Шырав
Шырав ĕçĕ:
Алӑк патне ҫывӑхарнӑ чух Фома Тарасӑн хӑйӑлтӑк сассине илтнӗ: — Мӗне кирлӗ-ха аттене унпа аппаланма? — ыйтнӑ Тарас.Подходя к двери, Фома слышал сиплый голос Тараса: — Что же заставляет отца возиться с ним?
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Каҫхине вӑл каллех Маякинсем патне кӗнӗ.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ну, лӑпланӑр, атте! — тенӗ Тарас, пукан ҫинчен васкамасӑр тӑрса, ашшӗ патне пырса.— Ну, успокойтесь, батюшка! — сказал Тарас, неторопливо встав со стула и подходя к отцу.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Никам пулӑшмасӑр, пӗр пӗччен хӑйӗн вырӑнӗ патне ҫӗмӗрсе тухнӑ!
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фома ҫакна та сӑнанӑ: Люба, тетӗшӗ каторга ҫинчен каласа панӑ чух, шӑп алӑк патне ҫитнӗ пулнӑ.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ман старик патне кайса килмелле! — питне пӗркелесе каланӑ Фома.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Любовь Тарас патне тепӗр ҫыру янӑ, анчах хальхинче ӗнтӗ вӑл лӑпкӑрах та кӗскерех ҫырнӑ.Любовь написала Тарасу еще, но уже более краткое и спокойное письмо.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эс ун патне тепре ҫыр.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ответ типӗ те кӗске пулнӑ: Тарас хӑй тепӗр уйӑхран ӗҫпе Атӑл ҫинче пуласса, ашшӗ чӑнахах та хирӗҫмест пулсан, май килнӗ чух ун патне кӗрсе тухасса пӗлтернӗ.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Люба нумай пулмасть Тарас патне тем вӑрӑмӑш савӑнӑҫлӑ ҫыру ҫырса янӑччӗ, хӑй ӑна юратнине, хай ун ҫине шаннине пӗлтернӗччӗ, вӑл ӑна ашшӗпе курӑнӑҫма тархасланӑ, малашне пӗрле пурӑнмалли кунсен планне эрешлесе ҫырнӑ, вӗсен ашшӗ, ӑслӑ пуҫлӑскер, пурне те ӑнланма пултарни ҫинчен ӗнентернӗ, ашшӗн пӗчченлӗхӗ ҫинчен каланӑ, ашшӗн пурнӑҫри тӗлӗнмелле паттӑрлӑхӗ ҫинчен савӑнса хыпарланӑ, ҫав вӑхӑтрах вӑл хӗрӗ ҫине пӑхни тивӗҫлех мар пирки ӳпкелешнӗ.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Килет те, ҫавӑн пек, темӗнле арҫын, сан ҫине куҫ хывать… унтан ӗмӗр ирттерме хӑй патне илсе каять…Приходит какой-то мужчина, смотрит тебя… и на долгие годы берет себе…
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Чӑнах, ку ытлашши! — ҫирӗплетнӗ самӑр йӗкӗт, паҫӑр Фомана вут патне чӗнсе лартни.— Да, это лишнее! — подтвердил толстый парень, пригласивший Фому к костру.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Никам та вӗсенчен ӑна йӑпӑлтатман, никам та ун патне сӗкӗнмен, вӗсем пӗрре те трактирти пӗлӗшӗсем пек, ӗҫкӗ юлташӗсем пек пулман.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӗсем патне чирлӗ чунпа, пӗчченлӗхре ӗшеннӗ халпала пыратӑн, вӗсенчен мӗн те пулин чуна чӗрӗлӗх кӗртекеннине илтесшӗн ҫунатӑн…
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пыр ҫавӑн пек ҫын патне, уҫ унӑн алӑкне, — сан ҫине ҫавӑнтах виле шӑрши персе тухать, ху сывлакан сывлӑша темле кӑвакӑш калакан ирсӗр шӑршӑ ҫапать…
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Шухӑшланӑ чух ун пичӗ ҫеҫ хускавсӑрланнӑ, пичӗ ҫинчи пӗркеленчӗкӗсем куҫӗсем патне пухӑннӑ, вӗсем тавра карталанса тӑнӑ, ҫакна пула унӑн куҫӗсем тата ытларах ҫамки айне путнӑ…
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл, ӗшеннипе, йӑлт шурӑхса кайнӑ, ҫамкине шӑлса илнӗ, унтан, Фома патне диван ҫине пырса ларса, калаҫма пикеннӗ:Даже побледнел от усталости, затем он потер лоб, сел на диван к Фоме и заговорил:
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унтан, пукане ҫинчен сиксе анса, сасартӑк Фома выртакан диван патне пырса тӑнӑ.И, спрыгнув со стула, очутился у дивана, на котором лежал Фома.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ытах та эс кам патне те пулин пурӑнма кӗтӗн пулсан, хӑвӑн ӗҫне епле лайӑх — ҫапла тума тӑрӑш, ҫавӑн чух тин эс йӗркеллӗ хӗрарӑм пулатӑн…
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑя, хулари пӗр хаклӑ ресторанра хайхи Сашӑна хӑй патне пурӑнма илнӗ эрех завочӗн хуҫи ывӑлне тӗл пулса, унӑн савӑнӑҫлӑ, тус-йышлӑ ытамне лекнӗ.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.