Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Саша салтӑнчӗ те ҫенӗхре урисене ҫурӗ, вара кӑмака ҫумне ларчӗ те ыйӑха кайрӗ.

Саша разулся, вымыл в сенях ноги и, усевшись у печки, задремал.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Кӑмака умӗнче пӗр ҫӗклем вутӑ купаланса выртать.

Под шестком белела охапка дров.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Стенасем ҫумӗнче тенкелсем лараҫҫӗ, кӗтесре — конфоркӑллӑ чугун кӑмака.

По стенам стояли скамейки, в углу чернела чугунная печка с конфорками.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Карчӑк мар-ха эпӗ кӑмака ҫинче ларма.

Не старуха я, чтобы на печи сидеть.

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мирониха кӑмака шӑтӑкӗнчен кирпӗч туртса кӑларчӗ те унтан пичет илсе, хут татки ҫине пусрӗ, йывӑррӑн сывласа илчӗ:

Мирониха со вздохом подняла на припечке кирпич, вынула круглую печатку, приложила ее к бумажке и тяжело вздохнула:

45 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мирониха ӑна кӑмака умӗнчи шӑтӑкран, кирпӗч айӗнчен, кӗле сиркелесе, ҫаврака пичет илсе парать.

Мирониха поднимет на припечке под золой кирпич, подаст ей круглую печатку.

44 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мирониха ҫамкипе кӑмака ҫумне тӗршӗнчӗ, ҫырӑва кӑкӑрӗ ҫумне тытса чӑмӑртарӗ те йӗрсе ячӗ.

Мирониха заплакала, прислонясь лбом к печке и прижимая к груди письмо.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Нюра лампӑна сӗтел ҫинчен кӑмака ҫине илсе лартрӗ.

Нюра схватила со стола лампу и поставила ее на печь.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне сасартӑках вӑрттӑн пӑшӑлтатма пуҫларӗ, кӑмака патӗнче аллипе хыпашласа, пӑхрӗ, вӑрттӑн шкапа уҫрӗ те унтан таса тутӑрпа чӗркенӗ портрет туртса кӑларчӗ:

Баба Ивга вдруг начала тихонько шептать, ища что-то руками возле печи, незаметно открыла шкаф и достала оттуда завернутый в платок потрет:

37 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тӑмран кӑмака туса лартрӗ.

Сложил из глины печь.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Кӑмака хыҫӗнче, унччен Матвеичӑн вырӑнӗ тӑнӑ ҫӗрте, савӑт-сапа шкапӗ тӑрать.

За печкой, где были полати, стоял теперь шкаф с посудой.

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Кӑмака ҫине тарнӑ, — тарӑхса кайрӗ Ҫинук.

— На печку удрал, — негодовала Зинка.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Кӑмака ҫинче Павел Николаевич тӗлӗрет.

На печке дремал Павел Николаевич.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Чи малтан вӑл кӑмака патӗнче улӑм ҫинче выртакан пӗчӗкҫӗ пӑру патне пырса пӑхрӗ.

Первым делом он заглянул к теленочку, лежавшему на соломе возле печки.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Платниксемпе кӑмака тӑвакансем ҫук-и вара хамӑр ялта?..

Разве у нас нет в селе своих плотников, печников?..

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Ҫывӑрмастӑр-и-ха? — ыйтатчӗ вара ашшӗ, кӑмака ҫине ачасем патне хӑпарса, ашӑк ҫине канлӗн тӑсӑлса выртса.

— Не спите? — спрашивал отец, забираясь к сыновьям на печку и с наслаждением вытягиваясь на подстилке.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Кӑмака ҫинчен хура ҫӳҫлӗ пуҫне кӑтартса, Саша хӑйсен амӑшӗ аллисемпе хӑлаҫланса тата хытӑ хумханса калаҫнине пӗтӗмпех итлет.

Свесив черноволосую голову с печки, Саша слышал, как мать, волнуясь, размахивала руками.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн вара ачасем тӳрех ашшӗ патне, кӑмака ҫине хӑпарса каяҫҫӗ.

Теперь скорее к отцу на печку.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Юмах каласа кӑтарт, — тетчӗ Саша, асламӑшӗпе пӗрле кӑмака ҫине канма хӑпарсан.

— Расскажи сказочку, — просит Саша, когда они вместе забираются на печку отдохнуть.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сылтӑмра шурӑ кӑмака ларать.

Справа белеет огромная печка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.