Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Джурдже (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫӗнӗ ҫул ячӗпе! — ответлерӗ Джурдже.

— С новым годом! — ответил Джурдже.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кӑшкӑрашнипе пулӑшаймӑр эсир, — чарма пикенсе кӑшкӑрчӗ Джурдже партизансене, анчах вӗсем шавлама чарӑнмарӗҫ.

Вы ничего не можете сделать, — старался перекричать всех Джурдже, но они не успокаивались.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫапла мар-и, тете? — терӗ Джурдже, хӑй ҫеҫ илтмелле сасӑпа.

Верно, дядя? — сказал Джурдже, как бы про себя.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӗррехинче ӗҫнӗ Джурдже ӑна тимӗр кӗпҫепе ҫапасшӑнччӗ.

Джурдже однажды, подвыпив, хотел было стукнуть его бутылкой.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Николӑпа Джурдже, хӑйсем шӳтленӗ чухнехи пекех ансат та ҫӑмӑллӑн, пӗр минут шутласа тӑмасӑр пӗр-пӗриншӗн хӑйсен пурнӑҫне панӑ пулӗччӗҫ.

Никола и Джурдже готовы были, не рассуждая, в любую минуту погибнуть друг за друга.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Савӑнӑҫлӑ та ырӑ кӑмӑллӑ Николӑпа Джурдже, пӗр-пӗринчен пӗрмаях шӳтлесе кулса, чи йывӑр чухне те, ҫапӑҫу умӗн те, ҫапӑҫу хыҫҫӑн та, ҫӗнтерсен те, парӑнсан та, хӑйсене те, юлташӗсене те култараҫҫӗ, партизанла вӑрҫӑн йывӑрлӑхӗсемпе асапӗсене ҫӑмӑллӑн тӳссе ирттереҫҫӗ, вӗсем тӗлӗнмелле туслӑ (Йевта каланӑ тӑрӑх, вӗсен «иккӗшӗн пӗр чун»), атакӑра та, канма е ҫывӑрма выртсан та пӗр-пӗринчен уйрӑлмаҫҫӗ вӗсем.

Так шутили Никола и Джурдже, задирая друг друга, посмеиваясь над собой и над окружающими, в самых тяжелых условиях, перед боем и после сражения, при победе и поражении, они мужественно и бодро переносили страдания и тяготы партизанской борьбы, Никола и Джурдже были самыми близкими друзьями, «Два тела — одна душа», как говорил Евта, они никогда не разлучались, ни в атаке, ни на ночлеге.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл сана, упшура, манӑн укҫаран кашни шӑматкунах ман чуна асӑнмалӑх уйӑрса парӗ, вара эсӗ ку тӗнчере вӑтӑр ҫул хушшинче тӑраниччен ҫименнине ҫисе тӑранӑн, — ответлерӗ Джурдже Николӑна.

На мои деньги он тебя, убиенного, каждую субботу поминать будет, чтобы ты хоть на том свете наелся, если не мог за тридцать с лишним лет набраться на земле, — отвечал Джурдже Николе.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Джурдже, санӑн отряда каймалла.

«Джурдже, тебе необходимо уйти в отряд.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эсӗ, Джурдже, Ҫар заводӗнче листовкӑсем салатмӑн-ши, сана никам та шанчӑксӑра хумасть.

 — «Ты, Джурдже, мог бы листовки разбросать на военном заводе, тебя никто не заподозрит».

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Сан патӑнта кӗҫӗр пӗр ӗҫ тума юрать-ши, Джурдже?

 — «А можно нам, Джурдже, собраться у тебя сегодня вечером?»

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Сан патра пӗр юлташа ҫӗр каҫарма юрать-и, Джурдже?

 — «А нельзя ли у тебя, Джурдже, переночевать одному товарищу?»

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Укҫа парсамччӗ, Джурдже, партине пулӑш!

 — «Помоги, Джурдже, партии!»

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Лагерьте ларакан юлташсем валли укҫа парсаммчӗ, Джурдже!

— «Дай, Джурдже, на помощь товарищам в лагерях!»

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Рабочисен юхӑмӗ валли парсамччӗ, Джурдже!

«Дай, Джурдже, на красную помощь!»

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Рабочисен юхӑмне хӑй мӗнле хутшӑнни ҫинчен Джурдже ҫапла калать.

Свое участие в рабочем движении Джурдже объяснял так:

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Джурдже кӗсйинче нихҫан та укҫа пулманни пурне те паллӑ.

До войны Джурдже слыл человеком, у которого деньги текут сквозь пальцы.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Партизанла йӗрке пӗтсен, Джурдже каллех верстака ыталӗ.

Вот кончится наше партизанское дело — Джурдже опять вернется к своему верстаку.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Халӗ мана Павӑл ҫапла калать: «Эсӗ, Джурдже юлташ, ӑнлануллӑ юлташ».

Теперь Павле и говорит мне: «Ты, Джурдже, сознательный товарищ».

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эпӗ партизана кайнӑ чухне, — малалла калаҫрӗ Джурдже, — мана ҫак шатра питлӗ Вуксан ҫапла каларӗ: «Вырӑссем парашютсемпе антарӗҫ, эпир вӗсене кашни каҫах кӗтетпӗр. Тепӗр уйӑхран вӑрҫӑ пӗтет».

— Когда я отправился к партизанам, — продолжал Джурдже, — говорит мне этот щербатый Вуксан: «Русские сбросят парашютистов, мы каждую ночь ждем их, а война через месяц кончится».

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эсӗ, тантӑшӑм, эсӗ те, тетеҫӗм, паян Ҫӗнӗ ҫул иккенне, пин те тӑхӑрҫӗр хӗрӗх виҫҫӗмӗш ҫул ҫитнине пӗлетӗн-и? — калаҫу пуҫларӗ Джурдже столяр, кӑмӑллӑ кӑвак куҫлӑ, шӑртлӑрах та ҫӳлелле пӗтӗрнӗ мӑйӑхлӑ лутра та ҫирӗп тата илемлӗ ҫын, иккӗмӗш ротӑри паллӑ шутник.

— А знаешь ли ты, служивый, что сегодня Новый год, самый обыкновенный, 1943? — начал разговор Джурдже, известный шутник Второй роты, маленький, костлявый человечек, прямой, как молодой побег винограда, с голубыми нежными глазами и закрученными вверх рыжеватыми усиками, до войны Джурдже был столяром.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех