Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫавӑн (тĕпĕ: ҫав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫыннӑн кӑмӑлӗ кирек хӑҫан та ҫавӑн пек ӗнтӗ!..
Такова уж человеческая природа!..

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑнсӑртран кӑна хӑй ҫӑлӑнса юлнине ӑнланса илчӗ ӗнтӗ вӑл, шӑпа ӑна пӗр хут кӑна мар ҫавӑн пек инкекрен хӑтара-хӑтара хӑварнӑ.
Он видел, что спасся лишь каким-то чудом, как не раз уже спасался по милости судьбы.

Пӑлхарсем хӑйсем вара ҫапла хушнинчен те тарӑнрах тума тытӑнчӗҫ; ҫавӑн пек иртен-ҫӳренсене вӗсем килӗсенчен хӑвала-хӑвала кӑларчӗҫ, ҫинчен тата тӗрӗксен ҫывӑхри ҫар ушкӑнӗсене пӗлтерсе тӑраҫҫӗ.
Но сами болгары шли еще дальше: они прогоняли таких путников и оповещали о них карательные отряды.

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑн пек ӳплесен алӑкӗсене хаяр хурал сыхласа тӑрать — вӗсенче сана е тӑшмана тыттарса яма пултараҫҫӗ, е хӑйсен те сехрисем хӑпнӑ, унта чарӑнмашкӑн та хӑрушӑ.
Двери многих хижин охраняли беспощаднейшие стражи — предательство или страх, этот цербер, чей лай всегда грозит опасностью.

Шӑпа хӑш чухне ҫавӑн пек парадокссем туса шухӑша ярать ҫав.
Судьба иной раз создает подобные каламбуры.

Вилӗм шыранӑччӗ вӑл хӑйне, анчах ҫавӑн пек самантра ҫеҫ хускалан пурӑнас туйӑм ӑна хӑтарчӗ.
Он искал смерти, но инстинкт самосохранения, который в такие минуты действует сильнее всякой сознательной воли, спас его.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫавӑн чухне инҫетри тусем ҫинчеччӗ.
А в это самое время Огнянов был уже далеко в горах.

Ҫав калама ҫук ырӑ ҫын умӗнче Рада намӑсне ниҫтан чӑтса тӑрайман пулӗччӗ, — вӑл та тӗрлӗрен элеке нумай илтнӗ-ҫке, тен, халь ӳкӗнет те пуль хӑй патӗнче ҫавӑн пек хӗре усрарӑм тесе.
Она умерла бы от стыда перед этим добрейшим человеком, — ведь он, конечно, слышал гнусную клевету и теперь раскаивается в своей доброте.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗне кирлӗ ӑна ҫавӑн пӗк пурнӑҫ?
На что нужна ей такая жизнь?

Ҫавӑн пиркиех вӑл ҫав тери хуйхӑрса ӳкрӗ, пӗтӗм ӗмӗтне татрӗ.
и не было предела ее скорби, ее отчаянию…

Шӑпах ҫавӑн пекчӗ ҫав ӗнтӗ.
Так оно и было.

Ҫавӑн пирки малтанхи ӑнӑҫу пӑлхавҫӑсене кӑштах хавхалантарчӗ, вӗсем тӑшмана хирӗҫ пикенсех персе тӑма тытӑнчӗҫ.
Эта первая удача ободрила повстанцев, и они продолжали вести интенсивный огонь против неприятеля.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Зли-долӑра хурал тӑракансем пӗр хут персе те ячӗҫ; ҫавӑн хыҫҫӑн Огнянов хӑй патӗнчи окопсенчен те харӑс персе яма хушрӗ.
Со Зли-дола стража дала по ней несколько залпов из дальнобойных ружей; тотчас же по команде Огнянова дали залп и с его укрепления.

— Эй эс, Пӑртли, кам сана ҫавӑн пек илемлӗ ят панӑ? — тесе ыйтрӗ пӗри.
— Эй ты, Прыдле, кто тебя украсил таким славным именем? — спрашивал один.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӗрӗсси тӗрӗсех ҫав ӗнтӗ, ҫавӑн пек ҫӗртен пенӗ чух карчӑк та пулин аташас ҫук.
— Что правда, то правда, на таком расстоянии и баба не промахнулась бы.

— Лайӑх перетӗр ҫав, ним каламалли те ҫук, ҫавӑн пек ҫывӑхран персе те пӗрре тивертеймерӗр, — терӗ тахӑшӗ.
— Ну и стрелки — с такого расстояния палили, и ни одна пуля не попала! — откликнулся еще кто-то.

Вилме суд тунӑ ҫынсем кӑна ҫавӑн пек тарӑн ыйхӑпа ҫывӑрма пултараҫҫӗ теҫҫӗ.
Говорят, что таким глубоким сном забываются осужденные на смерть в ночь накануне казни.

Мӗнле йывӑр та епле хуйхӑртать иккен ҫавӑн пек вилӗм!
Как тяжка, как печальна такая смерть!

ХХХIII. Каҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑн пек иккӗленекен, хӑюсӑр хӗрарӑмпа ун пек ӗҫ ҫинчен калаҫма та юрамасть ҫав.
Он понял, что с нерешительной и слабой женщиной нельзя говорить о таких серьезных вещах.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Теҫетник ҫавӑн пекки тӑватӑ ҫын пуррине пӗлтерчӗ.
Десятник назвал четверых.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика