗн тачӑ хупман алӑкӗнчен аванах илтетӗп: йӑмӑкӑм Синтия Элие сада уҫӑлмашкӑн тухма чӗнет.

Я уединился с ним, но сквозь неплотно притворенную дверь кабинета слышал, как моя сестра Синтия предложила Эли прогуляться в саду.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 327–333 с.

Вӑйран ӳкнӗ Тергенс та аякран шӑппӑн чӗнет: «Ӗҫетӗп… Илтетӗп… Питӗ чаплӑ ӗҫ!».

Даже обессилевший Тергенс тихо отозвался издали: «Пью. Слышу… Превосходное дело!»

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Эпӗ вӑл утнӑ сасса илтетӗп!».

Я слышу его шаги!»

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Илтетӗп, ывӑлӑм, — йӳҫҫӗн хуравларӗ Франк.

— Слышу, сын, — едко ответил Франк.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Акӑ тинех вӑл вилнисен тӗнчин вӑрттӑн тӗпсӗрлӗхӗнче ирӗлсе ҫухалать; эпӗ вара ҫаплах илтетӗп:

Когда он, наконец, скрывается, растаяв в таинственной бездне загробных ужасов, я все еще слышу:

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Вӗсем хӑҫан та пулин харкашнине эпӗ нихӑҫан та илтмен, — эпӗ вара пӗтӗмпех илтетӗп.

Я не слышал, чтобы они ссорились, — а я все слышу.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Эпӗ аван илтетӗп.

Я хорошо слышу.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Ҫук-ҫук, эп кун ҫинчен пӗрремӗш хут илтетӗп.

— Нет, нет, я впервые слышу об этом.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Хам кӑшкӑрнине хам та илтетӗп.

— Я и сама слышу, как кричу.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Санран эп яланах пӗр сӑмах илтетӗп, пар та пар! — терӗ вӑл кулянса, мана вара кам мӗн парать?

— Я только и слышу от тебя: дайте да дайте! — сказал он с горечью, — а мне кто что даст?

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— «Туян та туян!» ҫак сӑмахсене кӑна илтетӗп сирӗнтен.

— «Купи, купи»! только это я и слышу!

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Пуҫ ҫинче ҫуната вашлаттарнӑ чухнехи пек сасӑ шавланине илтетӗп те манӑн ӗҫ начаррине ерипен-ерипенех туйса илетӗп.

Над головой я слышал шум, похожий на шум крыльев, и мало-помалу начал понимать опасность своего положения.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Илтетӗп — нимӗҫле команда.

Слышу — немецкая команда.

Ултавлӑ шӑплӑх // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

— Анчах манӑн туссем те пур, сирӗн те пулаҫҫӗ, — илтетӗп эпӗ Хохол сассине.

— Но есть и друзья у меня, — будут и у вас, — слышу я голос Хохла.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Таччӑнах хупӑнайман алӑк хушӑкӗ витӗр Лутонин сассине илтетӗп:

В щель неплотно прикрытой двери слышу голос Лутонина:

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех